Ὅποιος σ' αὐτὸν τὸν αἰώνα ζητεῖ μὲ τὴν προσευχὴ τὸν ἄφθαρτο ἄρτο τῆς σοφίας, ἀπὸ τὸν ὁποῖο μᾶς χώρισε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ σὰν τεῖχος ἡ παράβαση τῶν πρωτοπλάστων,
μία ἡδονὴ γνωρίζει, τὴν ἀπόκτηση τῶν θείων,τὰ ὁποία δίνει κατὰ φύση ὁ Θεὸς καὶ τὰ φυλάγει ἡ προαίρεση, κατὰ τὴν θέληση αὐτοῦ ποὺ τὰ ἔλαβε·
καὶ μία ὀδύνη γνωρίζει, τὴν ἀποτυχία τῶν θείων, τὴν ὁποία ὑποβάλλει ὁ διάβολος καὶ τὴν πραγματώνει κάθε ἄνθρωπος, ποὺ ἀπὸ ἀτονία τῆς προαιρέσεώς του παραιτεῖται ἀπὸ τὰ θεῖα καὶ δὲν φυλάγει μὲ τὴ διάθεση τῆς γνώμης του τὸ πολύτιμο δῶρο.
καὶ μία ὀδύνη γνωρίζει, τὴν ἀποτυχία τῶν θείων, τὴν ὁποία ὑποβάλλει ὁ διάβολος καὶ τὴν πραγματώνει κάθε ἄνθρωπος, ποὺ ἀπὸ ἀτονία τῆς προαιρέσεώς του παραιτεῖται ἀπὸ τὰ θεῖα καὶ δὲν φυλάγει μὲ τὴ διάθεση τῆς γνώμης του τὸ πολύτιμο δῶρο.
Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς
Πηγή: Φιλοκαλία, Τόμος Γ' ,Νεοελληνική ἀπόδοση: Ἀντώνιος Γ. Γαλίτης, «Τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας», σελ. 265.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου