Μὲ τὴν εὐχή τοῦ ἱερέως ἔρχεται ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ συγχωροῦνται ὅλες οἱ ἁμαρτίες ποὺ εἰπώθηκαν

Ὅλα συγχωροῦνται καὶ λαμπρύνεται ἡ ψυχὴ

Ὄχι δικαιολογίες

    Ὡστόσο εἶναι μερικοί, πού δικαιολογοῦνται πώς δέν ὑπάρχουν στίς μέρες μας καλοί ἱερεῖς καί κατάληλοι ἐξομολόγοι. Αὐτό εἶναι μιά μεγάλη ἀνακρίβεια. Σήμερα ὑπάρχουν καλοί ἐξομολόγοι, περισσότεροι ἴσως ἀπό κάθε ἄλλη ἐποχή. Τό μόνο πού χρειάζεται εἶναι νά ψάξουμε νά τούς βροῦμε.

     Ἄς κάνουμε γιά τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς ὅ,τι κάνουμε καί γιά τήν ὑγεία τοῦ σώματος. Ὅταν ἀρρωστήσουμε, ρωτᾶμε νά μάθουμε, ποῦ εἶναι ὁ καλός γιατρός. Καί εἴμαστε πρόθυμοι νά φτάσουμε καί στήν Ἀμερική ἀκόμα. Γιατί νά μήν κάνουμε τό ἴδιο καί γιά τήν ψυχή μας;

     Θά σέ ρωτοῦσα καί κάτι ἄλλο: Μήπως ἐξετάζεις τί ἄνθρωπος εἶναι ὁ γιατρός, ὁ φαρμακοποιός, ὁ ἀρτοποιός σου;  Δέν πηγαίνεις μόνο καί μόνο γιά νά πάρεις ὅ,τι σοῦ χρειάζεται, ἀδιαφορώντας γιά τό χαρακτήρα καί τό ἦθος τῶν ἀνθρώπων αὐτῶν; 

    Ἔπειτα, μήν ξεχνᾶς πώς ἡ χάρη τοῦ Μυστηρίου δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τό πρόσωπο τοῦ ἱερέα. Ἡ συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν σου, τήν ὁποία πηγαίνεις νά λάβεις στήν Ἐξομολόγηση, δέν πηγάζει ἀπό τόν ἱερέα, ἀλλ' ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό. 

   Ἄν προσέξεις, θ' ἀκούσεις στό τέλος τῆς Ἐξομολογήσεως τόν ἱερέα, μετά τήν ἀνάγνωση τῆς εὐχῆς, νά σοῦ λέει καί τά ἐξῆς: «Ἡ χάρις τοῦ Παναγίου Πνεύματος (ὄχι ἐγώ) διὰ τῆς ἐμῆς ἐλαχιστότητος ἔχει σε συγκεχωρημένον καὶ λελυμένον». 
 

Ἀρχιμανδρίτης Ἰγνάτιος

Πηγή: Τό λουτρό τῆς ψυχῆς, Ἀρχιμ. Ἰγνάτιος, Ἱερά Μονή Παρακλήτου, σελ. 11-12.

_________________________________________________________________________________________
Στήν παραπάνω εἰκόνα ὁ Ἅγιος Διονύσιος συγχωρεῖ μέ συμπόνια τὸν φονιὰ τοῦ ἀδελφοῦ του, στὸ Ἱερὸ Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως!  Ὁ δράστης δέν γνώριζε πὼς ὁ Ἅγιος ἦταν ὁ ἀδελφός τοῦ θύματος.