Περί πνευματικοῦ νόμου

* Ἄν ζημιωθεῖς ἢ ὑβριστεῖς ἢ ἐκδιωχτεῖς ἀπὸ κάποιον, μὴ λογαριάσεις τὸ παρόν, ἀλλὰ περίμενε τὸ μέλλον· καὶ θὰ βρεῖς ὅτι σοῦ ἔγινε πρόξενος πολλῶν καλῶν, ὄχι μόνο στὸν παρόντα, ἀλλὰ καὶ στὸν μέλλοντα αἰώνα.

* Ὅπως μερικοὺς ἀρρώστους τοὺς ὠφελεῖ ἡ πικρὴ ἀψιθιά, ἔτσι τοὺς διεστραμμένους τοὺς συμφέρει νὰ ὑποφέρουν συμφορές. Γιατὶ στοὺς πρώτους τὰ φάρμακα δίνουν εὐεξία, ἐνῶ τούς δεύτερους τοὺς κάνουν νὰ μετανοοῦν.

* Ἐκεῖνος ποὺ συγχρόνως ἐπαινεῖ καὶ κατηγορεῖ τὸν ἄλλον, αὐτὸς κατέχεται ἀπὸ κενοδοξία καὶ φθόνο. Καὶ μὲ τοὺς ἐπαίνους προσπαθεῖ νὰ κρύψει τὸ φθόνο, ἐνῶ μὲ τὶς κατηγορίες συνιστᾶ τὸν ἑαυτό του ὡς καλύτερο ἀπὸ ἐκεῖνον.

* Ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἀδικοῦν φανερά, πιὸ πονηρὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀδικεῖ κρυφά. Γι' αὐτὸ καὶ σκληρότερα κολάζεται.

* Ὅπως δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ βόσκουν μαζὶ πρόβατα καὶ λύκοι, ἔτσι εἶναι ἀδύνατο νὰ τύχει ἔλεος ἐκεῖνος ποὺ δολιεύεται τὸν πλησίον του.

* Ὅπως εἶναι ἀδύνατη ἡ συνύπαρξη φωτιᾶς καὶ νεροῦ, ἔτσι εἶναι ἐνάντιες ἡ δικαιολογία καὶ ἡ ταπείνωση.

* Ἐκεῖνος ποὺ ζητεῖ ἄφεση, ἀγαπᾶ τὴν ταπεινοφροσύνη. Ἐκεῖνος ποὺ κατακρίνει τὸν ἄλλον, ἐπισφραγίζει τὶς ἁμαρτίες του.

* Ἂν θέλεις νὰ σωθεῖς, ἀγάπησε τὸν ἀληθινὸ λόγο καὶ μὴν ἀποστραφεῖς ποτὲ ἀδιάκριτα ἔλεγχο ἀπὸ ἄλλον.

* Λόγος ἀληθινός, δηλ. ἔλεγχος, μετέβαλε τὰ «γεννήματα ἐχιδνῶν» καὶ ὑπέδειξε νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν «μέλλουσα ὀργή». (Ματθ. 3,7).

* Ἐκεῖνος ποὺ δὲχεται λόγους ἀληθείας, ὑποδέχεται τὸν Θεὸ Λόγο. Γιατὶ λέει· «Ἐκεῖνος ποὺ δέχεται ἐσᾶς, δέχεται ἐμένα». (Ματθ. 10, 40).

Ἅγιος Μάρκος ὁ Ἀσκητὴς 

Πηγή: Φιλοκαλία, Τόμος Α', σελ. 137-138.Νεοελληνικὴ ἀπόδοση: Ἀντώνιος Γ. Γαλίτης. (10 ἀπό 200).