... Ἀφοῦ βαπτίσθηκε, ἡ Εἰρήνη ἀνέτρεψε τὰ εἴδωλα τοῦ πατέρα της καὶ ἀντιμετώπισε μὲ ἀνδρικὴ ἀποφασιστικότητα τὶς ἀπειλὲς ἐκείνου. Ἔξαλλος ὁ Λικίνιος, διέταξε νὰ ρίξουν τὴν κόρη του κάτω ἀπὸ τὶς ὁπλὲς τῶν ἄγριων ἀλόγων, ἕνα ἀπὸ αὐτὰ ὅμως στράφηκε ἐναντίον τοῦ βασιλιᾶ καὶ τὸν ποδοπάτησε.
Ἡ προσευχὴ τῆς θυγατέρας του ἐπανέφερε τὸν Λικίνιο στὴ ζωή, καὶ τότε μεταστράφηκε μαζὶ μὲ πλῆθος ὑπηκόων του, παραιτήθηκε ἀπὸ τὸν θρόνο καὶ ἀποτραβήχτηκε στὸν πύργο, ὅπου πέρασε τὴν ὑπόλοιπη ζωή του χύνοντας δάκρυα μετανοίας.
Ἡ προσευχὴ τῆς θυγατέρας του ἐπανέφερε τὸν Λικίνιο στὴ ζωή, καὶ τότε μεταστράφηκε μαζὶ μὲ πλῆθος ὑπηκόων του, παραιτήθηκε ἀπὸ τὸν θρόνο καὶ ἀποτραβήχτηκε στὸν πύργο, ὅπου πέρασε τὴν ὑπόλοιπη ζωή του χύνοντας δάκρυα μετανοίας.
Ὁ διάδοχὸς του στὸν θρόνο, Σεδεκίας, ἐπιχείρησε νὰ μεταστρέψει τὴν πριγκίπισσα στὴν εἰδωλολατρία. Ἀντιμετωπίζοντας ὅμως τὴν ἐπίμονη ἄρνησή της, διέταξε νὰ τὴν ρίξουν σὲ ἕναν λάκκο γεμάτο μὲ φίδια. Μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἡ Εἰρήνη ἀντεπεξῆλθε στὴν δοκιμασία αὐτή, ὅπως καὶ σὲ ἄλλα βασανιστήρια στὰ ὁποῖα τὴν ὑπέβαλαν, καὶ ἔφερε στὴν ἀληθινὴ Πίστη πλῆθος εἰδωλολατρῶν.
Ὁ Σεδεκίας ἐκθρονίστηκε ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς του καὶ ὁ γιός του Σαβὼρ ἐξεστράτευσε ἐναντίον τους γιὰ νὰ λάβει ἐκδίκηση. Ὁ ἴδιος καὶ ὁ στρατός του ὅμως προσβλήθηκαν ἀπὸ τύφλωση καὶ ἀκινητοποιήθηκαν. Ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη συνάντησαν τὴν Εἰρήνη ποὺ τοὺς θεράπευσε, ἀλλὰ αὐτοὶ παρέμειναν στὴν τυφλότητά τῆς ψυχῆς τους καὶ ὑπέβαλαν τὴν κόρη πάλι σὲ μαρτύρια, ἀναγκάζοντας την νὰ βαδίζει σὲ μιὰ ἀπόσταση τριῶν μιλίων φορτωμένη ἕναν σάκκο ἄμμο καὶ μὲ τὰ πόδια τρυπημένα ἀπὸ καρφιά.
Ἀγανακτισμένη ἀπὸ τὴν προσβολὴ αὐτὴ κατὰ τῶν ἁγίων, ἡ γῆ ἄνοιξε τότε καὶ κατάπιε πλῆθος ἀπίστων. Ἀπὸ τοὺς ἐπιζῶντες περισσότεροι ἀπὸ τρεῖς χιλιάδες μεταστράφηκαν· μόνο ὁ βασιλιὰς ἔμεινε ἀμετανόητος καὶ τιμωρήθηκε ἀπὸ ἄγγελο Κυρίου.
Ἐλεύθερη πιά, ἡ Εἰρήνη διέτρεξε τὴν πόλη τῶν Μαγεδὼν κηρύττοντας τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ὁδήγησε στὸν Χριστὸ τοὺς περισσότερους κατοίκους. Μετέβη κατόπιν στὴν πόλη Καλλίνικον, ὅπου θριαμβεύοντας στὰ μαρτύρια στὰ ὁποία τὴν ὑπέβαλαν, μετέστρεψε στὴν πίστη τοὺς κατοίκους συμπεριλαμβανομένου τοῦ ἐπάρχου στὸν ὁποῖο ὁ βασιλιὰς εἶχε ἀναθέσει τὸν βασανισμό της.
Ἡ φήμη της ἁγίας ἔφθασε ὡς τὸν βασιλιὰ τῶν Περσῶν, Σαβώριο, ὁ ὁποῖος τὴν συνέλαβε καὶ τὴν ἀποκεφάλισε. Ἕνας ἄγγελος, ὅμως, τὴν ἐπανέφερε στὴ ζωή, γιὰ νὰ μπορέσει νὰ συνεχίσει τὴν ἀποστολή της. Κατευθύνθηκε τότε πρὸς τὴν πόλη Μεσημβρία, κρατώντας στὸ χέρι της ἕνα κλαδὶ ἐλιᾶς, ὡς σημεῖο νίκης ἐπὶ ὅλων τῶν δυνάμεων τοῦ θανάτου.
Ἀφοῦ βάπτισε τὸν βασιλιὰ τῆς περιοχῆς ἐκείνης καὶ τοὺς ὑπηκόους του, ἐπέστρεψε στὴν πατρίδα της καὶ ἐν συνεχείᾳ πέρασε ἀπὸ τὴν Ἔφεσο, ὅπου ἔκανε θαύματα ἀντάξια τῶν Ἀποστόλων πρὸς ἐπίρρωσιν τοῦ κηρύγματός της...
Ἱερομόναχος Μακάριος Σιμωνοπετρίτης
Πηγή:
Νέος Συναξαριστής τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ἱερομόναχος Μακάριος
Σιμωνοπετρίτης, Ἵνδικτος, Τόμος 9ος, σελ. 61-62 (ἀπόσπασμα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου