Ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ στόν Ἀπόστολο Παῦλο

     

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος

          Φθάνοντας σ' αὐτό τό σημεῖο τοῦ λόγου, θαύμασα πραγματικά τήν οἰκονομία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Πῶς δηλαδή οἰκονόμησε καί οἱ μέν ἄλλοι Ἀπόστολοι ἔγραψαν λίγες Ἐπιστολές, ὁ δέ Παῦλος, πού ἦταν προηγουμένως διώκτης, τοῦ δόθηκε τό χάρισμα νά γράψει δεκατέσσερις Ἐπιστολές. Ὄχι βέβαια ἐπειδή ἦταν μέ λιγότερες δυνατότητες ὁ Πέτρος καί ὁ Ἰωάννης, τούς ἔδωσε λιγότερη χάρη. Μή γένοιτο!  Ἀλλά ἐπειδή δέν θά ἀμφέβαλαν οἱ ἄνθρωποι γιά τή διδασκαλία του, ἀφοῦ προηγουμένως ἦταν ἐχθρός καί διώκτης, γι' αὐτό καί τοῦ ἔδωσε μεγαλύτερο συγγραφικό χάρισμα, ὥστε μέ τίς δικές του μαρτυρίες νά πειθόμαστε οἱ ἄνθρωποι πιό σταθερά καί ἀκλόνητα. 

Παραξενεύονταν λοιπόν ὅλοι γιά τήν ἀλλαγή τοῦ Παύλου καί ἔλεγαν: «Δέν εἶναι αὐτός πού καταδίωκε πρίν τούς Χριστιανούς; Δέν ἐρχόταν ἐδῶ μέ σκοπό νά μᾶς συλλάβει καί νά μᾶς πάει δέσμιους στά Ἱεροσόλυμα;» (πρβλ. Πραξ. 9,21). Μήν ἐκπλήττεσθε, τούς ἀπαντᾶ ὁ Παῦλος, ἐγώ κατάλαβα, ἔμαθα ὅτι «μοῦ εἶναι σκληρό νά κλωτσάω πάνω σέ καρφιά» (Πράξ. 26,14). 

«Ξέρω ὅτι δέν εἶμαι ἄξιος νά ὀνομάζομαι Ἀπόστολος γιατί κατεδίωξα τήν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ» (Α' Κορ. 15,9), ἀλλά τό ἔκανα γιατί ἀγνοοῦσα τήν ἀλήθεια. Γιατί νόμιζα ὅτι τό κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ καταργοῦσε τό Μωσαϊκό Νόμο. Δέν γνώριζα ὅτι «Αὐτός ἦρθε γιά νά ὁλοκληρώσει τό Νόμο καί ὄχι γιά νά τόν καταργήσει» (πρβλ. Ματθ. 5,17). Ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ ὅμως ξεχύθηκε πλούσια καί ἄφθονη σέ μένα. (Ἀπόστολος Παῦλος).

Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων

Πηγή: Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, 
Nεοελληνική ἀπόδοση: Ἀρχιμανδρίτης Ἁντώνιος Ρωμαίος

σελ. 279.