Τὸ Φῶς εἶναι ὁ Χριστὸς

«Ἀνάβλεψον, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε».

     Τά κλεισμένα μάτια τοῦ τυφλοῦ ἄνοιξαν αύτόματα. Γέμισαν μέ τό φῶς, μέ τά χρώματα τῆς φύσεως, μέ τά δάκρυα τῆς χαρᾶς. Καί πλημμυρισμένος ἀπό εὐτυχία, ἀπ' τά δάκρυα τῆς εὐγνωμοσύνης δοξάζει τόν Κύριο.

       Ἔλεος ζήτησε ὁ πρώην τυφλός, ἀγαπητοί μου, καί ἔλεος βρῆκε. Ἀλλά πῶς τό ζήτησε; Μέ φλογερή καρδιά καί δύναμι πίστεως. Κι' ἐμεῖς ὅλοι ἔχομε ἀνάγκη ἀπό τό Θεϊκό ἔλεος τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ. Ἄς τό ζητᾶμε μ' αὐτή τήν μικρή, ἀλλά παντοδύναμη προσευχή. «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με». Αὐτή τήν προσευχή μποροῦμε νά τήν λέμε παντοῦ. Στό σπίτι μας, στόν δρόμο, στό χωράφι, στή δουλειά μας. Διαρκῶς, ἀδιάκοπα. Μ' αὐτή τήν νοερά, καρδιακή λεγόμενη προσευχή, ἔρχεται στήν καρδιά εἰρήνη, δύναμις, χαρά, ἀγάπη, πραότης, ἐγκράτεια καί κάθε καρπός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἡ προσευχή τοῦ τυφλοῦ ἄς γίνη καί δική μας προσευχή γιά νά φωτισθοῦν τά κλεισμένα μάτια τῆς ψυχῆς μας, νά δοῦμε καί νά κατανοήσωμε τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ. «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με». Τό ὄνομα, ἀδελφέ, τοῦ Χριστοῦ ἄς γίνη ἡ ἀναπνοή σου. 

Καί ὅπως γράφει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης:

    «Ὁ Ἰησοῦς ἄς γίνη ἡ γλυκειά μελέτη τῆς καρδιᾶς σου καί ἄς εἶναι ἡ διαρκής σκέψις τοῦ νοῦ σου...

   Βγάζοντας τό χῶμα καί τήν στάχτη τῶν παθῶν ἀπό τήν καρδιά σου θά νοιώσης τήν ἀνεκλάλητη χαρά τῆς ἀγάπης τοῦ Ἰησοῦ. Θά τό πετύχης αὐτό μέ τήν νοερά αὐτή προσευχή. Τότε θά κάνης τόν ἐσωτερικό σου ἄνθρωπο ναό καί κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τήν καρδιά σου θυσιαστήριο ἱερό καί ἁγία Τράπεζα».

       «Ἰησοῦ ὀνόματι μάστιζε πολεμίους...»

      «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με» φώναζε ψυχή μου ἀδιαλείπτως, συνεχῶς: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ἐλέησόν με». Εἶμαι τυφλός. Θά δῶ μία ἡμέρα τό Φῶς.

   

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 143-144 (ἀπόσπασμα).

______________________________________________
Τό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr