Μεγάλη Τετάρτη |
Δόξα... Ἦχος β'.
Ἡ ἁμαρτωλὸς ἔδραμε πρὸς τὸ μύρον πριάσασθαι,
πολύτιμον μύρον, τοῦ μυρίσαι τὸν εὐεργέτην,
καὶ τῷ μυρεψῷ ἐβόα· δός μοι τὸ μύρον,
ἵνα ἀλείψω κἀγὼ τὸν ἐξαλείψαντά μου
πάσας τὰς ἁμαρτίας.
Καὶ νῦν... Ἦχος πλ. β'.
Ἡ βεβυθισμένη τῇ ἁμαρτίᾳ εὗρέ σε λιμένα τῆς σωτηρίας
καὶ μύρον σὺν δάκρυσιν κενοῦσα σοι, ἐβόα·
ἴδε ὁ τῶν ἁμαρτανόντων τὴν μετάνοιαν φέρων·
ἀλλά, Δέσποτα, διάσωσόν με ἐκ τοῦ κλύδωνος
τῆς ἁμαρτίας διὰ τὸ μέγα σου ἔλεος.
____________________
Δόξα...
Ἡ ἁμαρτωλή ἔτρεξε νά ἀγοράσει μύρο,
μύρο πανάκριβο γιά νά ἀλείψει τόν εὐεργέτη της.
Καί στό μυροπώλη ἔλεγε δυνατά:
Δῶσε μου τό μύρο, γιά νά ἀλείψω
κι ἐγώ αὐτόν πού μοῦ ἐξάλειψε ὅλες μου τίς ἁμαρτίες.
Καί τώρα...
Αὐτή ποὺ (κυριολεκτικά) εἶχε βυθιστεῖ στήν ἁμαρτία, βρῆκε σ' Ἐσένα, Κύριε, λιμάνι τῆς σωτηρίας.
Καί ἀδειάζοντας σ' Ἐσένα τό μύρο
μαζί μέ τά δάκρυά της ἔλεγε δυνατά:
Κοίταξέ με, Ἐσύ πού δέχεσαι τή μετάνοια τῶν ἁμαρτωλῶν.
(Ὅπως ἐκείνη) σῶσε καί μένα ἀπό τό σάλο
(τή μεγάλη ταραχή) τῆς ἁμαρτίας,
Δέσποτα Κύριε, ἐπειδή τό ἔλεός Σου εἶναι μεγάλο.
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση: Ἀρχιμανδρίτης Κυριακός Ἐμμ. Τσολάκης.
Πηγή: Ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἐβδομὰς μὲ ὲρμηνευτικὴ ἀπόδοση, «Ζωή», σελ. 130-131.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου