* Καὶ μόνο νὰ ὀνομάσει κανεὶς τοὺς νόμους τῆς φύσεως, εἶναι ἀρκετὸ ὥστε νὰ προκαλέσουν μεγάλο θαυμασμό. Ὅταν πάλι κατανοοῦνται, φαίνονται σὰν ἀνθισμένα λιβάδια που ἀναβλύζουν τὴ γλυκύτητα τῆς πνευματικῆς πανδαισίας, σὰν νέκταρ οὐράνιο, ἀπὸ ἁγνὰ λουλούδια.
* Στὰ δροσερὰ ἄνθη τῶν λιβαδιῶν, οἱ μέλισσες περιτριγυρίζουν τὴ βασίλισσά τους. Καὶ τὴν ψυχὴ ποὺ ἔφτασε νὰ βρίσκεται σὲ ἀδιάλειπτη κατάνυξη, τὴν περικυκλώνουν οἱ νοερὲς δυνάμεις σὰν φίλες καὶ οἰκεῖες καὶ βοηθοῦν νὰ ἐκπληρωθοῦν οἱ ἐπιθυμίες της.
* Μέσα στὸν ὀρατὸ κόσμο, σὰν ἄλλος κόσμος φαίνεται ὁ ἄνθρωπος, ἑνῶ στὸ νοητὸ κόσμο, ὁ λογισμός. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὁ μηνυτὴς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς καὶ ὅσων εἶναι ἀνάμεσά τους, ἐνῶ ὁ λογισμὸς εἶναι ἐξηγητὴς τοῦ νοῦ καὶ τῆς αἰσθήσεως καὶ ὅσων σχετίζονται μ' αὐτήν· χωρὶς αὐτούς, καὶ οἱ δύο κόσμοι θὰ ἦταν βουβοί.
Ὅσιος Ἠλίας ὁ Ἔκδικος
Πρακτικά καὶ θεωρητικὰ κεφάλαια 110, 111 & 112.
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση: Ἀντώνιος Γ. Γαλίτης.
Πηγή: Φιλοκαλία, «Τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας», Τόμος Γ', σελ. 55.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου