Τί ἐστι Τριώδιο; - Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος

«Ὁ Θεὸς ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ».

             ... Τί ἐστί, λοιπόν, Τριώδιο; 

       Τριώδιο, λοιπόν, ἀδελφοί, εἶναι συγκεφαλαίωσις τοῦ ἔργου τῆς σωτηρίας μας καί τοῦ ἁγιασμοῦ καί τῆς θεώσεως. Ὑπόμνημα στό σοφό σχέδιο τῆς σωτηρίας μας, πού πραγματοποιεῖται μέ τήν δική μας ἀληθινή μετάνοια. 

      Τί ἐστι Τριώδιο; Τριώδιο εἶναι χρόνος μετανοίας, χρόνος συντριβῆς. Τριώδιο εἶναι ταπείνωσις. Τελωνική ταπείνωσις. Τριώδιο εἶναι ἡ ἐπιστροφή στόν Πατέρα. Ἐπιστροφή ἀπό τίς ἀσωτείες μας. Τριώδιο εἶναι ἑτοιμασία γιά τήν Δευτέρα ἔνδοξη καί φοβερή Παρουσία τοῦ Χριστοῦ. 

Τριώδιο εἶναι ἐγκράτεια καί νηστεία. Τήν ἐβδομάδα τῆς Τυρινῆς μόνο γαλακτερά καταλύονται. Τήν Καθαρά Δευτέρα οὔτε λάδι. Πολλοί Χριστιανοί κρατοῦν «τριήμερο». Τρεῖς ἡμέρες οὔτε ψωμί, οὔτε νερό. Εὐλογημένοι Χριστιανοί. Ἀγωνισταί, ἀθληταί Χριστοῦ. Ὅσοι μπορεῖτε, μέ τήν εὐχή τοῦ πνευματικοῦ σας πατρός, κρατᾶτε νηστεία. Ἄλαδο ὅλη τήν ἑβδομάδα καί τό Σαββατοκύριακο λαδερό φαγητό. Ἄν δέν μπορῆτε τόσο, κρατᾶτε Τετάρτη καί Παρασκευή νηστεία χωρίς λάδι. Ἄν δέν μπορῆτε καί εἶσθε ἀσθενεῖς πραγματικά, νηστεύετε τρώγοντας μόνο λαδερό. Νηστεία εἶναι ὑγεία καί ψυχῆς καί σώματος.

      Τριώδιο εἶναι νηστεία καί προσευχή. Τριώδιο εἶναι κατάνυξις. Γι' αὐτό λέγεται κατανυκτικό Τριώδιο. Τριώδιο εἶναι πόνος καί δάκρυα γιά τίς ἁμαρτίες μας...

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 177-178 (ἀπόσπασμα).

 _____________________________________________
Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἦλθε γιά νά τελειοποιήσει

Ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου 

      Τό γεγονός αὐτό ἐξιστορεῖ ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς στό κεφάλαιο β', στ. 22-35. Συνέβη σαράντα μέρες μετά τή γέννηση τοῦ παιδιοῦ Ἰησοῦ. Σύμφωνα μέ τό Μωσαϊκό νόμο, ἡ Παρθένος Μαρία, ἀφοῦ συμπλήρωσε τό χρόνο καθαρισμοῦ ἀπό τόν τοκετό, πῆγε στό Ναό τῆς Ἱερουσαλήμ μαζί μέ τόν Ἰωσήφ, γιά νά ἐκτελεσθεῖ ἡ τυπική ἀφιέρωση τοῦ βρέφους στό Θεό κατά τό «πᾶν ἄρσεν διανοῖγον μήτραν (δηλαδή πρωτότοκο) ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληθήσεται» καί γιά νά προσφέρουν θυσία, πού ἀποτελοῦνταν ἀπό ἕνα ζευγάρι τρυγόνια ἤ δύο μικρά περιστέρια. 

Κατά τή μετάβαση αὐτή, δέχθηκε τόν Ἰησοῦ στήν ἀγκαλιά του ὁ ὑπερήλικος Συμεών, ὅπως θά ἐξιστορίσουμε αὔριο στή μνήμη του. Αὐτό τό γεγονός ἀποτελεῖ ἄλλη μιά ἀπόδειξη ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός δέν ἦλθε νά καταργήσει τόν Μωσαϊκό νόμο, ὅπως ἰσχυρίζονταν οἱ ὑποκριτές Φαρισαῖοι καί Γραμματεῖς, ἀλλά νά τόν συμπληρώσει, νά τόν τελειοποιήσει... 

Ἀπολυτίκιον 

Χαῖρε Κεχαριτωμένη Θεοτόκε Παρθένε· ἐκ σοῦ γὰρ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, φωτίζων τοὺς ἐν σκότει. Εὐφραίνου καὶ σὺ Πρεσβῦτα δίκαιε, δεξάμενος ἐν ἀγκάλαις τὸν ἐλευθερωτὴν τῶν ψυχῶν ἡμῶν, χαριζόμενον ἡμῖν καὶ τὴν Ἀνάστασιν.

Χρήστος Δ. Τσολακίδης 

Πηγή: Ἁγιολόγιο τῆς Ὀρθοδοξίας, Χρήστου Δ. Τσολακίδη, σελ. 130 (ἀπόσπασμα).

__________________________________________

Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr

Θεογνωσία καί αὐτογνωσία

    

«Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι».

 
          ...Ὁ Ζακχαῖος, ἀγαπητοί μου, ἐζήτησε νά γνωρίση τόν Χριστό. Καί τόν ἐγνώρισε. Δέν Τόν ἐγνώρισε μόνον ἐξωτερικά. Ἀπέκτησε μία γνωριμία ἐσωτερική, μία μυστική ἐμπειρία, μία ἁγία γνῶσι καί γεῦσι τοῦ Θεανθρώπου. Ἀπέκτησε τήν ἀληθινή Θεογνωσία. Καί ἡ γνῶσις αὐτή γιά τόν Χριστό δέν ἦταν κάτι τό κρύο καί παγωμένο, ἀλλά ἄναψε μέσα του φλόγα ἀγάπης, ζωῆς καί μετανοίας. 

Ὁ Ζακχαῖος ἐγνώρισε τόν Χριστό καί ἀγάπησε τόν Χριστό. Ὁ Ἱερός Αὐγουστῖνος λέγει: «Κύριε μου ὅσο περισσότερο Σέ γνωρίζω τόσο πιό πολύ Σέ ἀγαπῶ κι' ὅσο περισσότερο Σέ ἀγαπῶ τόσο πιό πολύ Σέ γνωρίζω». Ἔτσι εἶναι, ἀδελφοί μου. Γι' αὐτό ἄς φροντίσωμε κι' ἐμεῖς νά γνωρίσωμε τόν Χριστό μετέχοντας τακτικά στά ἅγια μυστήρια, προσευχόμενοι ἀδιάλειπτα νά μᾶς ἀποκαλυφθῆ στήν καρδιά μας, μελετῶντας ἐπιμελῶς τόν Θείο λόγο Του. 

Αὐτή ἡ Θεογνωσία θά φέρη σιγά-σιγά καί τήν ἀλλαγή στή ζωή μας. Αὐτή ἡ Θεογνωσία θά μᾶς ὁδηγήση στήν αὐτογνωσία, ὅπως ὡδήγησε καί τόν Ζακχαῖο. Κι' ὅσο περισσότερο κατόπιν γνωρίζομε τόν ἑαυτό μας, τόσο θά γνωρίζωμε καί τόν Θεό, διότι «ἐντός ἡμῶν ἐστιν ἡ Βασιλεία Του».

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 147-148 (ἀπόσπασμα).

 _____________________________________________
Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ Ἰατρός ψυχῶν καί σωμάτων

«Πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι».

    

     ... Ὁ Κύριος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι πράγματι ὁ Ἰατρός ψυχῶν καί σωμάτων. Καί ὅπως θεράπευσε τούς δέκα ἐκείνους λεπρούς, ἔτσι θεραπεύει μέ τήν χάρι τῶν ἁγίων Μυστηρίων κι ἐμᾶς ἀπό ψυχικές καί σωματικές ἀσθένειες. 

Μερικές φορές τήν θεραπεία τοῦ σώματος δέν τήν δίνει καί γιά ἄλλους λόγους, πού Ἐκείνους μόνο γνωρίζει ἐν τῇ πανσοφίᾳ του. Μά τήν θεραπεία τῶν ψυχῶν μας, τήν ἄφεσι τῶν ἁμαρτιῶν καί τήν ψυχική σωτηρία τήν δίνει σέ ὅλους, ὅσους τρέξουν στό πετραχήλι του πνευματικοῦ νά δείξουν μετάνοια καί διόρθωσι βίου. 

        Γι' αὐτή τήν μεγάλη, τήν ἀνείπωτη, τήν πατρική Του ἀγάπη, πού δέν ἔχει ὅρια καί καθαρίζει τήν γεμάτη ἀπό πνευματική λέπρα ψυχή μας δείχνομε εὐγνωμοσύνη; Γεμίζει ἡ καρδιά μας ἀπό ἐκείνη τήν εὐγνώμονα χαρά, γεμίζουν τά μάτια μας ἀπό εὐγνώμονα δάκρυα γιά τόν Δημιουργό μας, γιά τόν Σωτῆρα μας, πού εἶναι ἡ ζωή καί τό φῶς μας; 

Ὁλόκληρη ἡ ὕπαρξίς μας, ἀδελφοί, κολυμπάει μέσα στίς ἀμέτρητες εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ. Αὐτές πού γνωρίζομε κι' ἐκεῖνες πού δέν γνωρίζομε - καθώς λέγει μία εὐχή τῆς Θεία Λειτουργίας - «τάς φανεράς καί τάς ἀφανεῖς», πού εἶναι καί περισσότερες. Μυστικά, ἀόρατα μᾶς κυνηγάει ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά μᾶς ἁγιάσῃ, νά μᾶς ἑνώσῃ μέ τήν θεϊκή πηγή τῆς ὑπάρξεώς μας. 

Ὅλο τό Σύμπαν καί ὅλη ἡ Δημιουργία καί ὅλο τό μυστήριο τῆς Θείας ἐνανθρωπίσεως καί ὅλα τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας ἔγιναν καί δόθηκαν σέ μᾶς. Ἄν μπορούσαμε ἀδελφοί, νά νιώσωμε σ' ὅλη τήν ἔκτασι καί τό βάθος τήν ἀγάπη τοῦ Κυρίου, τότε μία στάσι μᾶς ἅρμοζε ὅλη τήν ἡμέρα κι' ὅλη τήν νύκτα: Γονατιστοί, σάν τόν εὐγνώμονα λεπρό, μέ πρόσωπο καταγῆς νά δοξάζωμε καί νά εὐχαριστοῦμε τόν Πλάστη μας. 

Καί ἡ δοξολογία καί ἡ εὐγνωμοσύνη αὐτή, νά γινόταν ἀγάπη πρός τόν Κύριο, ὁλόψυχη καί ὁλοδύναμη. Ἀμήν.

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 134-135 (ἀπόσπασμα).

 _____________________________________________
Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Φῶς εἶναι ὁ Χριστός!

     

 
           ... Ἀγαπητοί μου, μέσα στήν καρδιά καί στόν νοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἀπλώνεται ἀπό τά πάθη πολύ σκοτάδι. Αὐτό τό διεπίστωσαν περισσότερο οἱ ἅγιοι μας, πού ἐρευνοῦσαν καί φωταγωγοῦσαν τό σκοτάδι μέ τό φῶς τοῦ Θεοῦ.

Ἄς ζητᾶμε κι ἐμεῖς ἀπό τόν Κύριο νά φωτίσῃ τήν σκοτεινή καρδιά μας, ὅπως τό ζητοῦσε ὁ «κήρυξ τῆς Χάριτος» ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, λέγοντας ἀδιάκοπα τήν προσευχή: «Φώτισόν μου τό σκότος, φώτισόν τό σκότος».

       Ὁ Χριστός εἶναι φῶς. Ὅλα ἔξω ἀπό τόν Χριστό εἶναι σκοτάδι. Ὁ λόγος Του εἶναι Φῶς. Τό Εὐαγγέλιο Του εἶναι Φῶς. Τά Μυστήριά Του εἶναι Φῶς. Ἡ προσευχή στό ὄνομά Του εἶναι Φῶς.

Φῶς θέλει νά γίνωμε κι' ἐμεῖς. Μᾶς τό εἶπε: «Ὑμεῖς ἐστέ τό φῶς τοῦ κόσμου» «οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων... καί δοξάσωσι τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς».
 

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 174 (ἀπόσπασμα).

 _____________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Βάπτισμα μετανοίας

 

Τὰ Ἅγια Θεοφάνεια

    

 ...Τί ἐκήρυττε ὁ Ἰωάννης, ὁ μέγας ἀσκητής καί ἐρημίτης, ὁ οὐράνιος ἄνθρωπος, «ὁ λύχνος τοῦ Φωτός», ὁ τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης Πρόδρομος; Ἐκήρυττε βάπτισμα μετανοίας, ἀδελφοί μου.

    Αὐτό τό βάπτισμα πού ἔχομε κι ἐμεῖς ἀνάγκη σήμερα. Μετάνοια ἀδελφοί μου, μετάνοια. Ἡ μετάνοια καί τά δάκρυα τῆς μετανοίας εἶναι τό δεύτερο βάπτισμα, εἶναι ἡ δευτέρα κολυμβήθρα. Γινόμεθα πάλι καθαροί, λουζόμεθα, ἀναβαπτιζόμεθα, ἀνακαινιζόμεθα, εὐρίσκομε τήν πρώτη Χάρι, τό ἀρχαῖον κάλλος, τήν πρωτόκτιστη ὀμορφιά τῆς ψυχῆς.

   «...Κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ὰμαρτιῶν». Ἡ μετάνοια συγχωρεῖ ἁμαρτίες. Ἡ μετάνοια καθαρίζει. Ἀρκεῖ νά ὁμολογήση ὁ ἄνθρωπος καί νά πῆ: «Ἐλέησον με ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἐξάλειψον τό ἀνόμημά μου... Πλυνεῖς με καί ὑπέρ χιόνα, Κύριε, λευκανθήσομαι...».

    Ἄς καλέσωμε, Χριστιανοί μου, τόν Τίμιο Πρόδρομο νά κηρύξη στήν ἔρημο τῆς ψυχῆς μας βάπτισμα μετανοίας, ἰδιαιτέρως τώρα πού εἰσερχόμεθα στόν νέο χρόνο...  
 

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 170-171 (ἀπόσπασμα).

 _____________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Ἡ Πρόνοια καί Προστασία τοῦ Θεοῦ

«Ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον...»

        ...Παρατηροῦμε δέ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅτι τόσο ὁ Ἰωσήφ ὅσο καί ἡ Παναγία μας ἔχουν ἀκλόνητη καί σταθερή τήν ἐμπιστοσύνη των στήν Θεία Πρόνοια καί Προστασία. Ἔστω καί κι' ἄν τούς ὁδηγεῖ σέ μία ἀληθινή περιπέτεια - πορεία πρός τήν Αἴγυπτο - σ' ἕνα τόπο ἄγνωστο, ξένο κι' ἔρημο. Κάνουν ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ διότι αὐτό τό θέλημα θά τούς ὁδηγήσῃ στήν σωτηρία. Τό δικό τούς θέλημα δυνατόν νά εἶχε ἀντίθετα ἀποτελέσματα. Ἡ ὑπακοή τοῦ Ἰωσήφ καί τῆς Παναγίας μας εἶναι χαρακτηριστική. 

      Μέσα σ' αὐτό τό ἀσύγκριτα κατανυκτικό Χριστουγεννιάτικο κλῖμα πού ζοῦμε τώρα, ἀδελφοί μου, καθώς στ' αὐτιά μας ἀντηχοῦν οἱ ὁλόγλυκοι ὕμνοι τῆς γεννήσεως τοῦ Λυτρωτοῦ μας Ἰησοῦ καί καθώς τά σύμπαντα χαρᾶς πληροῦνται, ἀπό τό γεγονός τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ, ἄς γεμίση ἡ πτωχή καρδιά μας ἀπό ἐλπίδα καί πίστι στό Παντοδύναμο Χέρι τοῦ Θεοῦ, πού κυβερνᾶ τόν κόσμο καί κατευθύνει τήν ζωή τοῦ καθενός μας. 

Ἰδιαιτέρως τώρα, πού δύει ἕνα ἔτος πλῆρες ἀπό τήν ποικιλότροπη προστασία τοῦ Κυρίου καί ἀνατέλλει ἕνα ἔτος ἐλπιδοφόρο. Θά εἶναι ἐλπιδοφόρο ὄχι μέ κούφιες ἀνθρώπινες ἐλπίδες, ἀλλά μέ ἁγία ἐλπίδα στόν Θεό καί μέ τήν προσευχή νά μᾶς σκεπάσῃ κάτω ἀπό τήν σκέπη τῶν πτερύγων Του ἀπό κάθε κίνδυνο. Πρό πάντων, ὅμως, ἀπό τόν ψυχικό κίνδυνο τοῦ νοητοῦ καί πανούργου Ἡρώδου, τοῦ σατανᾶ, πού ζητεῖ τήν ψυχή τοῦ μικροῦ Χριστοῦ, «τοῦ ἐνοικοῦντος» μέσα στήν καρδιά μας.

        Κάθε ἀληθινό παιδί τοῦ Θεοῦ θά ἀκούση σήμερα καί θ' ἀκούη σέ ὅλο τόν νέον χρόνο καί σέ ὅλη τήν ζωή του τήν φωνή τοῦ Κυρίου:

     

     «Ὅτι ἐπ' ἐμέ ἤλπισε καί ῥύσομαι αὐτόν, σκεπάσω αὐτόν, ὅτι ἔγνω τό ὄνομά μου· κεκράξεται πρός με καί ἐπακούσομαι αὐτοῦ· μετ' αὐτοῦ εἰμί ἐν θλίψει· ἐξελοῦμαι αὐτόν καί δοξάσω αὐτόν». (Ψαλμ. 90,14-15).

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 167-168 (ἀπόσπασμα).

______________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Ἄς γεννηθεῖ στὴν καρδιά μας

Ἡ γεναλογία τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ

        ... Ὅλοι οἱ Προφῆται μίλησαν καί προφήτευσαν γιά τή Μεσσιανική προσωπικότητα τοῦ Ἐμμανουήλ. Πιό καθαρά ἀπό ὅλους, γιά τήν γέννησι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, προφήτευσε ὁ Προφήτης Ἠσαΐας, πολλούς αἰῶνες πρίν: «Ἰδοῦ ἡ Παρθένος Μαρία θά συλλάβῃ καί θά γεννήσῃ υἱόν». Ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι θά Τόν πιστεύσουν ὡς Θεό θά τόν ὀνομάσουν Ἐμμανουήλ, πού στά Ἑλληνικά σημαίνει ὁ Θεός εἶναι μαζί μας.

        Σέ λίγο, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, ἑορτάζομε πάλι τήν χαρμόσυνο καί γλυκύτατη ἑορτή τῶν Χριστουγέννων. Ἄς μή περάσουν τά ἐφετεινά Χριστούγεννα, χωρίς νά αὐξήσουν τήν φλόγα τῆς ἀγάπης μας γιά τόν γλυκύτατο Ἰησοῦ μας, τόν Σωτῆρα τοῦ κόσμου, τόν Σωτῆρα τοῦ καθενός μας χωριστά. 

Μᾶς ἀγάπησε καί ἦλθε καί ἔρχεται, γεννήθηκε καί γεννᾶται. «Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ὑμῖν» γιά νά κατασκηνώσωμε καί ἐμεῖς μέσα στό φῶς τῆς δόξης τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά κάνῃ τόν ἄνθρωπο Θεόν.

      Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτήρ ἡμῶν... καί οἱ ἐν σκότει καί σκιᾷ εὕρομεν τήν ἀλήθειαν καί γάρ ἐκ τῆς Παρθένου ἐτέχθη ὁ Κύριος.

     Θά ἔρθετε νά μεταλάβετε τά ἄχραντα Μυστήρια χριστιανοί, ἀλλά πῶς; Χωρίς μετάνοια γιά τίς ἁμαρτίες μας, χωρίς νηστεία; Ὄχι, ὄχι. Ἐφέτος νά παύσωμε νά εἴμεθα χριστιανοί στούς τύπους μόνον.

   Ἄς γίνη ἐφέτος ἡ καρδιά μας πεπυρωμένη, «τετρωμένη», πληγωμένη ἀπό ἀγάπη γιά τόν Ἰησοῦ, τόν Δημιουργό μας, τόν Σωτήρα μας, τήν Ζωή μας, τήν Ἀλήθειά μας καί ἄς γίνη ὁ καθένας μας μάνα τοῦ Χριστοῦ - καθώς γράφει ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ νέος Θεολόγος - πού κυοφορεῖ καί γεννᾶ νοερῶς τό Θεῖο Βρέφος. 

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 151-152 (ἀπόσπασμα).

______________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Προσέλθετε!

   

Τὸ Μέγα Δεῖπνο: Ἡ Θεία Λειτουργία

       ...Στό οὐράνιο ἐκεῖνο Tραπέζι, θά ὑπάρχουν ἀγγέλων μελωδίαι ἀνέκφραστοι, δόξες καί μεγαλεῖα καί μακαριότητες καί χαρές ἀπροσμέτρητες.

        Ἀλλά δέν μᾶς ἔχει ἑτοιμάσει μόνο στόν Οὐρανό τραπέζι ὁ Κύριος. Μέγα Δεῖπνο, Μυστικό, τραπέζι. Θεϊκό, γλυκύτατο, πλούσιο, μέ τόν «μόσχον τόν σιτευτόν», ἑτοιμάζει καί μᾶς προσκαλεῖ κάθε φορά, πού γίνεται Θεία Λειτουργία, κάθε φορά πού ὁ ἱερεύς ἀπό τήν Ὡραία Πύλη λέγει: «Μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης προσέλθετε». 

Μέσα στό Ἅγιο Δισκοπότηρο, πού κατεβάζει τόν Οὐρανό στή γῆ καί ἀνεβάζει τήν γῆ στόν Οὐρανό, πάνω στό Πνεύματικό Τραπέζι Του ὁ Οἰκοδεσπότης τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας παραθέτει τά ἀκριβώτερα πράγματα στόν κόσμο: Τόν ἴδιο τόν ἑαυτό Του, τό ἄχραντο Σῶμα καί τό Τίμιον Αἷμα του. 

Διότι αὐτό, πού μεταλαμβάνομε, δέν εἶναι Χριστιανοί μου, ἀπλό ψωμί καί κρασί. Εἶναι Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ. Μέ τήν Θεία Μετάληψι παίρνομε μέσα στήν ὕπαρξί μας τήν Θεότητα, θεοποιούμεθα, συγχωρούμεθα, γινόμεθα μέτοχοι Θείας ζωῆς, κοινωνοί Θείας φύσεως, δεχόμεθα τίς ἄκτιστες ἐνέργειες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

 

«Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ὰμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον».

Μυστήριο τῶν μυστηρίων. Τό μεγαλύτερο δῶρο τῆς Ὰγίας Τριάδος στό ἀγαπημένο πλάσμα, που λέγεται ἄνθρωπος. Πόσο τό εἶχαν καταλάβει οἱ πρῶτοι Χριστιανοί. Γι' αὐτό καί κοινωνοῦσαν - μᾶς πληροφορεῖ ὁ Μ. Βασίλειος - τρεῖς φορές τήν ἐβδομάδα. Ἀκοῦτε Χριστιανοί μου; Τόσο καθαρή ζωή ἔκαναν, τόσο ἀγνοί ἄνθρωποι ἦσαν, τόσο φλογερό πόθο εἶχαν, τόση συναίσθησι τούς διακατεῖχε. 

         Σήμερα προσκαλεῖ ὁ Θεός στό ἱερώτατο Δεῖπνο Του μέ τό στόμα τοῦ Ἱερέως: «προσέλθετε», «προσέλθετε» καί οὶ Χριστιανοί ἀπομακρύνονται. Φεύγουν. Ἐξαφανίζονται, δέν πλησιάζουν, δέν κοινωνοῦν. Τούς σημερινούς Χριστιανούς τούς κυρίευσαν τά ἐμπόρια, οἱ ἐπιχειρήσεις, οἱ ὑλόφρονες ἀπολαύσεις, οἱ ματαιότητες καί οἱ σαρκικές ἡδονές.

Τοῦς ἀκοῦτε νά λένε: «Καλή εἷναι καί ἡ θρησκεία, καλά ὅλα αὐτά. Ἀλλά ἐμεῖς ἔχομε δουλειά. Ἐμᾶς μᾶς τραβᾶ ἡ οἰκογένεια, μᾶς ἀπορροφᾶ. Ποῦ νά βροῦμε καιρό;» Αὐτά προφασίζονται. Ἔτσι ὁ διάβολος τούς κατακτᾶ καί περνάει ἡ ζωή καί φθάνει στό τέλος καί πολλοί ξεψυχοῦν χωρίς Θεία Κοινωνία. Τί δυστύχημα! Τί συμφορά!

        Ὁ Κύριος πάντα ἔχει στρωμένο τό Τραπέζι Του καί προσκαλεῖ... 
 

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 129-131 (ἀπόσπασμα).

______________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Μέ συνείδηση καί τελωνικά

   

Ὁ Χριστὸς θεραπεύει τὴ συγκύπτουσα γυναῖκα

... Μακρυά, ἀδελφοί μου, ἀπό τήν ὑποκρισία. Μακρυά ἀπό τήν ἐπίδειξι. Μακρυά ἀπό τόν Φαρισαϊσμό.

     Πολύ εὔκολα μπορεῖ νά πέση ἕνας στήν ὑποκρισία. Ἡ ὑποκρισία εἶναι ἕνα ψεῦδος καί μία ὑπερηφάνεια. Ψεῦδος, διότι παρουσιάζομε τόν ἑαυτό μας διαφορετικό ἀπό ὅ,τι εἶναι. Ἐνῶ εἴμεθα κακοί θέλομε νά ἐμφανιζόμεθα καλοί. Ἐνῶ ὑπάρχει μέσα μας ἡ βρωμιά ζητᾶμε νά φαινώμεθα καθαροί ἐξωτερικά. Κι ἄν κάνωμε ἕνα καλό ἔργο, ὁμοιάζομε μέ τό Φαρισαῖο, πού ἐκαυχᾶτο γιά τίς ὑποτιθέμενες ἀρετές του. Ἔχομε τήν τάσι πάντα νά ἐπιδειχθοῦμε. «Πρός τό θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις». Γιά νά μᾶς βλέπουν οἱ ἄνθρωποι. 

Γιά τό τί θά πῆ ὁ κόσμος, ὄχι γιά τό τί θέλει ὁ Θεός. Δικαίως γράφει ὁ ἅγιος Μάξιμος στήν Φιλοκαλία ὅτι, «ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος κάνει τό καλό γιά τήν δική του δόξα προετίμησε τόν ἑαυτό του ἀπό τόν Θεό καί καρφώθηκε μέ τό καρφί τῆς κενοδοξίας».

     Ἔτσι ἡ ὑποκρισία, ἀδελφοί μου, ἔχει μεγάλη συγγένεια μέ τήν ἀνθρωπαρέσκεια. Μακρυά ἀπό τήν ἀνθρωπαρέσκεια. Κίνδυνος θάνατος γιά τήν ψυχή. Οἱ ἅγιοι δέν ἥθελαν νά ἀρέσουν στόν κόσμο καί στούς ἀνθρώπους. Στόν Γλυκύτατο Σωτῆρα καί Κύριόν των ἤθελαν νά ἀρέσουν. Γι' αὐτό καί πολλοί ἔκαναν τόν σαλό, τόν τρελλό, τόν ἀνισόρροπο.

Κάνε τό καλό, Χριστιανέ μου, ζῆσε ὅπως θέλει ὸ Θεός, ἀλλά μή θελήσης ποτέ νά σέ ἐπαινοῦν καί νά σέ δοξάζουν οἱ ἄνθρωποι. Ὅ,τι σέ προστάζει ἡ Ἐκκλησία, ὅτι σοῦ λέγει ἡ συνείδησίς σου κάνε το, ἀλλά τελωνικά, ἀπλᾶ, δίχως ἐπίδειξι, ἔχοντας ἀδιάκοπα μπροστά στά μάτια σου τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία σου καί λέγοντας τά ταπεινά λόγια του τελώνου: Ὁ Θεός ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. Ἀμήν.

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 125-127 (ἀπόσπασμα).

______________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Τὸ Φῶς εἶναι ὁ Χριστὸς

«Ἀνάβλεψον, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε».

     Τά κλεισμένα μάτια τοῦ τυφλοῦ ἄνοιξαν αύτόματα. Γέμισαν μέ τό φῶς, μέ τά χρώματα τῆς φύσεως, μέ τά δάκρυα τῆς χαρᾶς. Καί πλημμυρισμένος ἀπό εὐτυχία, ἀπ' τά δάκρυα τῆς εὐγνωμοσύνης δοξάζει τόν Κύριο.

       Ἔλεος ζήτησε ὁ πρώην τυφλός, ἀγαπητοί μου, καί ἔλεος βρῆκε. Ἀλλά πῶς τό ζήτησε; Μέ φλογερή καρδιά καί δύναμι πίστεως. Κι' ἐμεῖς ὅλοι ἔχομε ἀνάγκη ἀπό τό Θεϊκό ἔλεος τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ. Ἄς τό ζητᾶμε μ' αὐτή τήν μικρή, ἀλλά παντοδύναμη προσευχή. «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με». Αὐτή τήν προσευχή μποροῦμε νά τήν λέμε παντοῦ. Στό σπίτι μας, στόν δρόμο, στό χωράφι, στή δουλειά μας. Διαρκῶς, ἀδιάκοπα. Μ' αὐτή τήν νοερά, καρδιακή λεγόμενη προσευχή, ἔρχεται στήν καρδιά εἰρήνη, δύναμις, χαρά, ἀγάπη, πραότης, ἐγκράτεια καί κάθε καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἡ προσευχή τοῦ τυφλοῦ ἄς γίνη καί δική μας προσευχή γιά νά φωτισθοῦν τά κλεισμένα μάτια τῆς ψυχῆς μας, νά δοῦμε καί νά κατανοήσωμε τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ. «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με». Τό ὄνομα, ἀδελφέ, τοῦ Χριστοῦ ἄς γίνη ἡ ἀναπνοή σου. 

Καί ὅπως γράφει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης:

    «Ὁ Ἰησοῦς ἄς γίνη ἡ γλυκειά μελέτη τῆς καρδιᾶς σου καί ἄς εἶναι ἡ διαρκής σκέψις τοῦ νοῦ σου...

   Βγάζοντας τό χῶμα καί τήν στάχτη τῶν παθῶν ἀπό τήν καρδιά σου θά νοιώσης τήν ἀνεκλάλητη χαρά τῆς ἀγάπης τοῦ Ἰησοῦ. Θά τό πετύχης αὐτό μέ τήν νοερά αὐτή προσευχή. Τότε θά κάνης τόν ἐσωτερικό σου ἄνθρωπο ναό καί κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τήν καρδιά σου θυσιαστήριο ἱερό καί ἁγία Τράπεζα».

       «Ἰησοῦ ὀνόματι μάστιζε πολεμίους...»

      «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με» φώναζε ψυχή μου ἀδιαλείπτως, συνεχῶς: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με». Εἶμαι τυφλός. Θά δῶ μία ἡμέρα τό Φῶς.

   

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 143-144 (ἀπόσπασμα).

______________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Μέ τήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ

«...τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις, δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν»  
(Λουκ. ιη' 27).

         ... Ἀδύνατο πράγμα φαίνεται, ἕνας νέος νά μείνῃ ἀγνός μέσα στόν πλεονασμό τῆς σαρκολατρείας καί τῆς ἀνηθικότητος. Κι' ὅμως. Μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ πολλοί νέοι κρατοῦν τήν ἀγνότητά των ἀμόλυντη καί λάμπουν σάν διαμάντια. 

Ἀδύνατο φαίνεται ἕνας θυμώδης, ἕνας ὑπερήφανος, ἕνας ἄρπαγας, ἕνας ἄδικος, ἕνας πεισματάρης, ἕνας συκοφάντης, ἕνας βλάσφημος νά ἐλευθερωθῆ ὁ καθένας ἀπό τό πάθος του. Κι' ὅμως. Πολλοί ἐνίκησαν αὐτά τά πάθη καί αὐτές τίς ἁμαρτίες, ἔγιναν μέ τή Χάρι τοῦ Θεοῦ ταπεινοί, πρᾶοι, δίκαιοι, ὑπομονητικοί, προσεκτικοί στά λόγια, στίς πράξεις, στούς λογισμούς.

      Ὁ Ἅγιος μάρτυς Ἰάκωβος ὁ Πέρσης, πού ἑορτάζομε αὐτόν τόν μῆνα, ξέρετε τί ὑπέφερε γιά τόν Χριστό μας; Φοβερά, ἀνομολόγητα, φρικτά βασανιστήρια. Τόν πελέκησαν οἱ τύραννοι καί τοῦ ἔκοψαν, σιγά-σιγά σέ μικρά κομμάτια, ὅλο του τό κορμί καί τά μέλη τοῦ σώματος. Διαβάσατε τόν βίο του, διαβάσατε τό μαρτύριό του νά δῆτε πώς, ὄχι μέ τήν δική του δύναμι, ἀλλά μέ τήν δύναμι τοῦ Χριστοῦ ἄντεξε κι' ἔγινε ἥρωας, ἅγιος καί νικητής.

           Ἀλλά καί ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, μέ τήν δύναμι τοῦ Χριστοῦ ἁγιάσθησαν. Πῶς ἐνίκησαν οἱ ὅσιοι, οἱ ἀσκηταί, οἱ μοναχοί τόν διάβολο, πῶς ἐνήστεψαν, πῶς κατέβαλαν τήν σάρκα, πῶς μετέβαλαν τό σῶμα των σέ ναό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πῶς ἔγιναν ἐπίγειοι ἄγγελοι, πῶς ἔφεραν τόν οὐρανό στή γῆ, πῶς ἔζησαν στήν ἐρημία μέ μόνη παρηγορία τήν φύσι καί τά ἄγρια ζῶα; Μέ τήν δύναμι τοῦ Χριστοῦ. 

Πῶς ἐθριάμβευσαν οἱ ἅγιοι μάρτυρες καί δέχθηκαν «τούς στεφάνους τῆς ἀφθαρσίας καί ἔθραυσαν τῶν δαιμόνων τά ἀνίσχυρα θράση»; Μέ τήν δύναμι τοῦ Χριστοῦ.

        Μποροῦμε, λοιπόν, κι ἐμεῖς νά σωθοῦμε. Κι ὄχι μόνον νά σωθοῦμε, ἀλλά καί νά ἁγιασθοῦμε, νά θεωθοῦμε ἐν Χριστῷ. Αὐτός ἐξ ἄλλου εἶναι ὁ προορισμός μας. Πῶς; Μέ τήν δύναμι, μέ τήν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ.

        Ἀγώνας κατά τῶν παθῶν, ἀδελφοί μου, ἀγῶνας κατά τοῦ κακοῦ ἑαυτοῦ μας, κόπος, πάλη, ἱδρώτας καί αἷμα.«Δόσε αἷμα γιά νά λάβῃς πνεῦμα» λένε οἱ Ἅγιοι Πατέρες, γιά νά λάβῃς τήν αἰώνια ζωή.

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 139-140 (ἀπόσπασμα).

______________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Πῶς ἔρχεται ἡ μετάνοια καί ἡ σωτηρία;

«...ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτί τήν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπό σοῦ»

       

      ... Τήν ἴδια νύκτα, πού ὁ πλούσιος ὁραματίζεται τήν μελλοντική του μακαριότητα, ἀκριβῶς τήν ἴδια νύκτα, ἄκουσε τήν φωνή τοῦ Θεοῦ: «Ἄφρον, ἄμυαλε ἄνθρωπε, τήν νύκτα αὐτή ζητοῦν ἀπό σένα τήν ψυχή σου. Σέ ποιόν θά ἀνήκουν ὅσα ἑτοίμασες»;

         Ὅλα τά σχεδίασε ὁ πλούσιος, ὅλα τά πρόβλεψε, ὅλα τά προνόησε ἐκτός ἀπό τόν θάνατο. Καί γι' αὐτό τόν ὠνόμασε ὁ Κύριος «ἄφρονα», ἄμυαλο, ἀνόητο ἄνθρωπο. Διότι πράγματι, ποιά μεγαλύτερη ἀφροσύνη καί ἀνοησία ὑπάρχει ἀπό τό νά μή θυμᾶσαι τόν θάνατο, αὐτή τήν μεγάλη πραγματικότητα τῆς ζωῆς μας; 

Θυμήσου, ἀδελφέ μου, τόν θάνατον καί:

• θά εἶσαι συνετός, καί μυαλωμένος ἄνθρωπος.
• Λιγώτερο θά ἁμαρτάνης. 
• Δέν θά θυμώνης. 
• Δέν θά κατακρίνῃς τούς ἄλλους συνανθρώπους σου. 
• Θά διώχνῃς τίς ἀφορμές τοῦ κακοῦ. 
• Θά κρατᾷς καθαρό τό νοῦ σου ἀπό τούς λογισμούς τοῦ σατανᾶ, καθαρή τήν καρδιά ἀπό τίς ἐπιθυμίες τῆς ἀπάτης. 
• Σίγουρα θά σωθῇς -ἄν τόν θυμᾶσαι καθημερινῶς καί ἀδιαλείπτως-. 

Γιατί ἡ μνήμη τοῦ θανάτου φέρνει τήν μετάνοια καί ἡ μετάνοια τήν σωτηρία...
 

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 120-121 (ἀπόσπασμα).

______________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό καλούς Σαμαρεῖτες

       

Ἡ πληγωμένη ἀνθρωπότητα χρειάζεται τόν Καλό Σαμαρείτη ποὺ εἶναι ὁ Χριστός.

 
        ... Tί μεγάλη ὑπόθεσις, ἀδελφοί μου, νά βρῇς στήν ζωή σου ἕνα καλό Σαμαρείτη. Καί πόση ἀνάγκη ἔχει ὁ σύγχρονος αὐτός κόσμος, ὁ πληγωμένος καί ἀγχώδης καί ἀπροσανατόλιστος, κόσμος, ἀπό καλούς Σαμαρεῖτες. Ποιοί εἶναι οἱ καλοί Σαμαρεῖτες; 

              Κατ' ἀρχήν ὅλοι οἱ Χριστιανοί, πού ζεῖ μέσα των ὁ Χριστός καί ἡ ἀγάπη Του. Ἀλλά πιό πολύ καί κατ' ἐξοχήν, καλοί Σαμαρεῖτες εἶναι οἱ καλοί καί ἅγιοι Ἱερεῖς καί ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου.

           Δόστε, Χριστιανοί μου, καλούς Σαμαρεῖτες, δόστε καλούς Ἱερεῖς καί ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου στήν κοινωνία, στήν «ἔρημη καί ἄβατη καί ἄνυδρη» τούτη γῆ. Γέμισε ὁ κόσμος ἀπό ληστές. Ληστές, πού ληστεύουν τίς ψυχές. Αὐτοί οἱ ληστές εἶναι πολύ περισσότεροι καί ὑπουλότεροι ἀπό ἐκείνους, πού ληστεύουν Τράπεζες καί Ταμεῖα. Δόστε, Χριστιανοί, ἕνα παιδί σας στόν Χριστό, νά ἀφιερωθῇ, νά γίνῃ ἀπόστολος, νά γίνῃ καλός Σαμαρείτης, μέ τήν ἁγία του ζωή καί τόν ὰγιασμένο του λόγο. Νά γιατρεύῃ τίς πληγωμένες ψυχές, νά μιλάῃ γιά τό θεῖον ἔλεος, νά ὁδηγῇ στήν Μητέρα Ἐκκλησία τ' ἀπομακρυσμένα παιδιά της.

              Ἔλλειψαν, ἀδελφοί μου, στήν ἐποχή μας οἱ καλοί Σαμαρεῖτες, γι' αὐτό γέμισε ὁ κόσμος ἀπό σκληρότητα, ἀπανθρωπιά, μῖσος, ἐγωϊσμό, φιλαυτία, ἀσυμπάθεια, ψυχρό ὑπολογισμό, συμφέρον ὑλικό καί ἀνθρώπους χωρίς ἀγάπη, δηλαδή χωρίς καρδιά.  

Ἔλλειψαν οἱ καλοί Σαμαρεῖτες καί πλήθυναν οἱ ὑλιστές. Δόστε, λοιπόν, ἀδελφοί, καλούς Σαμαρεῖτες στήν Ἐκκλησία μας καί προσεύχεσθε στόν Κύριο τοῦ θερισμοῦ νά «ἐκβάλῃ» ἐργάτες ἀξίους καί δοκίμους σάν τόν ἐν Ἁγίοις Πατέρα ἡμῶν Ἰωάννη Χρυσόστομο, πού ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας στίς 13 Νοεμβρίου, διά πρεσβειῶν τοῦ ὁποῖου εἴθε νά σωθοῦμε.

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 118-119.


______________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Λιγότερο ἁμαρτάνεις μέ μία σωτήρια σκέψη

     

Ὁ πλούσιος (κάτω) καί ὁ Λάζαρος (πάνω)

        Ἡ σκέψις τοῦ θανάτου ἐλευθερώνει, ὁδηγεῖ στήν μετάνοια, στήν διόρθωσι, στήν σωτηρία.

     ... Πόσο σωτήρια εἶναι ἡ μνήμη τοῦ θανάτου, ἀδελφοί μου. Μακάριος ὁ Χριστιανός ἐκεῖνος, πού θυμᾶται μία φορά τήν ἡμέρα τόν θάνατό του. Οἱ περισσότεροι ἀπό ἐμᾶς θυμόμαστε τόν θάνατο μόνον ὅταν ἕνα δικό μας πρόσωπο συνοδεύσωμε στό Κοιμητήριο. Μετά, ἐπειδή ξεύρει ὁ σατανᾶς πόση ὠφέλεια παίρνομε ἀπό τήν μνήμη τοῦ θανάτου, δέν μᾶς ἀφίνει νά σκεπτώμεθα πῶς κι' ἐμεῖς μία ἡμέρα θά πεθάνωμε.

    «Ὁ ἐργάτης τῆς ἀρετῆς, ἔλεγε ἕνας ἅγιος γέροντας, πρέπει νά εἶναι κάθε στιγμή ἕτοιμος νά ἀντικρύση ἤρεμα τόν θάνατο. 

       Ὅταν πέφτης στό στρῶμα γιά νά κοιμηθῆς ἤ σηκώνεσαι ἀπό τόν ὕπνο, ὅταν τρῶς ἢ ἐργάζεσαι, ὅταν στέκεσαι ἤ βαδίζης, νά λές διαρκῶς στόν λογισμό σου.

       - Ἄν αὐτή τήν ὥρα μέ καλέση ὁ Κύριός μου, εἶμαι ἄραγε ἕτοιμος;

          Ἄκου πάλι μέ προσοχή, τί θά σέ πληροφορήσῃ ἡ συνείδησις σου καί μή πάψης νά συμμορφώνεσαι μέ τίς ὁδηγίες της. Ἡ καρδιά σου θά σέ βεβαιώσῃ, ὅτι ὁ Θεός ἔκανε ἔλεος γιά σένα».

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 107, 108 & 109. (2 ἀποσπάσματα)


______________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Ἀθάνατοι

Ὁ Κύριος ἀνασταίνει τήν κόρη τοῦ Ἰαείρου

    «Ἡ παῖς ἐγείρου»

        ...Ἡ φωνή τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἔχει μέσα της ζωή, γιατί προέρχεται ἀπό τόν Παντοδύναμο Κύριο τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου. Τά νεκρά σώματα  θά ὑπακούσουν στόν Πλάστη των καί θά λάβουν καινούρια πνοή. 

Καί ὅπως τό νεκρό χῶμα μέ τήν θεϊκή ἐνέργεια πῆρε ζωή στόν πρωτόπλαστο, ἔτσι καί τώρα τό νεκρό σῶμα θά ἐγερθῆ μέ καινούργια ὁλότελα πλᾶσι, προορισμένο νά ζήση, πνευματικό αὐτό, σ' ἕναν πνευματικό καί ἄϋλο κόσμο.

          Αὐτά εἶναι τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ. Τό μυστήριο τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καί τό μυστήριο τῆς Ἀναστάσεως τῆς δικῆς μας. Πῶς μέσα σέ μιά ξερή φαινομενικά κληματαριά τόν χειμώνα, δίχως φύλλα καί δίχως καρπό, ἔχει κρύψει ὁ Κύριος ζωή καί δύναμι, πού φανερώνεται καί ἀνασταίνεται μόλις θά μπῆ ἡ Ἄνοιξις;

       Στὸν Ἰησοῦ Χριστό πού εἶναι ἡ Ζωή, δέν ὑπάρχει θάνατος. Καί σέ ὅσους Χριστιανούς ζῆ ὁ Χριστός, διά τοῦ Βαπτίσματος καί διά τῆς θείας Εὐχαριστίας, ὁ θάνατος δέν ἔχει θέσι... Οἱ Χριστιανοί αὐτοί εἶναι ἀθάνατοι καί γι' αὐτό δέν μένουν ἀπαρηγόρητοι, ὅταν ἀποχωρισθοῦν ἕναν δικό των ἄνθρωπο. 

Πράγματι: «Εἰσί τινες τῶν ὦδε ἑστηκότων οἵτινες οὐ μή γεύσωνται θανάτου» καί «ὁ τόν λόγον μου ἀκούων καί πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωήν αἰώνιον καί εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλά μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν».

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, 

Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, 

σελ. 155-156. (ἀπόσπασμα)

______________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Οἱ παγίδες τοῦ πονηροῦ

   

Ἡ θεραπεία τοῦ δαιμονισμένου

     ... Ἀδελφοί μου,

   Ὁ διάβολος καί οἱ δαίμονες ὑπάρχουν καί μᾶς πολεμοῦν ἀκατάπαυστα νύκτα καί ἡμέρα, γιά νά μᾶς χωρίζουν ἀπό τόν Θεόν, πού εἶναι ἡ μόνη μας εὐτυχία καί σ' αὐτόν τόν κόσμο καί στόν ἄλλον.

    «Ξεκίνησε μία ἡμέρα -γράφουν οἱ πατερικές ἱστορίες- ὁ ἀββᾶς Μακάριος νά πάῃ ὅσο πιό βαθειά στήν ἔρημο μποροῦσε γιά προσευχή καί πνευματική μελέτη. Εἶδε τότε στόν δρόμο ἕνα παράξενο ὄν, ἀναιδέστατο στήν ὄψι, φορτωμένο μ' ἕνα σωρό μικρά καί μεγάλα δοχεῖα, πού τό καθένα εἶχε κι' ἕνα φτερό.

     - Τί δουλειά ἔχεις ἐδῶ ἐσύ;  τόν ρώτησε τό περίεργο ἐκεῖνο πρόσωπο. 

        - Γυρεύω τόν Θεό παντοῦ, ἀποκρίθηκε ὁ ὅσιος μέ θάρρος. Ἀλλά ἐσύ ποιός εἶσαι; Ἀπόκοσμο μοῦ φαίνεται τό παρουσιαστικό σου καί τό φορτίο σου ἀκατανόητο. 

        Τότε ἐκεῖνος, χωρίς νά τό θέλῃ, βιάστηκε νά ὁμολογήσῃ τήν ἀλήθεια, σπρωγμένος ἀπό μία ἀκατανίκητο δύναμι.

          - Ἐγώ, πού βλέπεις, εἶμαι ὁ δ. καί τοῦτα ἐδῶ τά σύνεργά μου. Μέ αὐτά δελεάζω τούς ἀνθρώπους καί μέ ἀκολουθοῦν, κάνοντας ὅλα τά θελήματά μου.

       Ὁ ἀββᾶς Μακάριος ἐπέμενε νά τόν ἐρωτάῃ μέχρις ὅτου, ὁ σατανᾶς ἀναγκάσθηκε νά τοῦ φανερώσῃ ὅλες του τίς παγίδες. 

        - Ὃποιον βρῶ πρόθυμο στήν μελέτη, τόν ἀλείφω μέ τό φτερό ἀπό τό δοχεῖο, πού ἔχω στό κεφάλι μου. Τόν πιάνει πονοκέφαλος κι ἀφήνει τήν μελέτη στή μέση. Ἐκεῖνον πού θέλει νά ἀγρυπνήσῃ, παίρνω ἀπό τό δοχεῖο, πού κρέμεται στά βλέφαρά μου, τοῦ βάζω λίγο στά μάτια καί τοῦ φέρνω νύστα...

Τά δοχεῖα, πού βρίσκονται στ' αὐτιά μου, ἔχουν συνταγή κατάλληλη γιά παρακοή... Ἀπό τό δοχεῖο, πού κρέμεται στό λαιμό μου δίνω στούς νέους, γιά νά τούς παρασύρω σέ σαρκική ἐπιθυμία. Ἀπό τό δοχεῖο, πού βρίσκεται στό στόμα μου δίνω στούς ἐγκρατεῖς, γιά νά τούς προκαλέσω λαιμαργία.

Σέ ἄλλους πάλι, γιά νά τούς παρασύρω στήν καταλαλιά καί στήν αἰσχρολογία. Τό δοχεῖο, πού φέρω στόν λαιμό προξενεῖ ὑπερηφάνεια. Τό άλλο πού βλέπεις στήν κοιλιά μου ἔχει μέσα ἀναισθησία καί ἀνηθικότητα. Καί τά ὑπόλοιπα φθόνο, φόνο, κλεψιά, καί ὅλα τά κακά.

      Μέ αὐτά βγάζω τούς ἀνθρώπους ἀπό τόν ἴσιο δρόμο καί τούς ὁδηγῶ, ὅπου θέλω ἐγώ, μέχρις ὅτου τούς παρασύρω στήν καταστροφή».

(Θεός φυλάξει ὅλους μας)

 

    Ἄς ζητᾶμε, λοιπόν, ἀδελφοί, ἄς φωνάζωμε ἀδιαλείπτως τόν Κύριο, διότι ἡ Θεϊκή Του παρουσία, ὅπως δείχνει καί τό σημερινό Εὐαγγέλιο, κάνει νά γίνωνται καπνός καί οἱ δαίμονες καί τά σατανικά των τεχνάσματα. 

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱέ τοῦ Θεοῦ ἐλέησον ἡμᾶς».

  

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, 

Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, 

σελ. 112-114. (ἀπόσπασμα)

______________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr

Ἡ γλυκύτητα τοῦ θείου λόγου

Ὁ Καλὸς Σπορέας: Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς

     ... Ἄς πλουτίσωμε, λοιπόν, μέ τόν (πνευματικό) πλοῦτο τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Ἄς ποτίσωμε τήν ὕπαρξί μας μέ τήν θεϊκή βροχή του. Διότι «ὅπως ἀκριβῶς - λέγει ὁ Ἱ. Χρυσόστομος - δέν εἶναι δυνατόν χῶμα, πού δέν βρέχεται νά βγάλη στάχυα κι' ἄν μυρίους σπόρους ρίξη κανείς, ἔτσι καί ἡ ψυχή, πού δέν ποτίσθηκε ἀπό τίς Γραφές πρῶτα, δέν εἶναι δυνατόν νά φέρη κανένα καρπόν κι' ἄν μυρίους λόγους ρίχνει κανείς μέσα σ' αὐτήν».

         Ὅσοι δέν ἔχετε ἱερό Εὐαγγέλιο, Χριστιανοί μου, νά πάρετε καί νά τό μελετᾶτε· καί τούς βίους τῶν Ἁγίων καί τά συγγράμματα τῶν Ἁγίων Πατέρων, πού ἑρμηνεύουν ὀρθά τό Εὐαγγέλιο. Εἶναι ἀνάγκη νά καθαρίσωμε τά αὐτιά τῆς καρδιᾶς μας γιά νά ἀκοῦμε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, γραπτό ἤ προφορικό, καί νά τόν φυλάσσωμε στά κατάβαθα τοῦ εἶναι μας.

         Καί εἶναι ἀλήθεια ὅτι, σήμερα οἱ ἄνθρωποι περισσότερον ἀκοῦνε τόν λόγο τοῦ σατανᾶ καί λιγώτερο τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Καί ὁ λόγος τοῦ σατανᾶ ἔχει στή διάθεσή του πολλά μέσα, νά ἀκούγεται καί νά διαβάζεται καί νά δηλητηριάζει τίς ψυχές. Μακάριος καί τρισμακάριος ὁ Χριστιανός, πού ἔκλεισε τά αὐτιά του στόν λόγο τοῦ σατανᾶ καί γεύεται ἀδιαλείπτως τήν γλυκύτητα τοῦ θείου λόγου, προσευχόμενος μέ τόν ψαλμωδό:

           «Μερίς μου εἶ, Κύριε, εἶπα τοῦ φυλάξασθαι τόν νόμον σου. Ἐδεήθην τοῦ προσώπου σου ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου· ἐλέησόν με κατά τό λόγιόν σου».

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, 

Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, 

σελ. 104-105. (ἀπόσπασμα)

______________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr

Δέν ὐπάρχει θάνατος γιά τούς ἀληθινούς Χριστιανούς

«Νεανίσκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι»

           ... Mέσα στήν σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ἀγαπητοί μου, ἐζήσαμε καί τά δύο αὐτά μεγάλα γεγονότα, καί τόν θάνατο καί τήν ἀνάστασι. 

           Μονάκριβος γυιός ἦταν ὁ γυιός τῆς χήρας τῆς Ναΐν. Ἡ μάνα χήρα. Ἔτσι ὁ πόνος τοῦ χαμοῦ τοῦ παιδιοῦ της ἦταν διπλός πόνος γιά τήν μητρική καρδιά. Ἀλλά, ἐνῶ μέ δάκρυα ποτάμι ἔβγαζαν τό νεκρό παιδί της καί τό ὡδηγοῦσαν πρός τό νεκροταφεῖο, νά, ὁ Ποιητής τοῦ Οὐρανοῦ καί τῆς Γῆς, νά ὁ Ζωοδότης, ὁ Χριστός, ὁ Σωτήρ τοῦ Κόσμου. Τήν εὐσπλαχνίστηκε, τήν ἐπλησίασε καί τῆς εἶπε: Μήν κλαῖς. Διῶξε τόν πόνο ἀπό τήν ψυχή σου καί κοίταξε τί θά γίνη καί δόξασε τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ. 

        Ἀμέσως ἔπιασε τόν νεκρό καί μέ θεϊκή, σάν ἀστροπελέκι φωνή, πού καίει τόν θάνατο καί τόν ἅδη, τοῦ φωνάζει: 

       

       - «Νεανίσκε, σοί λέγω, ἐγέρθητι» - Νέε μου, σέ σένα τό λέγω, ἐγώ ὁ Πλάστης σου καί ὁ Δημιουργός σου, ἡ Ζωή καί ἡ Ἀνάσταση τοῦ κόσμου, σήκω ἐπάνω.

          Καί σηκώθηκε ὁ νεκρός καί ζωντάνεψε, κάτω ἀπό τήν προσταγή τοῦ Χριστοῦ καί ὁ κόσμος ὅλος ξέσπασε σέ θαυμασμό καί δοξολογία.

         Ἡ ἀνάστασις αὐτή τοῦ γυιοῦ τῆς χήρας ἀπό τόν Χριστό, ὑποδηλώνει καί τήν δική μας ἀνάστασι. Ναί, θά ἀναστηθοῦμε. Ὁ θάνατος, δέν εἶναι θάνατος, δέν εἶναι  ἐξαφάνισις, δέν εἶναι μηδενισμός. Εἶναι ὕπνος. Θά ἀναστηθοῦμε τήν μεγάλη ἐκείνη ἡμέρα ὅλοι οἱ ἄνθρωποι μέ σῶμα καινούργιο, ἄφθαρτο, αἰώνιο. «Ἔρχεται ὥρα ἐν ᾗ - λέγει ὁ Χριστός- οἱ ἐν τοῖς μνημείοις ἀκούσονται τῆς φωνῆς αὐτοῦ καί ἐκπορεύσονται οἱ τά ἀγαθά ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς...». Θά ἀναστηθοῦμε διότι ἀναστήθηκε ὁ Χριστός, ὁ Κύριος καί Θεός μας. Ἡ μεγαλύτερη ἐγγύησις τῆς ἀναστάσεώς μας, εἶναι ἡ δική του ἀνάστασις.

      

      «Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν 

θανάτῳ θάνατον πατήσας...» ψάλλομε.

        Μέ τόν δικό του θάνατο ἐπάτησε, ἐνίκησε τόν θάνατο...

        ...Μή κλαίετε γιά τόν ὕπνο αὐτόν, πού τόν λέγει ὁ κόσμος θάνατο. Δέν ὑπάρχει θάνατος γιά τούς ἀληθινούς Χριστιανούς...

 
Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, 

Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, 

σελ. 98-100 &101 (2 ἀπόσπασματα). 

________________________________________________

Tό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr 

 

« Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν...»

         ... Ἡ ἀγάπη μας, λέγει σήμερα ὁ Κύριος, ὁ Θεός τῆς ἀγάπης, στό εὐαγγέλιο, πρέπει νά εἶναι τελεία. Νά μήν εἶναι συναλλαγή. Νά μή περιμένης ἀνταπόδωσι. Νά μήν ὑπάρχη γιά τό «δοῦναι καί λαβεῖν». Μοῦ ἔδειξες ἀγάπη, θά σοῦ δείξω καί ἐγώ.  Ὄχι, λέγει ὁ Χριστός. Νά ἀγαπᾶς, νά βοηθῆς, νά σώζης, νά εὐεργετῆς, χωρίς νά περιμένης ὅτι θά πάρης πίσω ὅ,τι τώρα προσφέρεις, ἤ ὅτι οἱ ἄνθρωποι, πού εὐεργετεῖς θά σοῦ τό ἀνταποδώσουν. Ὄχι ἀγάπη συμφεροντολογική, ἔνοχη καὶ ἁμαρτωλή.

         Ὁ πρῶτος, πού ἀγάπησε τούς ἐχθρούς Του, ἀφοῦ τούς ἐσυγχώρησε, εἶναι ὁ Χριστός μας.  Καί προσευχήθηκε γι' αὐτούς μέ ἐκεῖνα τά λόγια: «Πάτερ ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι». Κοντά στόν Ἀρχηγό τῆς συγνώμης ὅλοι οἱ ὁπαδοί Του, ὅλοι οἱ ἅγιοι εἶχαν μέσα στήν καρδιά των ἀκοίμητη, ἄσβηστη τήν ἀγάπη γιά τούς ἐχθρούς των.  Αὐτή ἡ ἀγάπη ἔκαιγε ὅλα τά ἀγκάθια τοῦ ἐγωισμοῦ, τοῦ μίσους, τῆς μνησικακίας.

       Ἄς θυμηθοῦμε, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τόν πρωτομάρτυρα καί ἀρχιδιάκονο Στέφανο, πού ἐνῶ τόν πετροβολοῦσαν, ἐκεῖνος συγχωροῦσε τούς δημίους του. Ἄς θυμηθοῦμε τόν Ἅγιο Διονύσιο Ζακύνθου, ὁ ὁποῖος συγχώρεσε καί προστάτευσε τόν φονιά τοῦ ἀδελφοῦ του.

            Καί ἄς πάρωμε κι' ἐμεῖς ἀπό σήμερα καί πέρα ἁγία, ἡρωική ἀπόφασι:

1. Νά σβήσωμε τήν μνησικακία, δηλαδή νά μή θυμώμαστε τό κακό, πού μᾶς ἔκαναν.

2. Νά ἀναλογιζώμαστε πόσο συγχωρεῖ ἐμᾶς ὁ Θεός.

3. Νά συγχωρήσωμε ἀπό καρδιᾶς τά ἀνθρώπινα σφάλματα.

4. Νά καταλάβωμε ὅτι πίσω ἀπό τά πρόσωπα τῆς ἔχθρας καί πίσω ἀπό τό ἴδιο μας μῖσος κρύβεται ὁ σατανᾶς.

5. Νά προσευχώμαστε εἰδικά γιά τούς ἐχθρούς μας.

        Καί τότε πιά, θά μπορέσωμε νά ἀγαπήσωμε τούς ἐχθρούς μας, νά εἰρηνεύσωμε καί νά σωθοῦμε.

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, 

Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, 

σελ. 95-96 (ἀπόσπασμα). 

________________________________________________

Tό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr