Ἡ προστασία τοῦ Κυρίου στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα

    

Ὁ Ἅγιος Παντελεήμων

    ... Ἀφοῦ οὔτε οἱ κολακεῖες οὔτε οἱ ἀπειλὲς δὲν μπόρεσαν νὰ τὸν κάνουν νὰ ἐνδώσει, ὁ τύραννος τὸν παρέδωσε στὰ βασανιστήρια. Τὸν ἔδεσαν σὲ ἕναν στύλο καὶ τοῦ ξέσκισαν τὰ πλευρὰ μὲ σιδερένια νύχια, ἐνῶ ἐν συνεχείᾳ ἔκαυσαν τὶς πληγὲς μὲ δαυλούς.  Ὁ Χριστὸς ὅμως ἐμφανιζόμενος στὸν Ἅγιο μὲ τὴν μορφὴ τοῦ πνευματικοῦ πατρός του Ἑρμολάου τοῦ εἶπε: «Μὴ φοβάσαι τίποτε, τέκνον μου, γιατὶ ἐγώ εἶμαι μαζί σου καὶ θὰ ἔχεις τὴν ἀρωγή μου σὲ ὅ,τι κι ἄν πάθεις γιὰ μένα».  Ἀμέσως οἱ δαυλοὶ ἔσβησαν καὶ οἱ πληγὲς τοῦ Ἁγίου θεραπεύθηκαν. Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ἐκεῖνη, ὁ Κύριος τὸν συνόδευε καὶ τὸν κρατοῦσε ἀβλαβῆ σὲ ὅλες τὶς δοκιμασίες, εἴτε ὅταν τὸν ἔριξαν σὲ λιωμένο μολύβι εἴτε ὅταν τὸν πέταξαν στὴν θάλασσα δεμένο μὲ μιὰ βαρειὰ πέτρα. Ἐν συνεχείᾳ τὸν παρέδωσαν στὰ θηρία, ἀλλὰ κι ἐκεῖ ὁ Χριστὸς τὸν προστάτευσε καὶ τὰ ζῶα ἔρχονταν νὰ κυλισθοῦν στὰ πόδια του γλείφοντάς τον τρυφερὰ σὰν νὰ ἦσαν κατοικίδια. Ὁ τύραννος ὅμως, παραμένοντας πιὸ ἄγριος κι ἀπὸ τὰ ἄλογα ζῶα, διέταξε νὰ δέσουν τὸν Ἅγιο σὲ ἕναν τροχὸ ἐφοδιασμένο μὲ κοφτερὲς λάμες  ποὺ τὸν ἄφησαν νὰ κυλήσει ἀπὸ ὑψηλὸ τόπο μπροστὰ σὲ ὅλη τὴν πόλη ποὺ εἶχε συγκεντρωθεῖ γιὰ τὸ θέαμα. Πάλι ὁ Κύριος παρενέβη θαυματουργικά, λύνοντας τὸν δοῦλο Του ἀπὸ τὰ δεσμά του, ἐνῶ ὁ τροχὸς στὸ πέρασμά του συνέτριψε πλῆθος εἰδωλολατρῶν. 

    ... Ὁ Ἅγιος ἔφτασε περιχαρὴς στὸν τόπο τῆς θανάτωσης ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη, ἀλλὰ τὴν στιγμὴ ποὺ ὁ δήμιος ὕψωσε τὸ ξίφος του, τὸ ξίφος ἔλιωσε ὅπως τὸ κερὶ στὴν φωτιά. Μπροστὰ στὸ θαῦμα αὐτό, οἱ στρατιῶτες ποὺ ἦσαν ἐκεῖ ὁμολόγησαν τὸ Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Παντολέων τοὺς παρότρυνε ὡστόσο νὰ ἐκπληρώσουν τὸ ἔργο τους καὶ ἀνέπεμψε μιὰ τελευταία προσευχή.  Μιὰ φωνὴ ἐξ οὐρανοῦ τοῦ ἀπήντησε: «Δοῦλε πιστέ, ἡ ἐπιθυμία σου θὰ ἐκπληρωθεῖ, οἱ πύλες τοῦ Οὐρανοῦ εἶναι ἀνοικτὲς γιὰ σένα, ὁ στέφανος σου ἕτοιμος. Θὰ ὑπάρχει ἐφεξῆς καταφυγὴ τῶν ἀπεγνωσμένων, ἀρωγὴ τῶν δοκιμαζομένων, ἰατρὸς τῶν ἀσθενῶν καὶ τρόμος τῶν δαιμόνων, γι' αὐτὸ τὸ ὄνομα σου δὲν θὰ εἶναι πιὰ Παντολέων, ἀλλὰ Παντελεήμων». 
 

Πηγή: Νέος Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, 

Ἱερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου

Τόμος 11ος, σελ. 304 &305

(2 ἀποσπάσματα)