Μέ συνείδηση καί τελωνικά

   

Ὁ Χριστὸς θεραπεύει τὴ συγκύπτουσα γυναῖκα

... Μακρυά, ἀδελφοί μου, ἀπό τήν ὑποκρισία. Μακρυά ἀπό τήν ἐπίδειξι. Μακρυά ἀπό τόν Φαρισαϊσμό.

     Πολύ εὔκολα μπορεῖ νά πέση ἕνας στήν ὑποκρισία. Ἡ ὑποκρισία εἶναι ἕνα ψεῦδος καί μία ὑπερηφάνεια. Ψεῦδος, διότι παρουσιάζομε τόν ἑαυτό μας διαφορετικό ἀπό ὅ,τι εἶναι. Ἐνῶ εἴμεθα κακοί θέλομε νά ἐμφανιζόμεθα καλοί. Ἐνῶ ὑπάρχει μέσα μας ἡ βρωμιά ζητᾶμε νά φαινώμεθα καθαροί ἐξωτερικά. Κι ἄν κάνωμε ἕνα καλό ἔργο, ὁμοιάζομε μέ τό Φαρισαῖο, πού ἐκαυχᾶτο γιά τίς ὑποτιθέμενες ἀρετές του. Ἔχομε τήν τάσι πάντα νά ἐπιδειχθοῦμε. «Πρός τό θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις». Γιά νά μᾶς βλέπουν οἱ ἄνθρωποι. 

Γιά τό τί θά πῆ ὁ κόσμος, ὄχι γιά τό τί θέλει ὁ Θεός. Δικαίως γράφει ὁ ἅγιος Μάξιμος στήν Φιλοκαλία ὅτι, «ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος κάνει τό καλό γιά τήν δική του δόξα προετίμησε τόν ἑαυτό του ἀπό τόν Θεό καί καρφώθηκε μέ τό καρφί τῆς κενοδοξίας».

     Ἔτσι ἡ ὑποκρισία, ἀδελφοί μου, ἔχει μεγάλη συγγένεια μέ τήν ἀνθρωπαρέσκεια. Μακρυά ἀπό τήν ἀνθρωπαρέσκεια. Κίνδυνος θάνατος γιά τήν ψυχή. Οἱ ἅγιοι δέν ἥθελαν νά ἀρέσουν στόν κόσμο καί στούς ἀνθρώπους. Στόν Γλυκύτατο Σωτῆρα καί Κύριόν των ἤθελαν νά ἀρέσουν. Γι' αὐτό καί πολλοί ἔκαναν τόν σαλό, τόν τρελλό, τόν ἀνισόρροπο.

Κάνε τό καλό, Χριστιανέ μου, ζῆσε ὅπως θέλει ὸ Θεός, ἀλλά μή θελήσης ποτέ νά σέ ἐπαινοῦν καί νά σέ δοξάζουν οἱ ἄνθρωποι. Ὅ,τι σέ προστάζει ἡ Ἐκκλησία, ὅτι σοῦ λέγει ἡ συνείδησίς σου κάνε το, ἀλλά τελωνικά, ἀπλᾶ, δίχως ἐπίδειξι, ἔχοντας ἀδιάκοπα μπροστά στά μάτια σου τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία σου καί λέγοντας τά ταπεινά λόγια του τελώνου: Ὁ Θεός ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ. Ἀμήν.

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 125-127 (ἀπόσπασμα).

______________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr