... Οἱ Ὑμνογράφοι καί οἱ Ποιητές ἀμιλλῶνται ποιός θά Τῆς εὕρη τίς ποιητικότερες ἐκφράσεις καί τά καλύτερα ὀνόματα. Ἔτσι, ὠνόμασαν τήν Παναγία μας, «κρῖνον εὔοσμον», «πηγήν ἀκένωτον», «ἄστρον φαεινόν», «οὐρανόν πολύφωτον» κ.ἄ.
Ἄν θέλουμε νά τιμήσουμε, «τό κατά δύναμιν» βέβαια, τήν Παναγία μας καί νά δείξουμε τήν εὐλάβειά μας πρός Αὐτήν, πού εἶναι καί τό μέτρο τῆς εὐλαβείας μας πρός τόν Θεό, μποροῦμε νά τό κάνουμε:
Μέ τήν ἐγκάρδια προσευχή, μέ τήν ἀντιγραφή τῆς ζωῆς της (ταπεινοφροσύνη, ἀγάπη, ὑπακοή), καί μέ τό νά ἀκούσουμε τά μηνύματά Της πού εἶναι πολλά. Ἐνδεικτικά ἀναφέρουμε:
α) Στήν ἐποχή μας, πού εἶναι ἐποχή ἀχαλινώτου ἐλευθερίας καί ἰσοπεδώσεως τῶν ἀξιῶν καί τῶν ἰδανικῶν, ἡ Παναγία ὑπενθυμίζει τόν σεβασμό, τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ ἀνθρώπου καί τήν ἀγνότητα τῆς ζωῆς.
β) Στήν ἐποχή μας, πού χαρακτηρίζεται ὡς ἐποχή τῶν καθημερινῶν διαζυγίων, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ὑπενθυμίζει τήν πιστή ἀγάπη, τήν ἀγάπη ὡς τόν θάνατο, κι ἀκόμη πέρα ἀπό τόν θάνατο.
γ) Στήν ἐποχή μας, πού τό ἔργο τῶν παιδαγωγῶν καταστρέφεται καί δέν ἔχει ἀποτέλεσμα, ἡ Μητέρα τοῦ Μεγάλου, τοῦ Μοναδικοῦ καί Αἰωνίου Διδασκάλου, ἡ «Μητέρα τοῦ Φωτός» δίνει ἀποτελεσματικές λύσεις στά μεγάλα παιδαγωγικά ἀδιέξοδα τῶν ἀνθρώπων. Στά μεγάλα προβλήματα, ἡ Θεοτόκος πάντα δίνει λύσεις.
δ) Στήν ἐποχή τῶν καθημερινῶν συγκρούσεων, ὅπως εἶναι ἡ δική μας, πού οἱ πολιτικοί φαίνονται ἀνίσχυροι νά σώσουν τήν εἰρήνη τοῦ κόσμου, ἡ Παναγία διδάσκει τήν ἀληθινή συμφιλίωση τῶν λαῶν.
ε) Ὅλοι οἱ πονεμένοι καί οἱ τίμιοι ἄνθρωποι, πού οἱ σταυροί τους γίνονται πολλοί καί βαρεῖς, πρέπει νά μάθουν νά καταφεύγουν στήν θλιμμένη Παναγία τοῦ Σταυροῦ πού εἶναι ἡ αἰώνια παρηγοριά καί ἐλπίδα.
στ) Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ, πού ἡ ἴδια ἀφιερώθηκε στό Ναό τοῦ Θεοῦ «εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων», μᾶς ὁδηγεῖ στόν Ὀρθόδοξο Ἱερό Ναό, γιά νά ζήσουμε τή γλύκα τοῦ Ἐκκλησιασμοῦ καί νά γαληνέψει ἡ ψυχή μας.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος θά μᾶς πεῖ πώς...
«Ἐκεῖ οἱ Προφῆτες μᾶς μιλοῦν,
ἐκεῖ οἱ Ἀπόστολοι μᾶς κηρύττουν,
ἐκεῖ ὁ Χριστός στέκεται στή μέση.
Ἐκεῖ ὁ Πατέρας δέχεται αὐτά πού γίνονται.
Ἐκεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα χορηγεῖ τήν δική Του ἀγαλλίαση,
ἐκεῖ ψάλλεις μέ τά Σεραφείμ,
γράφεσαι στό χορό τῶν ἀγγέλων,
ὁμιλεῖς μέ τόν Κύριο!
Γι' αὐτό καί ἀναχωρεῖς γεμᾶτος εὐλογίες.
Κι ὅταν φεύγεις, ἔχεις ἤδη πάρει ἀποφάσεις
γιά ὀρθότερο βίο, ἀλλά καί τήν ὑπόσχεση
τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν!
Εἶναι δυνατό νά φύγει κανείς ἀπό ἄλλη σύναξη
καί νά ἔχει τέτοιο κέρδος;»
Πρωτοπρεσβύτερος Ἑμμανουήλ Ἀριστ. Γαβριλάκης
Θεολόγος
Πηγή: ΑΛΛΙΜΟΝΟ ΜΟΥ ΕΑΝ ΔΕΝ ΚΗΡΥΤΤΩ, Πρωτοπρεσβυτέρου Ἑμμανουήλ Ἀριστ. Γαβριλάκη, Θεολόγου, «Όρθόδοξος Κυψέλη» σελ. 263-265 (ἀπόσπασμα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου