Τὸ Εὐαγγέλιον τῆς Κυριακῆς Δ΄ Λουκᾶ

Εὐαγγέλιον κατὰ Λουκᾶν η΄ 5-15.

5 Ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό· 

 

6 καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα· 

 

7 καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό. 

 

8 καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. ταῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω. 

 

9 Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· τίς εἴη ἡ παραβολή αὕτη;. 

 

10 ὁ δὲ εἶπεν· ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν. 

 

11 ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· 

 

12 οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν. 

 

13 οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ῥίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται. 

 

14 τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσι. 

 

15 τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ.

Ἰησοῦ Χριστοῦ λόγοι

 Ἅγιος Ἀπόστολος & Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς

 Πηγές: myriobiblos.gr & Καινὴ Διαθήκη, σελ. 262-263.
___________________________________________________________________________________________

Κυριακοδρόμιον:  

http://mariapmp.blogspot.gr/2013/10/blog-post_9673.html

Οἱ διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων εἶναι οἱ Ἱερεῖς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

«Δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων»

  
 ... Εὐλογημένη ἡ κλῆσις τῶν ἁγίων Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ, τῶν δώδεκα καὶ τῶν ἐβδομήκοντα καὶ ὅλων τῶν ἀποστόλων καὶ ἱεραποστόλων, τῶν ἱερέων καὶ ἀρχιερέων ὅλων τῶν αἰώνων.

Χάρις σ' αὐτὴ τὴν κλῆσι ἐμεῖς ἐγίναμε Χριστιανοί, ἀκούσαμε τὸν λόγο τοῦ Εὐαγγελίου, λαβαίνομε Πνεῦμα Ἅγιο, μετέχομε τῶν ἁγίων μυστηρίων, ἑνουμεθα μὲ τὸν Χριστόν.

«Λαμπρὸ τὸ ἀξίωμα τῆς ἱερωσύνης καὶ τὸ ἔνδυμα, ἀλλὰ ὅταν ἔχη μαζί συνεκλάμπουσα μέσα καὶ τὴν ψυχὴ μὲ τὴν καθαρότητα τῆς ζωῆς τοῦ Ἱερέως» λέγει ὁ ἅγιος Θεόγνωστος στὴν Φιλοκαλία.

     Ὄχι, δὲν ὑπάρχει, Χριστιανοί μου, δὲν ὐπάρχει στὸν κόσμο μεγαλύτερη τιμὴ καὶ δόξα καὶ εὐθύνη καὶ φωτιὰ ἀπὸ τὸ νὰ γίνη κανεὶς ἀπόστολος, ἁλιεύς ἀνθρώπων, ἱερεύς.  

Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἔλεγε πὼς ἄν στὸν δρόμο θὰ δῇς ἕναν ἱερέα κι' ἕναν ἄγγελο θὰ πρέπῃ πρῶτα νὰ πᾷς νὰ φιλήσῃς τὸ χέρι τοῦ ἱερέως καὶ μετά τοῦ ἀγγέλου.  Διότι τὰ μυστήρια, ποὺ κάνει ὁ ἱερεὺς δὲν τὰ κάνει ὁ ἄγγελος.  

Ἡ ἀξία τοῦ ἱερέως εἶναι πάνω ἀπὸ τὴν ἀξία πρωθυπουργῶν καὶ τῶν βασιλιάδων καὶ ὅλων τῶν ἐπιστημόνων τῆς γῆς αὐτῆς.

   ... Οἱ ἱερεῖς, ἅγιοι ἱερεῖς, ἀπαθεῖς ἱερεῖς, ἀπόστολοι Χριστοῦ θὰ φέρουν τὴν εὐτυχία, θὰ φέρουν τὴν ἁγιότητα, γιατὶ θὰ φέρουν τὸν ἴδιο τὸν Χριστὸ στὸν ἔρημο καὶ ἀλειτούργητο αὐτὸν κόσμο.

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἁπλὸ κήρυγμα γιὰ τὸν ἁπλὸ ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, «Ἱερὸ Ἠσυχαστήριο Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς», σελ. 48 & 50, (2 ἀποσπάσματα)

Οἱ Ἅγιοι Πάντες

  

Ἅγιοι Πάντες τοῦ Θεοῦ πρεσβεύσατε ὑπὲρ ἡμῶν.

    ... Ὁ Κύριος μας καί Θεός μας, μᾶς ἀγάπησε καί μᾶς ἀγαπάει περισσότερο ἀκόμα ἀπό ὅσο ἡ μάνα καί ὁ πατέρας μας. Καί ζητάει ἀνάλογη, ἀμοιβαία ἀγάπη. Ἡ ἀγάπη γιά τόν Χριστό, γιά νά ἔχη μία ἀξία αἰωνία, χρειάζεται νά εἶναι ἀπόλυτη, ὁλοκληρωτική, χωρίς περιορισμούς, χωρίς ὅρια. 

Τέτοια ἀγάπη πρός τόν Χριστό καί Σωτῆρα μας, εἶχαν οἱ Ἅγιοι Πάντες. Ὅλοι οἱ ἅγιοι ἀγάπησαν τόν Χριστό μ' ἕνα θεῖο ἔρωτα, μέ μία φλογερή ἀγάπη. Μάρτυρες καί ὅσιοι, ὅταν ἐπρόκειτο νά διαλέξουν, ἐδιάλεγαν τόν Χριστόν, ὄχι τόν πατέρα ἤ τήν μάνα, τόν γυιό ἤ τήν θυγατέρα. 

Δέν δέχονταν καμία σκιά στόν ὁλόθερμο πόθο των γιά τόν Χριστό, ἔστω κι' ἄν προερχόταν ἀπό τό πιό συγγενικό πρόσωπο. Ἡ μεγαλύτερη συγγένεια, ὁ στενώτερος σύνδεσμος γιά τούς ἁγίους, ἦταν καί εἶναι ἡ συγγένεια καί ὁ σύνδεσμος καί ἡ ἕνωσις μέ τόν Χριστό. 

«Ὅποιος δέν σηκώνει τόν σταυρό του καί δέν μέ ἀκολουθεῖ δέν μοῦ εἶναι ἄξιος», λέγει στή συνέχεια ὁ Κύριος. Οἱ ἅγιοι Πάντες ἐσήκωσαν σταυρό, ὁ καθένας τόν δικό του σταυρό, καί μαρτύρησαν γιά τόν Χριστό μέ αἱματηρό ἤ μέ ἀναίμακτο μαρτύριο. Ἦσαν οἱ ἐσταυρωμένοι ἀκόλουθοι τοῦ Πρώτου Ἐσταυρωμένου. 

   Οἱ Ἅγιοι Πάντες ἀκόμα, λέγει τό σημερινό Εὐαγγέλιο, ἄφησαν τά πάντα γιά τόν Χριστό καί γιά τήν αἰωνιότητα. Ἔκοψαν κάθε σχοινί, κάθε ἀλυσίδα, πού τούς ἔδενε μέ τήν ὕλη καί τά ὑλικά. Καί ἀκολούθησαν ἐλευθεροι, ἀδέσμευτοι τόν Κύριο...

 Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου 

Πηγή: Ἁπλὸ κήρυγμα γιὰ τὸν ἁπλὸ ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, «Ἱερὸ Ἠσυχαστήριο Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς», σελ. 43-44 (ἀπόσπασμα).

Χρόνια Πολλὰ καὶ καλή μας φώτιση!

Ἡ Πεντηκοστὴ εἶναι ἡ γενέθλιος ἡμέρα τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας.

   ...Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι περίμεναν τήν μεγάλη, πνευματοφόρα ἐκείνη ἡμέρα, κατά τήν ὁποία  «ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσαν καθήμενοι», καθώς σημειώνουν οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων.  

Σάν ἕνας βίαιος ἄνεμος ἐρχόμενος ἀπό ψηλά ξεχύθηκε καί γέμισε τό σπίτι ἐκεῖνο τῆς ἀναμονῆς, ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. τήν ἴδια στιγμή πύρινες γλῶσσες κάθισαν πάνω στά κεφάλια τῶν μαθητῶν, οἱ ὁποῖοι δέχθηκαν Πνεῦμα Ἅγιον.  Μιλοῦσαν τώρα ξένες γλῶσσες, καθώς τούς ὑπαγόρευε τό Πνεῦμα, πού τούς εἶχε πλημμυρίσει.

   Τό Ἅγιον Πνεῦμα ἄνοιξε τά μάτια καί τήν καρδιά τῶν Ἀποστόλων, ἔδωσε λόγον, «ρήματα ζωῆς» στό στόμα των, τούς ἐφώτισε, τούς καθάρισε, τούς καθωδήγησε, τούς ἀνέδειξε σοφούς διδασκάλους τῆς Οἰκουμένης. 

Τό ἴδιο τό Ἄγιον Πνεῦμα, πού εἶναι «Θεός καί θεοποιεῖ», λαλεῖ, ἐνεργεῖ, διαιρεῖ τά χαρίσματα, μένει καί ἐργάζεται μέσα στήν Ἐκκλησία τήν σωτηρία καί τόν ἁγιασμό τοῦ καθενός μας. 

Τό Ἅγιον Πνεῦμα τελεῖ ὅλα τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας.  Τό Ἅγιον Πνεῦμα μᾶς ἀνακαινίζει στό μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος, τό Ἅγιον Πνεῦμα μᾶς χαρίζει «τήν σφραγίδα τῆς δωρεάς Του» καί τά χαρίσματά Του στό μυστήριο τοῦ Χρίσματος. 

Τό Ἅγιον Πνεῦμα μᾶς συγχωρεῖ καί πλένει καί καθαρίζει τήν ὕπαρξί μας στό μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως. 

Τό Ἅγιον Πνεῦμα τελεῖ τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί μᾶς τροφοδοτεῖ μέ τό ἅγιο Σῶμα καί τό τίμιο Αἷμα τοῦ Κυρίου. 

Τό Ἅγιον Πνεῦμα τελεῖ τό μυστήριο τοῦ ἁγίου Εὐχελαίου καί τῆς Ἱερωσύνης. Ἀναδεικνύει κεχαριτωμένους τούς ἱερεῖς Του, τούς ἀποστόλους, τούς Θεολόγους μέ τήν θεολογία τῆς θεογνωσίας καί τῆς ἁγίας ζωῆς.  

Τό Ἅγιον Πνεῦμα ἑνώνει καί εὐλογεῖ τούς συζύγους στό μυστήριο τοῦ Γάμου.  Τό Ἅγιον Πνεῦμα «ἐντυχάνει ὑπέρ ἡμῶν, ἀδελφοί, στεναγμοῖς ἀλαλήτοις». Μεσιτεύει ὑπέρ ἡμῶν μέ ἀνεκφράστους στεναγμούς. 

Ἄς μή Τό λυποῦμε, λοιπόν, ἄς μή Τό πικραίνωμε μέ τίς ἁμαρτίες μας.

   
Καί ἄς ἀνεβαίνωμε κι ἐμεῖς στό «ὑπερῶον», ὅπως οἱ Ἀπόστολοι, πάνω ἀπό τά γήϊνα καί σαρκικά, πάνω ἀπό κάθε φιλαργυρία, φιληδονία καί φιλοδοξία γιά νά κατεβῆ πάνω μας ὁ Παράκλητος.

Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου 

Πηγή: Ἁπλὸ κήρυγμα γιὰ τὸν ἁπλὸ ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, «Ἱερὸ Ἠσυχαστήριο Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς», σελ. 39-40 (ἀπόσπασμα).

Ὅλοι οἱ Ἅγιοι ἐδόξασαν τὸν Κύριο

Οἱ Ἅγιοι 318 Θεοφόροι Πατέρες τῆς ἐν Νικαίᾳ Α' Ἁγίας Οἰκουμενικῆς Συνόδου.

   ... Ὁ ἐξευτελισμός, ἡ ταπείνωσις, ἡ ἐξουθένωσις, ἡ ἀδοξία, οἱ ὕβρεις, τά χτυπήματα, οἱ κοροϊδίες, τά ἐμπτύσματα, ἡ χλαμύδα, ὁ κάλαμος, τό ἀγκάθινο στεφάνι, τά καρφιά, ὁ σταυρός, ὁ θάνατος, ὅλα αὐτά ἦσαν ἡ δόξα τοῦ Κυρίου. Αὐτά ἐζήτησε, αὐτά ἐπόθησε γιά νά εἰσέλθη στήν θριαμβευτική δόξα τῆς Ἀναστάσεως. 

   Ὅλοι οἱ Ἅγιοι σ' αὐτόν τόν κανόνα ἐστοίχισαν τήν δόξα τοῦ Θεοῦ καί τήν δόξα τήν δική των. Ἐδόξασαν τόν Κύριο, ἄλλοι μέ τό αἷμα των, ἄλλοι μέ τόν θεοφόρο λόγο τοῦ κηρύγματος, ἄλλοι μέ τήν ἄσκησι καί τήν ἡσυχαστική ζωή, ἄλλοι διά τῆς προσευχῆς καί τῆς θείας λατρείας καί ἄλλοι διά τῆς γραφίδος καί τῶν ἱερῶν συγγραμμάτων των. 

Ὅλοι, ὅμως, πέρασαν ἀπό σωματικό ἤ ψυχικό μαρτύριο, ἀπό τήν δόξα τῆς σταυρώσεως γιά νά δοκιμάσουν τήν δόξα τῆς Ἀναστάσεως. Ἀπό τήν δόξα τοῦ πόνου γιά νά γευθοῦν τήν δόξα τοῦ Παραδείσου. 

Πολλοί μάλιστα, γιά νά μή δοξασθοῦν ἀπό τούς ἀνθρώπους πάνω σ' αὐτή τήν γῆ, τόσο ἀπέφυγαν τήν κενοδοξία, πού χαλάει κάθε ἀρετή καί καλή προσπάθεια, ὥστε ἔφθασαν στό σημεῖο νά κάνουν τόν τρελλό, τόν σαλό. Ὅπως ὁ ἅγιος Ἀνδρέας ὁ διά Χριστόν σαλός καί ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλύβης καί ἄλλοι. Τί ὕψος ἀρετῆς. Τί μεγαλεῖο ψυχῆς, ἀλήθεια, ἀδελφοί!...

... Οἱ δόξες πού κυνηγοῦν οἱ ἄνθρωποι, οἱ δόξες τῶν χρημάτων, τῶν κτημάτων, τῶν ἀξιωμάτων, τῶν θέσεων, τῆς ψεύτικης σαρκικῆς ὀμορφιᾶς, τῆς κοσμικῆς ἐπιστήμης, εἶναι «πάντα κόνις, πάντα τέφρα, πάντα σκιά»...

Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου

Πηγή: Ἁπλὸ κήρυγμα γιὰ τὸν ἁπλὸ ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, «Ἱερὸ Ἠσυχαστήριο Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς», σελ. 36-37 (2 ἀποσπάσματα).

Ἰησοῦς Χριστὸς: τὸ φῶς τοῦ κόσμου!

   

«ὅταν ἐν τῷ κόσμῳ ὦ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου» (Ἰω. θ' 5).

 

      ...Ἕνα ἀπό τά τρία μεγάλα κακά στόν κόσμο εἶναι ἡ ἄγνοια.  Τά ἄλλα δύο εἶναι ἡ λησμοσύνη τοῦ Θεοῦ καί ἡ πνευματική ὀκνηρία.  

Ἡ ἄγνοια ἔχει περιτυλίξει στά δίχτυα της πλήθη ἀνθρώπων. Κατά τόν ἅγιο Μάξιμο τόν Ὁμολογητή, ἡ ἄγνοια εἶναι ἀκαθαρσία τοῦ νοῦ μας.  Τέτοιο ἀκάθαρτο νοῦ εἶχαν καί οἱ Φαρισαῖοι καί γι' αὐτό δέν μπόρεσαν νά δοῦν μέ ἀπλότητα τόν Χριστό, νά ἀναγνωρίσουν τόν Χριστό καί νά Τόν ἀγαπήσουν.

     Ἡ ἄγνοια κάνει πολλούς ἀνθρώπους ποὺ εἶναι τυφλοί στήν ψυχή καί ἀκάθαρτοι στόν νοῦ, νά κοροϊδεύουν τούς Χριστιανούς, πού ἔχουν ἀνοικτά τά ψυχικά των μάτια καί ζοῦν στό Φῶς τοῦ Χριστοῦ...

     Ἄς μᾶς φωτίσῃ ὁ Θεός, ἀδελφοί, νά Τόν γνωρίσωμε πραγματικά.  Διότι ἡ μεγαλύτερη γνῶσις στόν κόσμο δέν εἶναι οὔτε οἱ ἐπιστημονικές, οὔτε οἱ τεχνολογικές, οὔτε οἱ γλωσσομάθειες, οὔτε αὐτές οἱ γνώσεις πού δίνουν τά πτυχία. Κάτι εἶναι.  Ἀλλά ὄχι τό πᾶν. 

Ἡ ὑψηλότερη γνῶσις εἶναι νά γνωρίζης τόν Θεό. «Αὕτη ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκουσί σε τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν καί ὅν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν».

Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου

Πηγή: Ἁπλὸ κήρυγμα γιὰ τὸν ἁπλὸ ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, «Ἱερὸ Ἠσυχαστήριο Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς», σελ. 33-34 (ἀπόσπασμα).

Ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὸ ὕδωρ τοῦ Χριστοῦ.

«Ὃς δ' ἂν πίῃ ἐκ τοῦ ὕδατος οὗ ἐγὼ δώσω αὐτῷ, οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα».

     ... Ἡ Σαμαρεῖτις πῆρε καί δοκίμασε τό καθαρό καί ζωντανό νερό τοῦ Χριστοῦ. Ποιό εἶναι τό νερό τοῦ Χριστοῦ;  Ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. 

Αὐτή ἡ Χάρις τήν μεταβάλλει ὁλοκληρωτικά. Καί ἡ ἁμαρτωλή γίνεται ἀπόστολος καί κήρυξ τῆς μετανοίας. Ἡ ὑποδουλωμένη στά πάθη τῆς σαρκός σπάει τίς ἀλυσίδες, συντρίβει τά δεσμά, ἐλευθερώνεται. Γίνεται θερμή ἱεραπόστολος τοῦ Χριστοῦ. Τρέχει μέσα στήν πόλη καί φωνάζει: «Δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον, ὅν εἶπε μοι πάντα ὅσα ἐποίησα· μήτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός;»

     
      Καί αὐτή, πού ἦταν πρῶτα σκοτεινή γίνεται τώρα φωτεινή, ἡ Ἁγία Φωτεινή, ἡ μάρτυς καί ἰσαπόστολος τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἐκήρυξε τό Εὐαγγέλιο ὡς κάτω, στίς ἄγριες τῆς Ἀφρικῆς χῶρες...

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, «Ἱερό Ἡσυχαστήριο Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ», σελ. 29 (ἀπόσπασμα).

 __________________________________________

Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

«Θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;» - Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος

«Ἔγειρε, ἆρον τὸν κράββατόν σου καὶ περιπάτει».

     ...Νά ἡ αἰτία γιά τήν ὁποία ὁ Κύριος ἐρώτησε τόν παράλυτο: «Θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;». Ποιός τόν ὡδήγησε σέ αὐτή τήν ἀξιοθρήνητη κατάστασι; Ποιός ἄλλος; Ὁ ἴδιος ὁ ἑαυτός του, οἱ ἀσωτεῖες, οἱ ἁμαρτίες του, ἡ μακράν τοῦ Θεοῦ ζωή, πού συχνά φέρνει βαρειές ἀρρώστειες καί μεγάλα δυστυχήματα.

   «Τώρα, λοιπόν, ἡ πείρα σέ δίδαξε τί τρομερό πρᾶγμα εἶναι ἡ ἁμαρτία. Θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;» Ὁ Κύριος «θέλει πάντας σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν», ἀλλά ζητάει καί τήν δική μας θέλησι, τήν δική μας συγκατάθεσι, τήν δική μας ἐκλογή. «Ἔκλεξαι τὴν ζωὴν σὺ ἵνα ζήσῃς».

    Ὅλους τούς καλεῖ, Χριστιανοί μου, ὁ Θεός στήν σωτηρία, ὅλους θέλει νά τούς δεχθῇ στή Βασιλεία Του. «Πολλοί εἰσι οἱ κλητοί, ὁλίγοι δὲ οἱ ἐκλεκτοί». Δὲν θέλουν ὅλοι, ὅμως, νά σωθοῦν. Αὐτή ἡ ἄρνησις τῆς σωτηρίας, πού ἰσοδυναμεῖ μέ αὐτοκτονία, αὐτή ἡ ἀπόρριψις τοῦ θείου θελήματος εἶναι ὁ μεγαλύτερος Σταυρός τοῦ Χριστοῦ.

Τό θλιβερότερο παράπονό Του γι' αὐτή τήν ἄρνησι εἶναι τά λόγια πού ἀπήυθυνε στήν Ἱερουσαλήμ: «Ἱερουσαλήμ, Ἱερουσαλήμ... ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγάγειν τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ἐπισυνάγει ὄρνις τὰ νοσσία ἑαὐτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας καὶ οὐκ ἠθελήσατε... ».

    «Θέλεις - ἐρῶτᾷ ὁ Χριστός τόν καθένα μας - νά ἁγιασθῇ τό ὄνομά μου, θέλεις νά ἔλθει ἡ βασιλεία μου, θέλεις νά νικήσης τούς δαίμονες καί τίς πονηρές ἐνέργειές των; Θέλεις νά ταπεινωθῇς γιά νά σωθῇς; Θέλεις νά δώσῃς ὅλο τό βουλητικό μέρος τῆς ψυχῆς σου, ὁλόκληρη τή θέλησί σου σέ μένα, στόν Σωτῆρα καί Θεό σου, ὁλόκληρη τήν ἀγάπη σου, ὁλόκληρο τόν νοῦ σου γιά νά θεωθῇς καί νά ἑνωθῇς μαζί μου; Θέλεις νά γίνης ἅγιος; « Ἐάν θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς φάγεσθε· ἑὰν δὲ μὴ θέλητε μηδὲ εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται· τὸ γὰρ στόμα Κυρίου ἐλάλησε ταῦτα».

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, «Ἱερό Ἡσυχαστήριο Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ», σελ. 25-26 (ἀπόσπασμα).

Χρόνια Πολλά στίς μαθήτριες τοῦ Χριστοῦ!

«ἠγέρθη· οὐκ ἔστιν ὧδε»

     Ἡ σημερινή ἀναστάσιμη Κυριακή εἶναι ἀφιερωμένη στίς Μυροφόρες, στίς ἀνδρεῖες καί ἡρωϊκές γυναῖκες, τίς μαθήτριες τοῦ Χριστοῦ...

... Μιλάει ὁ ἀναστάς Κύριος πρός τίς Μυροφόρες γυναῖκες: «Ἐπάτησα τόν Ἅδη, συνέτριψα τόν θάνατο. Ἀκούσατε τήν φωνή, πού φέρνει ἀγαλλίασι. Ἐσήκωσα ὅλον τόν κόσμο ἀπό τήν φθορά. Τρέξατε νά πῆτε στούς φίλους μου, τούς Ἀποστόλους, τήν χαρμόσυνη εἴδησι. 

«Θέλω, ἐγώ ὁ Δημιουργός σας, τό πλάσμα μου νά καταυγασθῇ στή χαρά, ἀπό ἐκεῖ, ἀπ' ὅπου προῆλθε ἡ λύπη». Ἀπό τήν γυναῖκα Εὔα προῆλθε ἡ λύπη καί ὁ πόνος ὅλου τοῦ κόσμου, ἀπό σᾶς τίς γυναῖκες θέλω νά λάμψη καί νά κηρυχθῇ ἡ χαρά τῆς σωτηρίας, ἡ χαρά τῆς Ἀναστάσεως.

      Καί πράγματι. Αὐτές οἱ ἅγιες γυναῖκες ἔγιναν οἱ κήρυκες τῶν κηρύκων, οἱ ἀπόστολοι τῶν Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο ὑπήρξε μία ἀναστάσιμη τιμή στήν γυναικεία φύσι, ἡ ὁποία παρ' ὅλο ἁσθενέστερη, ἀποδεικνύεται ἡρωϊκώτερη ἐν Χριστῷ καί διά τόν Χριστόν. 

Ἔρχονται μέ μῦρα πρός τό μνημεῖο γιά νά ἀλείψουν τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. Ὁ Ἰησοῦς εἶναι ἡ πηγή τοῦ ἡρωϊσμοῦ, ὁ Ἰησοῦς εἶναι ἡ πηγή τῆς ἀγάπης. «Κραταιά ὡς θάνατος ἡ ἀγάπη» καί «ὕδωρ πολύ οὐ δυνήσεται σβέσαι τήν ἀγάπην καί ποταμοί οὐ συγκλύσουσιν αὐτήν (Ἆσμα ἀσμάτων). 

Μέσα στήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ἐν Ἁγίω Πνεύματι, ζεῖ ὁ θαυμαστώτερος ἡρωισμός...
 

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 20-21 (2 ἀποσπάσματα).

«Εἰρήνη ὑμῖν»

Ἡ ψηλάφισις τοῦ Θωμᾶ

    
        ...«Εἰρήνη ὑμῖν» λέγει σ' ὅλους μαζί. Καί μετά ἀπευθύνεται πρός τόν Θωμᾶ: «Ἔλα, Θῶμα. Φέρε τόν δάκτυλόν σου ἐδῶ. Καί κοίταξε τά χέρια μου καί φέρε τό χέρι σου καί βάλε το στήν πλευρά μου καί μή πιά γίνεσαι ἄπιστος, ἀλλά πιστός».

Ὁ μαθητής συντετριμμένος, τεταπεινωμένος μετά τήν ἔρευνα, μετά τήν ἁγία ἐκείνη ψηλάφισι, σωριάσθηκε μπροστά στά πόδια τοῦ Διδασκάλου καί ἄφησε νά βγῆ μέσα ἀπό τά πονεμένα κι' εὐτυχισμένα στήθη ἕνας στεναγμός, μία ὁμολογία: «Ὁ Κύριος μου καὶ ὁ Θεός μου».

    Ἑορτή ἑορτῶν καί πανήγυρις πανηγύρεων, ἀδελφοί, ἡ Ἀνάστασις γιά μᾶς τούς Ὀρθοδόξους. Ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀναστάσεως. Ἡ Ἀνάστασις δέν εἶναι ἑορτή μόνο σαράντα ἡμερῶν. Εἶναι ἑορτή ὅλου τοῦ ἔτους. Κάθε Κυριακή ἑορτάζομε τήν Ἀνάστασι. Ἡ Ἀνάστασις διαποτίζει τήν ζωή τοῦ Ὀρθοδόξου, ἡ Ἀνάστασις καταλάμπει, καταυγάζει ὁλόκληρη τήν ἐβδομάδα, ἀφοῦ ἡ Ἀναστάσιμη Κυριακή εἶναι ἡ καρδιά τῆς ἐβδομάδος. 

Οἱ Ὀρθόδοξοι εἶναι ἀναστάσιμοι Χριστιανοί. Ὁλόκληρο τό Εὐαγγέλιο τῶν Ὀρθοδόξων κλείνεται μέσα σέ τέσσερις λέξεις, καθώς γράφει ὁ συγγραφεύς π. Ἰουστῖνος Πόποβιτς: ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ. Οἱ ἅγιοι μας εἶχαν ἕνα κεντρικό βίωμα, ἕνα κινητήριο αἴσθημα, ὁ καθένας στό ἄθλημά του: Τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως...

 

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 18-19 (ἀπόσπασμα).

 __________________________________________

Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Ἀνέστη Χριστὸς καὶ χαίρουσιν ἄγγελοι - Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

Ἀπόσπασμα ἀπό τόν Κατηχητήριο λόγο τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου 

... Πάντες ἀπολαύσατε τοῦ συμποσίου τῆς πίστεως. 

Πάντες ἀπολαύσατε τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος. 

Μηδεὶς θρηνεῖτω πενίαν· ἐφάνη γὰρ ἡ κοινὴ βασιλεία. 

Μηδεὶς ὀδυρέσθω πταίσματα· συγγνώμη γὰρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε. 

Μηδεὶς φοβείσθω θάνατον· 
ἡλευθέρωσε γὰρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος.

Ἔσβεσεν αὐτόν, ὑπ' αὐτοῦ κατεχόμενος. 

Ἐσκύλευσεν τὸν ᾅδην, ὁ κατελθὼν εἰς τὸν ᾅδην. 
Ἐπίκρανεν αὐτὸν, γευσάμενον τῆς σαρκὸς αὐτοῦ·
 καὶ τοῦτο προλαβὼν Ἡσαΐας ἐβόησεν.

Ὁ ᾅδης, φησίν, ἐπικράνθη, συναντήσας σοι κάτω. 

Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ κατηργήθη. 

Ἐπικράνθη καὶ γὰρ ἐνεπαίχθη. 

Ἐπικράνθη καὶ γὰρ ἐνεκρώθη.

Ἐπικράνθη καὶ γὰρ καθῃρέθη.

Ἐπικράνθη, καὶ γὰρ ἐδεσμεύθη.

Ἔλαβε σῶμα, καὶ Θεῶ περιέτυχεν. 

 Ἔλαβε γῆν, καὶ συνήντησεν οὐρανῷ. 

Ἔλαβε, ὅπερ ἔβλεπε, καὶ πέπτωκεν, ὅθεν οὐκ ἔβλεπε. 

Ποῦ σοῦ θάνατε, τὸ κέντρον; 

Ποῦ σοῦ ᾅδη, τὸ νῖκος;

Ἀνέστη Χριστὸς καὶ σὺ καταβέβλησαι. 

Ἀνέστη Χριστὸς καὶ πεπτώκασι δαίμονες. 

Ἀνέστη Χριστὸς καὶ χαίρουσιν ἄγγελοι. 

Ἀνέστη Χριστὸς, καὶ ζωὴ πολιτεύεται.

Ἀνέστη Χριστὸς, καὶ  νεκρὸς οὐδεὶς ἐπὶ μνήματος. 

Χριστὸς γὰρ ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν, 
ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο. 

Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἁμήν.

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος 

Πηγή: Ἀπλὸ κήρυγμα γιὰ τὸν ἀπλὸ ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 14-15 (ἀπόσπασμα).

Πῶς θά ὑποδεχθοῦμε τόν Κύριο;

«Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου». (Ἰω. ιβ' 13).

    
       Ἄς κάνωμε ἐφέτος μία ὑποδοχή καλύτερη, ἀξιώτερη, πιό πνευματική. Τώρα, πού περιμένομε τόν Νικητή Χριστό νά μπῇ στά Ἱεροσόλυμα τοῦ καθενός μας καί στήν ψυχή μας μέ τά ἄχραντα μυστήρια, νά πετάξωμε τά παληά ροῦχα τῶν ἁμαρτιῶν μας μέ μία εἰλικρινῆ μετάνοια. Νά ἀπεκδυθοῦμε κάθε παληά συνήθεια τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου «σύν ταῖς πράξεσι καί ταῖς ἐπιθυμίαις». 

Καί μέ μία ἀλλαγή ὁλοκληρωτική τῆς ζωῆς μας νά πάρωμε στά χέρια μας τά βάγια τῆς νίκης, τίς ἀειθαλεῖς πνευματικές ἀρετές, μέ τίς ὁποῖες θά νικήσωμε τούς τρεῖς μεγάλους ἐχθρούς μας: Τήν σάρκα, τόν κόσμο καί τόν διάβολο. 

Κι ἔπειτα μέ ἄρρητη χαρά καί ἀγαλλίασι νά πλησιάσωμε τήν Ἁγία Τράπεζα τοῦ Ἄρτου τῆς Ζωῆς, λέγοντας, μαζί μέ τούς ἀνυμνοῦντας παῖδας τό «ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».

     Θά ὑποδεχθοῦμε τόν Κύριο τίς ἅγιες αὐτές ἡμέρες τῆς Μ. Ἐβδομάδος, πηγαίνοντας κάθε ἡμέρα στόν ἱερό Ναό γιά νά παρακολουθήσωμε τίς ἱερές ἀκολουθίες τῶν Παθῶν. Δέν θά φύγωμε στήν Θεία Λειτουργία τῆς Ἀναστάσεως μετά τό «Χριστός ἀνέστη». Γιατί εἶναι, ἀδελφοί μου, μεγάλη περιφρόνησις μία τέτοια συνήθεια καί ἀχαριστία καί ἀγένεια πρός τόν Σωτήρα μας. 

    Θά ὑποδεχθοῦμε τόν Κύριο μέ τήν χαρμολύπη, πού εἶχαν οἱ ἅγιοι Πατέρες μας. Μέ τόν πόνο καί τήν λύπη γιά τά βάσανα πού φορτώθηκε καί γιά τίς ἁμαρτίες μας, πού σήκωσε ἐπάνω Του ὁ Ἀμνός τοῦ Θεοῦ. Καί μέ χαρά συγχρόνως γιά τήν σωτηρία μας καί τήν υἱοθεσία καί τήν συμφιλίωσι καί τήν θεοποίησί μας. 

Θά προσπαθήσωμε νά συγκεντρώσωμε τόν νοῦ καί τήν καρδιά στά εὐαγγέλια καί στούς ὕμνους τῶν ἡμερῶν αὐτῶν, νά μποῦμε στό μυστικό των βάθος καί νά τά κάνωμε προσωπικό μας βίωμα. Ἡ καρδιά μας νά νιώση τήν ἐπίσκεψι τῆς Χάριτος... 

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 211-213 (ἀπόσπασμα).

 __________________________________________

Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Ἡ ἀπερίγραπτη ταπείνωσις τοῦ Χριστοῦ

«Ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι».

      ...Ὁλόκληρη ἡ πανάγια ζωή τοῦ Κυρίου ἦταν μιά ὑπηρεσία, μία διακονία, μία προσφορά πρός τόν ἄνθρωπο, πού εἶχε βάσι καί κίνητρο τήν ταπείνωσι. Αὐτή ἡ ταπείνωσις, αὐτή ἡ ἀπερίγραπτη «κένωσις» τοῦ Χριστοῦ μας ἔφθασε στό κατακόρυφο, κατά τίς τελευταῖες ἡμέρες τῆς ἐπιγείου ζωῆς Του. 

Ὅταν ἔπλυνε τά πόδια τῶν μαθητῶν, ὅταν ὑπέστη τά φρικτά Πάθη, τήν ἀνάμνησι τῶν ὁποίων θά μᾶς δώσῃ ἡ Ἐκκλησία σέ λίγο καιρό.

«Ὁ λίμνας καί πηγάς καί θάλασσας ποιήσας 

ταπείνωσιν ἡμᾶς ἐκπαιδεύων ἀρίστην

πόδας ἔνιψεν τῶν μαθητῶν Του...» 

θά ἀκούσωμε τήν Μ. Ἑβδομάδα.

«Ἐξηγόρασας ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου· τῷ τιμίῳ Σου αἵματι· τῷ Σταυρῷ προσηλωθείς καί τή λόγχη κεντηθείς τήν ἀθανασίαν ἐπήγασας ἀνθρώποις...».

      Ποιός θά μποροῦσε νά μᾶς προσφέρη μεγαλύτερη ὑπηρεσία, παρά μόνον Ἐκεῖνος, πού ἔγινε «ὑπέρ ἡμῶν κατάρα» καί ἔδωσε λύτρο τόν ἑαυτό Του γιά νά μᾶς ἐξαγοράσῃ ἀπό τήν κατάρα τοῦ Νόμου καί νά μᾶς ἀνοίξῃ τήν θεϊκή πηγή τῆς ἀθανασίας; 

      «Δόξα στή μακροθυμία Σου Κύριε...»

 Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 209 (ἀπόσπασμα).

 __________________________________________

Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

«Ἐν προσευχὴ καὶ νηστείᾳ» - Ἀρχιμανδρίτης Ίωαννίκιος

«Τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ».

 

«Τοῦτο τό γένος τῶν δαιμόνων δέν φεύγει, δέν ἐκδιώκεται μέ ἄλλο τρόπο παρά μόνο μέ τήν προσευχή καί τήν νηστεία». 

Ἔτσι μᾶς εἶπε στό σημερινό Εὐαγγέλιο ὁ Κύριος, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅταν ἐθεράπευσε  τόν δαιμονισμένο, ἐκεῖνον, πού δέν μπόρεσαν νά θεραπεύσουν οἱ μαθηταί Του.

Χωρίς προσευχή καί νηστεία δέν εἶναι δυνατόν νά καθαρίσῃ καί ἡ δική μας καρδιά, δέν εἶναι δυνατόν νά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό τόν ἐσωτερικό μας κόσμο τά πονηρά, δαιμονικά πνεύματα, πού μᾶς πολιορκοῦν ἀδιάκοπα. 

      Ὁ Κύριος ὑπογραμμίζει, τόσο μέ τόν λόγο Του, ὅσο καί μέ τό παράδειγμά Του, τόν καθαρτικό ρόλο τῆς προσευχῆς καί τῆς νηστείας. 

Ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας εἶχαν τήν προσευχή καί τήν νηστεία σάν τά πιό δυνατά ὅπλα στίς μάχες καί στούς θριάμβους των. 

Ὅλοι οἱ ἅγιοι Πατέρες καί Διδάσκαλοι τῆς Οἰκουμένης ὁμιλοῦν μέ δύναμι καί σοφία γιά τήν προσευχή καί τήν νηστεία, χωρίς τίς ὁποῖες δέν ὑπάρχει πνευματική ζωή...

    Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 202-203 (ἀπόσπασμα).

 __________________________________________
Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Μέ ὑπομονή καί μέ χαρά νά σηκώνουμε τὸν σταυρό μας

Τὸν Σταυρόν Σου προσκυνοῦμεν Δέσποτα καὶ τὴν Ὰγίαν Σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν.

      ... Τώρα, πού περνᾶμε τήν ἁγία αὐτή περίοδο τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, ὁμοιάζουμε μέ ὁδοιπόρους, οἱ ὁποῖοι βαδίζουν σ' ἕνα σκληρό καί μακρυνό δρόμο. Κατάκοποι καθώς εἶναι, ὅταν βροῦν ἕνα δροσερό δένδρο κάθονται νά ξαποστάσουν λίγο καί προχωροῦν μετά ξανανιωμένοι στό ὑπόλοιπο τῆς ὁδοιπορίας. 

Ἔτσι κι' ἐδῶ. Στόν καιρό τῆς νηστείας καί στόν ἐπίπονο δρόμο της, φυτεύθηκε ἀπό τούς ἁγίους Πατέρας, σάν εὐσκιόφυλλο δένδρο, ὁ ζωηφόρος Σταυρός γιά νά μᾶς ξεκουράση καί νά μᾶς κάνη γερούς κι' ἀνάλαφρους γιά τόν ὑπόλοιπο κόπο καί ἀγῶνα.

     Ὅλη ἡ ζωή τοῦ ἀληθινοῦ Χριστιανοῦ εἶναι μία ἀπάρνησις τοῦ κακοῦ ἑαυτοῦ του - καθώς λέγει ὁ Κύριος στό σημερινό Εὐαγγέλιο - καί μία σταύρωσις. Ἄν θέλωμε νά λεγώμεθα ἀληθινοί Χριστιανοί, ὁπαδοί καί ἀκόλουθοι τοῦ Πρῶτου Ἐσταυρωμένου καί Ἀρχηγοῦ τῆς Πίστεώς μας, πρέπει νά σηκώνωμε μέ ὑπομονή, ἀλλά καί μέ χαρά τόν σταυρό μας. Χωρίς Σταυρό δέν ὑπάρχει ἀληθινός Χριστιανός.

      Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστιανοῦ εἶναι οἱ θλίψεις, οἱ ἀρρώστιες, οἱ περιφρονήσεις, οἱ συκοφαντίες, οἱ διωγμοί, τά πικρά καί ὑβριστικά λόγια, οἱ νηστεῖες, οἱ ἀγρυπνίες, οἱ ἀγῶνες μέ τά πάθη καί τόν παλαιό ἄνθρωπο, οἱ πειρασμοί, οἱ προερχόμενοι ἀπό τόν διάβολο καί ἀπό τόν κόσμο καί τόσα ἄλλα...

 Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 200-201 (ἀπόσπασμα).

 __________________________________________
Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

Πηγή τῆς Χάριτος - Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος

    

«Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου».

 
    ...Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος Ἰησοῦς εἶναι ἡ Πηγή τῆς Χάριτος, ἡ ὁποία ἐκδηλώνεται καί σκορπίζεται στόν οὐρανό καί στή γῆ, στά ἀόρατα καί ὁρατά κτίσματά Του μέ ποικιλία τρόπων καί μορφῶν. Ἐδῶ, στόν παραλυτικό ἡ Χάρις τοῦ Χριστοῦ εἶναι πρῶτον συγχωρητική καί δεύτερον θεραπευτική. 

Ὅσο μεγαλύτερη ἀξία ἔχει ἡ ψυχή ἀπό τό σῶμα, τόσο ἀξιολογώτερη εἶναι ἡ συγχώρησις τῶν ἁμαρτιῶν μας καί ἡ κάθαρσις, ἀπό τήν θεραπεία μιᾶς ὡρισμένης ἀσθενείας, πού ἴσως μᾶς ταλαιπωρεῖ. 

      «Ὁ Χριστός τέλειος Θεόν ὤν, τελείαν ἐδώρησε τήν Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στούς βαπτιζομένους. Δέν λαμβάνει ἀπό ἐμᾶς προσθήκη. Ἄν κάτι προσφέρωμε ἀναγεννημένοι ἐν Αὐτῷ καί τοῦτο ἤδη ἀπό Αὐτόν καί ἐξ Αὐτοῦ ἦτο κρυμμένο μέσα μας». (Ἅγιοι Κάλλιστος καί Ἰγνάτιος Ξανθόπουλοι).

       Ἄς παρακαλέσωμε, ἀδελφοί μου, τόν Κύριο, μέ τίς πρεσβεῖες τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τοῦ «κήρυκος τῆς Χάριτος», πού ἑορτάζομε σήμερα, νά στέλνη τήν καθαρτική Χάρι Του, νά καθαρίζη «τόν ἐσπιλωμένον ναόν» τῆς ὑπάρξεώς μας, νά πλένη τήν «στολήν τῆς ψυχῆς», νά θεραπεύη τά τραύματά της καί νά τήν λυτρώνη ἀπό τήν πνευματική παράλυσι, πού φέρνουν τά πάθη. Νά μᾶς φωτίζη μέ τό φῶς τῆς προσευχῆς, νά μᾶς θεοποιῆ...

  Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 197-198 (ἀπόσπασμα).

 _____________________________________________
Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr  

«Ἔρχου καὶ ἴδε.» - Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος

Ἡ Νίκη τῆς Όρθοδοξίας! Χρόνια Πολλά!

      ... Ἡ Ὀρθοδοξία μας εἶναι ἡ Ἐκκλησία ὅπως βγῆκε ἀπό τά χέρια τοῦ Χριστοῦ κι' ὅπως μᾶς τήν παρέδωσαν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι. Ἀμόλυντη, ἀνόθευτη, παρθενική. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ὁ καθαρός, ὁ ἀποστολικός Χριστιανισμός. 

Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Πατέρων, πού τήν ἐτίμησαν, τήν ἀνέδειξαν, τήν ἐδόξασαν, πού ἑρμήνευσαν τό Ἱ. Εὐαγγέλιο σωστά, κρυστάλλινα, μέ τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. 

   Ἡ Ὀρθοδοξία μας εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, πού τήν περιφρουροῦν, τήν προστατεύουν ἀπό τήν νοθεία τῶν αἱρετικῶν καί τίς πλάνες των, διά μέσου τῶν αἰώνων, μέχρι σήμερα. 

Ἡ Ὀρθοδοξία μας εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῶν Μαρτύρων, τῶν Ὁσίων Ἀσκητῶν, Ἐρημιτῶν καί Ἡσυχαστῶν καί Νηπτικῶν. Ἡ Ἐκκλησία τῶν Ὁμολογητῶν, τῶν Οἱκουμενικῶν Διδασκάλων καί Νεομαρτύρων, τῶν Χαριτοβρύτων ἁγίων Λειψάνων. 

   Ἡ Ὀρθοδοξία μας εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Βυζαντίου, τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς, τῶν Βυζαντινῶν Εἰκόνων. Τῆς Βυζαντινῆς Ἀρχιτεκτονικῆς. Ἡ Ὀρθοδοξία μας εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Μυστηρίων. Εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῆς μυστικῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς καί Θεολογίας, τῆς νοερᾶς προσευχῆς καί ἑνώσεως μας μέ τόν Θεόν. Ἡ Ὀρθοδοξία μας εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῆς Βυζαντινῆς καί «ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ» Θείας Λατρείας καί Βυζαντινῆς Ὑμνολογίας. Ἡ Ὀρθοδοξία μας εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀναστάσεως. 

    Πόσοι, ὅμως, λεγώμεθα Ὀρθόδοξοι καί δέν γνωρίζομε τήν Ὀρθοδοξία; Τί φοβερό πρᾶγμα νά μήν γνωρίζωμε τήν Μάνα μας. Γι' αὐτό πολλοί Ὀρθόδοξοι, καί σήμερα ἀκόμα, χάνουν τήν πίστι των, φεύγουν ἀπό τήν μόνη σωτήρια μάνδρα τῆς Ἐκκλησίας, σάν «ἀπολωλότα πρόβατα», γίνονται αἱρετικοί.

   Εἶναι καιρός, ἀδελφοί μου, νά γνωρίσωμε καλύτερα, βαθύτερα, καθαρώτερα τήν πίστι μας. Νά μελετήσωμε τά φωτισμένα κείμενα τῶν ἁγίων Πατέρων Της, πρό πάντων νά ζήσωμε ἐμπειρικά τήν Θεανθρώπινη, ἐκκλησιαστική, μυστική, ὀρθόδοξη ζωή Της.

    Τότε θά μποροῦμε νά λέμε κι' ἐμεῖς σάν τόν Φίλιππο στόν Ναθαναήλ: «ἔρχου καί ἴδε», στόν κάθε συνάνθρωπό μας, στόν κάθε γείτονα, στόν κάθε ἀκόμα πλανεμένο αἱρετικό... καί ἀλλόθρησκο. «Ἔρχου καὶ ἴδε». «Ἔρχου καὶ ἴδε», πῶς ἁγιάζεται ψυχή καί σῶμα μέσα στό Πνευματικό, Χριστοκεντρικό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἄνθρωπος. 

   «Ἔρχου καὶ ἴδε» τὴν Ἀλήθεια, τό Φῶς, τήν Θεολογία, τήν Θεοπτία, τήν Θεία Λειτουργία, τήν Μυστική ζωή, τό Δόγμα, τήν Χάρι, τήν Ἄκτιστη Ἐνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αὐτό εἶναι Ὀρθοδοξία.  «Ἔρχου καὶ ἴδε» τό λιβάνι, τό μελισσοκέρι, τό πρόσφορο, τίς ἑορτές, τίς ὁλονύκτιες ἀγρυπνίες, τίς νηστεῖες, τίς γονυκλισίες, τήν νοερά προσευχή, τήν Βυζαντινή εἰκόνα, τήν Βυζαντινή μουσική. Αὐτό εἶναι Ὀρθοδοξία....

... «Ἔρχου καὶ ἴδε» ἀδελφέ μου, καί δῶσε μία ἰσόβια, ὁλόψυχη ὑπόσχεσι: «Ποτέ δέν θά σέ προδώσω, Γλυκειά μου Μάνα, Ἁγία Ὀρθοδοξία.». 

 Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 191-194 (2 ἀποσπάσματα).

 _____________________________________________
Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr 

Καλή καί Ἁγία Τεσσαρακοστή

    

Κυριακή τῆς Τυρινῆς: Ἡ ἔξοδος ἀπὸ τὸν Παράδεισο.
Ἡ παρακοή στόν Θεό ἔφερε τὴν ἐξορία τῶν Πρωτοπλάστων 

 

        ...Ἐμπρός, λοιπόν, ἀδελφοί. Ἄς μποῦμε στό στάδιο τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς κι' ἄς ἀγωνισθοῦμε τόν καλό ἀγῶνα τῆς νηστείας καί τῆς προσευχῆς. Ἡ νηστεία ταπεινώνει, ἀδρανοποιεῖ, νεκρώνει τίς ὁρμές τῆς σάρκας. 

Ἡ προσευχή μᾶς ἑνῶνει μέ τόν Θεό. Ἄς φορέσωμε τήν πανοπλία τοῦ Σταυροῦ καί μέ τά δύο αὐτά δυνατά ὅπλα, τήν νηστεία καί τήν προσευχή, νά παλαίψωμε μέ τά πάθη καί τίς σαρκικές ἐπιθυμίες, νά πολεμήσωμε τούς ἀοράτους ἐχθρούς τῆς ψυχῆς μας.

Ἔχοντας σάν θώρακα τήν προσευχή, σάν περικεφαλαία τήν ἐλεημοσύνη, σάν μάχαιρα τήν νηστεία ἄς πηδήσωμε στό στάδιο. Ὅλοι μας, ὅλοι, μικροί καί μεγάλοι, ἄνδρες καί γυναῖκες, εἴμαστε ὅλοι στρατιῶται Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀθληταί τοῦ πνεύματος. 

Κανείς νά μή μείνῃ ἔξω ἀπό τό στάδιο. Κανείς νά μή μείνῃ ἄοπλος. Κανείς νά μή μείνῃ ὀκνηρός. Οἱ στρατιῶται, οἱ ἀθληταί «νομίμως ἀθλοῦν», κακοπαθοῦν, κοπιάζουν, ἱδρώνουν, γιά νά στεφανωθοῦν. 

Ἐγκράτεια στό φαγητό, ἐγκράτεια στή γλῶσσα, ἐγκράτεια στίς συζυγικές σχέσεις, ἐγκράτεια στόν θυμό.  Ἐμπρός, λοιπόν μέ ἐνθουσιασμό καί ζῆλο στό στάδιο τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, τῆς νηστείας καί τῆς προσευχῆς, τῆς Θείας Ἐξομολογήσεως καί τῆς Θείας Μεταλήψεως...

 Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 188-189 (ἀπόσπασμα).

 _____________________________________________
Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr 

Ὁ ἐν Χριστῷ ἀδελφός εἶναι εἶκόνα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ

  

Ἡ Δευτέρα Παρουσία

 
... «Ἐφ' ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἐλαχίστων ἐμοί ἐποιήσατε».

Ἡ προσφορά ἀγάπης καί διακονίας στόν συνάνθρωπο ἀδελφό μας, πού εἶναι εἰκόνα Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἔχει ποικιλία μορφῶν καί ἐκφράσεων. Δέν εἶναι μόνον ἡ ὑλική βοήθεια, πού μποροῦμε νά προσφέρωμε. Εἶναι καί ἡ συμπαράστασις, ὁ λόγος ὁ ἀδελφικός, ὁ παρηγορητικός, ἡ ἐλπίδα καί ἡ πίστις στήν Πρόνοια τοῦ Οὐρανίου Πατρός. Εἶναι ἡ προσευχή, ἡ «ἐκ βαθέων» γιά τόν πλησίον, πού ὑποφέρει καί πάσχει καί πονάει.

Δέν μποροῦμε νά λεγώμεθα μαθηταί τοῦ Χριστοῦ χωρίς ἀγάπη. «Ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες, ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις» λέγει ὁ Κύριος. Ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ σφραγίδα τῶν Χριστιανῶν. Ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη, ἐκεῖ ζῆ ὁ Χριστός. Καί ὅπου ζῆ ὁ Χριστός, ἐκεῖ ὑπάρχει καί ἀγάπη. 

Χωρίς ἀγάπη εἶμαι ἕνα «κύμβαλο ἀλαλάζον» ἕνας «χαλκός ἠχῶν» ἔστω κι' ἄν γνωρίζω ὅλες τίς γλώσσες τῶν ἀνθρώπων καί τῶν ἀγγέλων. Χωρίς ἀγάπη εἶμαι ἕνα τίποτε, ἕνα μηδέν κι' ἄν ἀκόμη ἀποκτήσω τήν μεγαλύτερη πίστι, καί ἄν ἀκόμα φθάσω στό μαρτύριο.

Ἡ πραγματική ἀγάπη, «πάντα στέγει, πάντα ὑπομένει, πάντα ἐλπίζει. Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει». Τέτοια, πραγματική ἀγάπη σάν ἄσβεστη φωτιά, πού θερμαίνει, πού φωτίζει, πού καθοδηγεῖ, εἶχαν ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας...

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 184-185 (ἀπόσπασμα).

 _____________________________________________
Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr 

Δέξαι μέ μετανοοῦντα ὁ Θεός καί ἐλέησόν με

     ... Μετάνοια μᾶς φωνάζει ὁ Χριστός. Μετάνοια μᾶς λέγει ἡ παραβολή. Μετάνοια κηρύττει ὁ Ἄσωτος. Μετάνοια ζητάει καί ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας, πού διαβαίνει γοργά. Μετάνοια, διαλαλεῖ ἡ περασμένη Κυριακή τοῦ Τελώνου καί Φαρισαίου. Μετάνοια θέλει καί ἡ ἐπομένη Κυριακή τῶν Ἀπόκρεω....

- Πάτερ ἥμαρτον εἰς τόν οὐρανόν καί ἐνώπιόν σου καί οὐκέτι εἰμί ἄξιος κληθῆναι υἱός σου...

   Ἡ μεγαλύτερη ἁμαρτία τοῦ Ἀσώτου δέν ἦταν καμμία ἄλλη, παρά αὐτή. Τό ὅτι δέν ἀγάπησε τόν πατέρα του καί ἀγάπησε ὅλα τά ἄλλα. Δέν ἀγάπησε τόν πατέρα, πού ἦταν ἄξιος κάθε ἀγάπης καί ἔδωσε τήν ἀγάπη του στά λεφτά, στούς φίλους, στίς πόρνες, στήν ἀσωτεία, στήν ἁμαρτία, στόν διάβολο. Αὐτός ὁ ἔλεγχος τῆς ἀγάπης τόν ἔκανε νά πῆ ὅταν ἐπέστρεψε: «Πατέρα μου δέν εἶμαι ἄξιος νά λέγωμαι γυιός σου».

    Ὄχι λιγώτερη ἀνάγκη ἔχουμε κι' ἐμεῖς, ἀδελφοί, ἀπό τήν μετάνοια αὐτή, διότι δέν ἀγαπᾶμε τόν Κύριο καί Θεό καί Πατέρα μας. Ἡ ἔλλειψις ἀγάπης γιά τόν Θεό εἶναι τό μεγαλύτερο φταίξιμό μας. Ἀγαπᾶμε τόν διάβολο καί ὅσα εἶναι δικά του (ὅταν συμμετέχουμε σέ εἰδωλολατρικά ἔθιμα) καί δέν ἀγαπᾶμε τόν Χριστό. Καί γι' αὐτό ἁμαρτάνομε. 

Ἄν ἀγαπούσαμε τόν Κύριο θά τηρούσαμε τίς ἅγιες ἐντολές Του. Σκορπίσαμε τόν πλοῦτο τῆς ἀγάπης Του στά γήϊνα, τά σαρκικά, τά πρόσκαιρα...

Ὡς ὁ Ἄσωτος Υἱός ἦλθον κἀγώ, Οἰκτίρμον, 

ὁ τόν βίον ὅλον (τήν περιουσίαν ὅλην) δαπανήσας

ἐν τῇ ἀποδημίᾳ· ἐσκόρπισα τόν πλοῦτον

ὅν δέδωκας μοι Πάτερ· δέξαι με μετανοοῦντα

ὁ Θεός, καί ἐλέησόν με.  

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό Ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 181-182 (2 ἀποσπάσματα).

 _____________________________________________
Tό Εὐαγγέλιο & δίδαγμα τῆς Κυριακῆς: xarakyriou.blogspot.gr