Ὁ παπα-Τύχων, ὁ γνωστός Ρῶσος ἁγιορείτης ἡσυχαστής τῆς Καψάλας (+1968), ὅταν λειτουργοῦσε, ἔλεγε στόν ψάλτη νά στέκεται ἔξω ἀπό τό ἐκκλησάκι, στόν μικρό διάδρομο, κι ἀπό κεῖ νά ἐκφωνεῖ τό «Κύριε ἐλέησον». Ἤθελε νά εἶναι τελείως μόνος καί νά κινεῖται ἄνετα στήν προσευχή του.
Τήν ὥρα τοῦ χερουβικοῦ, ὁ παπα-Τύχων μεταφερόταν σέ οὐράνιους κόσμους, καί παρέμεινε ἐκεῖ γιά εἴκοσι ἕως τριάντα λεπτά. Ὁ ψάλτης ἔπρεπε νά ἐπαναλάβει τόν ὕμνο πολλές φορές μέχρι τή μεγάλη εἴσοδο.
- Τί ἔβλεπες καί τί ἄκουγες, γέροντα, τή μισή ἐκείνη ὥρα; τόν ρωτοῦσε μετά τήν λειτουργία.
Καὶ ὁ γέροντας ἀπαντοῦσε μέ τά χαριτωμένα, σπασμένα ἑλληνικά του:
- Χερουβείμ-Σεραφείμ δοξολογοῦσε Θεό. Ἐγώ πετάω, πά, πά, πά! Τήν ὥρα τοῦ χερουβικοῦ φύλακας ἄγγελος ἀνεβάσει. Μετά ἀπό μισή ὥρα φύλακας ἄγγελος κατεβάσει... Πώ, πώ, ἐγώ λειτουργήσει...
Ὁ παπα-Τύχων κοινωνοῦσε καθημερινά ἀπό τόν ἅγιο Ἄρτο. Ὁ ἴδιος δέν ἔψελνε ποτέ, πάντα λειτουργοῦσε.
Πηγή: Θαύματα καί ἀποκαλύψεις ἀπό τή Θεία Λειτουργία, Ἱερά Μονή Παρακλήτου - Ὠρωπός Ἀττικῆς, σελ.96-97.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου