Ὁ νοῦς ποὺ καθαρίστηκε ἀπὸ κάθε λάσπη, γίνεται γιὰ τὴν ψυχὴ οὐρανὸς γεμάτος ἀπὸ τὰ ἀστέρια τῶν λαμπρῶν καὶ πάμφωτων νοημάτων, ἔχοντας μέσα του τὸν Ἥλιο τῆς δικαιοσύνης νὰ λάμπει καὶ νὰ στέλνει στὸν κόσμο τὶς λαμπρὲς ἀκτίνες τῆς θεολογίας.
Τὸ λογικὸ αὐτὸ τοῦ νοῦ, ἀφοῦ καθαρθεῖ στὴν ἄβυσσο τῆς σοφίας, τοῦ φέρνει ἀπὸ ἐκεῖ ἁπλὲς καὶ ἀμιγεῖς τὶς ὄψεις τῶν πραγμάτων καὶ σαφεῖς τὶς ἀποκαλύψεις τῶν κρυπτῶν, γιὰ νὰ γνωρίσει ποιὸ εἶναι τὸ βάθος καὶ τὸ ὕψος καὶ τὸ πλάτος τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ.
Ὁ νοῦς τότε, ἀφοῦ τὶς ἐγκολπωθεῖ ὡς ταιριαστὲς μὲ τὴ φύση του, ἐξηγεῖ μὲ τὸ λόγο τὰ βάθη τοῦ Πνεύματος σὲ ὅλους ὅσοι ἔχουν Πνεῦμα Θεοῦ μέσα τους καὶ ξεσκεπάζει τὶς πανουργίες τῶν δαιμόνων καὶ διηγεῖται τὰ μυστήρια τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.
Ὅσιος Νικήτας Στηθάτος
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση: Ἀντώνιος Γ. Γαλίτης
Πηγή: Φιλοκαλία, «Περιβόλι τῆς Παναγίας», Τόμος Δ΄, σελ. 98.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου