Θὰ ἀναστηθῶμεν λοιπόν, μὲ τὸ νὰ ἑνωθοῦν αἱ ψυχαὶ μὲ τὰ σώματα ποὺ θὰ γίνουν ἄφθαρτα καὶ θὰ ἀποβάλουν τὴν φθοράν, καὶ θὰ παρουσιασθῶμεν εἰς τὸ φοβερὸν «βῆμα» τοῦ Χριστοῦ· καὶ θὰ παραδοθῇ ὁ Διάβολος καὶ οἱ δαίμονές του καὶ ὁ ἄνθρωπός του, δηλαδὴ ὁ Ἀντίχριστος, καὶ οἱ ἀσεβεῖς καὶ οἱ (ἀμετανόητοι) ἁμαρτωλοὶ εἰς τὴν «αἰώνιον φωτιάν», ὄχι ὑλικήν, ὅποια εἶναι αὐτὴ ποὺ ἔχομεν ἡμεῖς, ἀλλὰ ὅποια τυχὸν γνωρίζει ὁ Θεός.
Αὐτοὶ ὅμως ποὺ ἔπραξαν τὰ καλὰ θὰ λάμψουν, ὅπως ὁ ἥλιος, μαζὶ μὲ τοὺς ἀγγέλους εἰς τὴν αἰώνιον ζωήν, μαζὶ μὲ τὸν Κύριόν μας Ἰησοῦν Χριστόν, μὲ τὸ νὰ τὸν βλέπουν αἰώνια καὶ νὰ τοὺς βλέπῃ, καὶ μὲ τὸ νὰ ἀπολαμβάνουν ἀτέλειωτον τὴν χαρὰν ποὺ προέρχεται ἀπὸ αὐτόν, καθὼς τὸν ὑμνοῦν μαζὶ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, εἰς τοὺς ἀτέλειωτους αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς
Πηγή: Ι. Δαμασκηνοῦ ἔργα, ΕΠΕ, «Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς», σελ. 569 & 571.
Κείμενον- μετάφρασις- σχόλια: Κωνσταντίνου Γ. Φραντζόλα, φιλολόγου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου