Στὴν πλάνη λοιπὸν ὑπάρχουν τὰ τρία αὐτὰ πάθη: ἀπιστία, πονηρία καὶ ραθυμία. Αὐτὰ γεννοῦν καὶ ὑποστηρίζουν τὸ ἕνα τὸ ἄλλο.
Ἡ ἀπιστία δηλαδὴ εἶναι δάσκαλος τῆς πονηρίας, ἡ πονηρία εἶναι σύντροφος τῆς ραθυμίας, τῆς ὁποίας σύμβολο εἶναι ἡ ὀκνηρία. Ἢ ἀντιστρόφως ἡ ραθυμία γεννὰ τὴν πονηρία, ὅπως εἶπε ὁ Κύριος: «Πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ».(Ματθ. 25,26).
Ἡ πονηρία εἶναι μητέρα τῆς ἀπιστίας. Γιατὶ κάθε πονηρὸς εἶναι ἄπιστος, κι ὅποιος δὲν πιστεύει δὲν ἔχει φόβο Θεοῦ. Ἀπὸ τὴν ἀπιστία τώρα γεννιέται ἡ ραθυμία, ἡ μητέρα τῆς καταφρονήσεως, ἀπὸ τὴν ὁποία ἀμελεῖται κάθε καλὸ καὶ διαπράττεται κάθε κακό.
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης
Πηγή: Φιλοκαλία, Τόμος Δ΄, Νεοελληνικὴ ἀπόδοση: Ἀντώνιος Γ. Γαλίτης, «Τὸ περιβόλι τῆς Παναγίας», σελ. 210.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου