... Ἔρριξαν τότε τὸν ἅγιο σὲ λάκκο γεμάτο ἀσβέστη, ὥστε νὰ λιώσει ὅλο τὸ σῶμα καὶ νὰ μὴν μείνει οὔτε ἕνα ὀστό. Ὅπως ὅμως οἱ Τρεῖς Παῖδες ἐν καμίνῳ τῆς Βαβυλῶνος, ὁ ἅγιος ἐξῆλθε μετὰ τρεῖς ἡμέρες ἀνέπαφος καὶ τὸ πλῆθος τὸν ἐπευφημοῦσε φωνάζοντας: «Μέγας ὁ Θεὸς τοῦ Γεωργίου!»
Ἀναίσθητος μπροστὰ σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς ἐκφάνσεις τῆς δυνάμεως τοῦ Χριστοῦ, ὁ τύραννος διέταξε νὰ φορέσουν στὸν ἅγιο ὑποδήματα ποὺ εἶχαν στὸ ἐσωτερικό τους πυρακτωμένα καρφιὰ καὶ νὰ τὸν ἀναγκάσουν νὰ περπατήσει. «Τρέχα, Γεώργιε, πρὸς τὸν ποθητό σου Κύριο!» φώναξε ὁ ἅγιος ἐπικαλούμενος τὴν βοήθεια τοῦ Χριστοῦ. Καὶ γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, παρουσιάστηκε ἐνώπιον τοῦ Διοκλητιανοῦ σῶος καὶ ἀκτινοβολώντας χάρη.
Μὲ τὴν δύναμη τοῦ Θεοῦ, ὁ Γεώργιος διατηρήθηκε ἀβλαβὴς ἀπὸ τὸ δηλητήριο ποὺ τοῦ ἑτοίμασε ἕνας μάγος ὀνόματι Ἀθανάσιος. Καθὼς ὁ Ἀθανάσιος καὶ οἱ ὁμότεχνοί του ἐξακολουθοῦσαν νὰ μὴν πιστεύουν καὶ νόμιζαν ὅτι ὁ Γεώργιος χρησιμοποιοῦσε κάποιο μαγικὸ τέχνασμα, τοῦ ζήτησαν νὰ ἀναστήσει ἕναν νεκρὸ γιὰ νὰ ἀποδειχθεῖ ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ του.
Μὲ τὴν δύναμη τοῦ Θεοῦ, ὁ Γεώργιος διατηρήθηκε ἀβλαβὴς ἀπὸ τὸ δηλητήριο ποὺ τοῦ ἑτοίμασε ἕνας μάγος ὀνόματι Ἀθανάσιος. Καθὼς ὁ Ἀθανάσιος καὶ οἱ ὁμότεχνοί του ἐξακολουθοῦσαν νὰ μὴν πιστεύουν καὶ νόμιζαν ὅτι ὁ Γεώργιος χρησιμοποιοῦσε κάποιο μαγικὸ τέχνασμα, τοῦ ζήτησαν νὰ ἀναστήσει ἕναν νεκρὸ γιὰ νὰ ἀποδειχθεῖ ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ του.
Ἐκεῖ κοντὰ βρισκόταν ἕνας εἰδωλολατρικὸς τάφος καὶ ὁ ἅγιος πράγματι ἀνέστησε τὸν νεκρὸ ποὺ εἶχε ταφεῖ ἐκεῖ πρὶν τριακόσια χρόνια, ὁ ὁποῖος ἀμέσως προσκύνησε τὸν Γεώργιο διακηρύσσοντας ὅτι ἡ προσευχὴ τοῦ ἁγίου τὸν ἔβγαλε ἀπὸ τὴν κόλαση καὶ ὁμολόγησε τὸν Χριστό.
Ὁ μάγος Ἀθανάσιος προσέπεσε τότε στὰ πόδια τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ, ζήτησε συγχώρεση καὶ ὁμολόγησε μὲ τὴν σειρά του τὴν ἀληθῆ Πίστη. Ἔξαλλος ἀπὸ θυμό, ὁ Διοκλητιανὸς διέταξε νὰ ἀποκεφαλίσουν ἐπὶ τόπου τὸν μάγο καὶ τὸν ἀναστηθέντα.
Πολλοὶ ἀπὸ ἐκείνους ποὺ πίστευσαν στὸν Χριστὸ μετὰ τὰ θαύματα τοῦ ἁγίου Γεωργίου βρῆκαν τρόπο νὰ τὸν ἐπισκεφθοῦν στὴν φυλακὴ γιὰ νὰ κατηχηθοῦν στὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου ἢ νὰ βροῦν θεραπεία τῶν δεινῶν τους. Ὁ ἅγιος συμπόνεσε τὸν καθένα καὶ ἀνέστησε μάλιστα τὸ βόδι τοῦ Γλυκερίου, ἑνὸς χωρικοῦ ὁ ὁποῖος κατόπιν συνελήφθη καὶ ἀποκεφαλίστηκε χωρὶς ἀνάκριση καὶ δίκη.
Τὴν ἐπομένη, ὁ Διοκλητιανὸς διέταξε νὰ φέρουν τὸν Γεώργιο στὸ ἱερὸ τοῦ Ἀπόλλωνα, ἐνῶ μέγα πλῆθος συγκεντρώθηκε ἐκεῖ. Ὑποκρινόμενος ὅτι ἦταν ἕτοιμος νὰ προσφέρει θυσία, ὁ μάρτυς εἰσῆλθε στὸ ἱερό, στάθηκε μπροστά στὸ εἴδωλο καὶ ἔκανε τὸ σημεῖο τοῦ Σταυροῦ. Τότε οἱ δαίμονες ποὺ ἐνοικοῦσαν στὸ εἴδωλο ὁμολόγησαν μὲ τρόμο ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεὸς καὶ ἐξῆλθαν μὲ βοὴ καὶ κλαυθμούς, ἐνῶ τὰ εἴδωλα κατέπεσαν καὶ συνετρίβησαν...
Ἱερομόναχος Μακάριος Σιμωνοπετρίτης
Πηγή:
Νέος Συναξαριστής τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ἱερομόναχος Μακάριος
Σιμωνοπετρίτης, Ἵνδικτος, Τόμος 8ος, σελ. 216-217 (ἀπόσπασμα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου