Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας... «αἶνος»
Ἀπό τά νύχια τοῦ ἀλάστωρα πῶς ξέφυγες
ἐλάφι ἀπ' τοῦ λιονταριοῦ τό στόμα;
μπρός στῆς Ἐκκλησίας τήν πόρτα
ποιός ἄγγελος σέ κοίταξε κατάματα;
Ἡ λάμψη τοῦ Σταυροῦ μές στήν καρδιά σου
τῆς ἁμαρτίας τά πλήθη πῶς ἀφάνισε!
- Φάντασμα, Ἄγγελος, Τί εἶσαι; Στάσου!
Θά κράξει ὁ Ἅγιος Ζωσιμᾶς στήν ἔρημο
ὅταν θά φεύγεις τήν κατάρα
νά εἶσαι ἕνα μέ τόν μάταιο κόσμο!
Κι' ὅταν ὁ Γέρο- Ἀββᾶς θά σέ προφτάσει
τρέμοντας θ' ἀντικρίσει ὅτι δέν εἶσαι
μιά γυναῖκα πλασμένη ἀπό χῶμα!
Μόνον ὁστᾶ σ' ἕνα σαθρό σκισμένο ράσο!
- Σκελετωμένο ἀγρίμι - ἀργότερα εἰκόνα
ἀπό τοῦ Φώτη Κόντογλου τό χέρι
πού μόνο στίς βαθειές, μελανιασμένες κόγχες
ἐκεῖνο τό οὐράνιο βλέμμα
ἕνα μέ τ' ἄχτιστο φῶς τοῦ Παραδείσου!
- Ἀββᾶ μου,
μιά φωνή ἀγγέλου, ἡ φωνή σου!
Σαράντα χρόνια στίς ἐρήμους περιμένω
τήν ὥρα τούτη νά μέ κοινωνήσεις! -
- Τῆς ἁμαρτίας τήν ἀχλύν φυγοῦσα,
τῆς μετανοίας τῷ φωτί αὐγασθεῖσα
τήν σήν καρδίαν ἔνδοξε προσῆξες τῷ Χριστῷ
Θά γράφει ἀργότερα ὁ ὑμνογράφος
γιά Σένα!
Ν.Β. Καμβύσης
Πηγή: Ἰσάγγελοι - ποιήματα Ν.Β. Καμβύση, «Τῆνος», σελ. 41.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου