Ὅπως δηλαδὴ ἡ νόσος δὲν ἔχει δημιουργηθῇ ἀπὸ τὸν Θεό, ἔστω καὶ ἂν αὐτὸ ποὺ νοσεῖ εἶναι τὸ ζῶο ποὺ δημιουργήθηκε ἀπὸ ἐκεῖνον, ἔτσι οὔτε ἡ ἁμαρτία δὲν ἔχει γίνει ἀπὸ αὐτόν, ἔστω καὶ ἂν αὐτὴ ποὺ ἐκτρέπεται πρὸς αὐτὴν εἶναι ἡ δημιουργημένη ἀπὸ αὐτὸν λογικὴ ψυχή.
Διότι αὐτὴ τιμήθηκε μὲ αὐτεξουσιότητα καὶ αὐθαίρετη ζωή· διότι, ἂν δὲν εἶχε αὐτὴν τὴν τιμή, θὰ ἦταν ματαίως λογική· ἀφοῦ ἔλαβε τὴν γνώμη ἐλεύθερη ἀπὸ κάθε ἀνάγκη, ἂν μὲν παραμένῃ δίπλα στὸν Θεὸ καὶ ἑνώνεται μὲ αὐτὸν μὲ τὴν ἀγάπη, τηρεῖ τὴν ζωὴ στὸ ἀγαθὸ καὶ κατὰ φύσιν,
ἂν ὅμως, σὰν νὰ χόρτασε ἐκείνη τὴν ἱερὴ συντροφιά, κλίνῃ πρὸς τὶς σαρκικὲς ἡδονὲς ποὺ εἶναι κάτω, ἐκτρεπόμενη ἀπὸ τὸ κατὰ φύσι καλό, νοσεῖ τὸ κατὰ φύσι κακό, δηλαδὴ τὴν ἁμαρτία, δημιουργῶντας γιὰ τὸν ἑαυτό της τὸν θάνατο μὲ τὴν ἐκούσια ἔκπτωσι τῆς ζωῆς. (Ὁμιλία ΞΗ' Πρὸς τοὺς δυσχεραίνοντας..., ΕΠΕ 11,586).
Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση: Βενέδικτος Ἱερομόναχος Ἁγιορείτης.
Πηγή: Παλαμικὸν Ταμεῖον, Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, Βενεδίκτου Ἱερομονάχου Ἁγιορείτου, σελ. 1254.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου