Ἄγγελοι θυμιάζουν καί μυρώνουν

      Κάποιο πρωϊνό, ὁ ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διά Χριστόν σαλός (9ος - 10ος αἰ.) καθισμένος σέ μιά γωνιά, ἄκουγε τό πνευματικό του παιδί, τόν Ἐπιφάνιο, πού διάβαζε ἕνα λόγο τοῦ μεγάλου Βασιλείου. 

     Ὅσην ὥρα διαρκοῦσε ἡ ἀνάγνωση, ξεχύνονταν μιά εὐωδία σάν ἀπό πολύτιμα ἀρώματα. Ὅταν τελείωσε ἡ ἀνάγνωση, χάθηκε καί ἡ εὐωδία. Ἔκπληκτος ὁ Ἐπιφάνιος στράφηκε πρός τόν ὅσιο:

    - Ἐξήγησέ μου σέ παρακαλῶ, τί εὐωδία ἦταν αὐτή; 

      Κι ὁ ὅσιος, ἐπειδή εἶχε δεῖ αὐτόν πού σκορποῦσε τήν εὐωδία, ἀποκρίθηκε:

      - Ἄγγελοι Κυρίου εἶχαν συγκεντρωθεῖ ἐδῶ, παιδί μου. Ἕνας μάλιστα, θέλοντας νά τιμήσει τά λόγια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, θύμιαζε γύρω μας χαρούμενος. 

   Ἡ ἔκπληξη καί ἡ ἀπορία τοῦ Ἐπιφανίου κορυφώθηκαν. Ὁ ὅσιος λοιπόν συνέχισε πιό ἀναλυτικά:

    

      - Σέ τρεῖς περιπτώσεις οἱ ἄγγελοι θυμιάζουν καί μυρώνουν τούς ἐκλεκτούς τοῦ Θεοῦ: 

Πρῶτον, ὅταν διαβάζουν τά ἱερά βιβλία, ὁπότε τούς κυκλώνουν γιά ν' ἀκούσουν κι αὐτοί. 

Δεύτερον, ὅταν προσεύχονται καί συνομιλοῦν μέ τόν Θεό, ὁπότε συμπροσεύχονται κι ἐκεῖνοι μέ πόθο. 

Τρίτον, ὅταν ὑπομένουν γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ κόπο, πόνο καί τιμωρίες, ὁπότε τούς μυρώνουν καί τούς παρακινοῦν στόν ἀγώνα τῆς εὐσεβείας.

Πηγή: Ἐμφανίσεις καί θαύματα τῶν Ἀγγέλων, «Ἱερά Μονή Παρακλήτου», σελ. 174-175 (ἀπόσπασμα).