Ἡ Πεντηκοστὴ εἶναι ἡ γενέθλιος ἡμέρα τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας. |
...Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι περίμεναν τήν μεγάλη, πνευματοφόρα ἐκείνη ἡμέρα, κατά τήν ὁποία «ἐγένετο ἄφνω ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἦχος ὥσπερ φερομένης πνοῆς βιαίας καὶ ἐπλήρωσεν ὅλον τὸν οἶκον οὗ ἦσαν καθήμενοι»,
καθώς σημειώνουν οἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων.
Σάν ἕνας βίαιος ἄνεμος ἐρχόμενος ἀπό ψηλά ξεχύθηκε καί γέμισε τό σπίτι ἐκεῖνο τῆς ἀναμονῆς, ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. τήν ἴδια στιγμή πύρινες γλῶσσες κάθισαν πάνω στά κεφάλια τῶν μαθητῶν, οἱ ὁποῖοι δέχθηκαν Πνεῦμα Ἅγιον. Μιλοῦσαν τώρα ξένες γλῶσσες, καθώς τούς ὑπαγόρευε τό Πνεῦμα, πού τούς εἶχε πλημμυρίσει.
Τό Ἅγιον Πνεῦμα ἄνοιξε τά μάτια καί τήν καρδιά τῶν Ἀποστόλων, ἔδωσε λόγον, «ρήματα ζωῆς» στό στόμα των, τούς ἐφώτισε, τούς καθάρισε, τούς καθωδήγησε, τούς ἀνέδειξε σοφούς διδασκάλους τῆς Οἰκουμένης.
Σάν ἕνας βίαιος ἄνεμος ἐρχόμενος ἀπό ψηλά ξεχύθηκε καί γέμισε τό σπίτι ἐκεῖνο τῆς ἀναμονῆς, ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. τήν ἴδια στιγμή πύρινες γλῶσσες κάθισαν πάνω στά κεφάλια τῶν μαθητῶν, οἱ ὁποῖοι δέχθηκαν Πνεῦμα Ἅγιον. Μιλοῦσαν τώρα ξένες γλῶσσες, καθώς τούς ὑπαγόρευε τό Πνεῦμα, πού τούς εἶχε πλημμυρίσει.
Τό Ἅγιον Πνεῦμα ἄνοιξε τά μάτια καί τήν καρδιά τῶν Ἀποστόλων, ἔδωσε λόγον, «ρήματα ζωῆς» στό στόμα των, τούς ἐφώτισε, τούς καθάρισε, τούς καθωδήγησε, τούς ἀνέδειξε σοφούς διδασκάλους τῆς Οἰκουμένης.
Τό ἴδιο τό Ἄγιον Πνεῦμα, πού εἶναι «Θεός καί θεοποιεῖ», λαλεῖ, ἐνεργεῖ, διαιρεῖ τά χαρίσματα, μένει καί ἐργάζεται μέσα στήν Ἐκκλησία τήν σωτηρία καί τόν ἁγιασμό τοῦ καθενός μας.
Τό Ἅγιον Πνεῦμα τελεῖ ὅλα τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Τό Ἅγιον Πνεῦμα μᾶς ἀνακαινίζει στό μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος, τό Ἅγιον Πνεῦμα μᾶς χαρίζει «τήν σφραγίδα τῆς δωρεάς Του» καί τά χαρίσματά Του στό μυστήριο τοῦ Χρίσματος.
Τό Ἅγιον Πνεῦμα μᾶς συγχωρεῖ καί πλένει καί καθαρίζει τήν ὕπαρξί μας στό μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως.
Τό Ἅγιον Πνεῦμα τελεῖ τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί μᾶς τροφοδοτεῖ μέ τό ἅγιο Σῶμα καί τό τίμιο Αἷμα τοῦ Κυρίου.
Τό Ἅγιον Πνεῦμα τελεῖ τό μυστήριο τοῦ ἁγίου Εὐχελαίου καί τῆς Ἱερωσύνης. Ἀναδεικνύει κεχαριτωμένους τούς ἱερεῖς Του, τούς ἀποστόλους, τούς Θεολόγους μέ τήν θεολογία τῆς θεογνωσίας καί τῆς ἁγίας ζωῆς.
Τό Ἅγιον Πνεῦμα ἑνώνει καί εὐλογεῖ τούς συζύγους στό μυστήριο τοῦ Γάμου. Τό Ἅγιον Πνεῦμα «ἐντυχάνει ὑπέρ ἡμῶν, ἀδελφοί, στεναγμοῖς ἀλαλήτοις». Μεσιτεύει ὑπέρ ἡμῶν μέ ἀνεκφράστους στεναγμούς.
Ἄς μή Τό λυποῦμε, λοιπόν, ἄς μή Τό πικραίνωμε μέ τίς ἁμαρτίες μας.
Καί ἄς ἀνεβαίνωμε κι ἐμεῖς στό «ὑπερῶον», ὅπως οἱ Ἀπόστολοι, πάνω ἀπό τά γήϊνα καί σαρκικά, πάνω ἀπό κάθε φιλαργυρία, φιληδονία καί φιλοδοξία γιά νά κατεβῆ πάνω μας ὁ Παράκλητος.
Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου
Πηγή: Ἁπλὸ κήρυγμα γιὰ τὸν ἁπλὸ ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, «Ἱερὸ Ἠσυχαστήριο Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς», σελ. 39-40 (ἀπόσπασμα).
Πηγή: Ἁπλὸ κήρυγμα γιὰ τὸν ἁπλὸ ἱερέα, Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, «Ἱερὸ Ἠσυχαστήριο Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς», σελ. 39-40 (ἀπόσπασμα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου