Μέ Σένα πάντα
Ἐπάλεψα, ἐμόχθησα,
χτυπήθηκα, ἐπόνεσα,
χίλιες φορές τσακίστηκα
καί ἄλλες τόσες σίγουρα
μέ Σένανε ταυτίστηκα.
Στά χέρια Σου ἀφέθηκα
καί οὔτε πού τό σκέφτηκα,
πού θά μέ βγάλει ἡ στράτα.
γιατί ὅλα τά δικά Σου
εἶναι ξεκάθαρα, σταράτα.
Μ' Ἐσένα θά ταξιδεύω στά πελάγη,
τ' ἀνοιχτά καί ἀπέραντα,
πέρα ἀπ' τοῦ κόσμου τήν ἄκρη
καί τά φοβερά τά ἄγη.
Μέσα δέ στ' ἀγροκαίρι μου
θά Σ' ἔχω Τιμονιέρη μου.
Θά μέ ὁδηγεῖς σάν ἄστρο φωτεινό,
γιά νά κατακτήσω τόν ἄπειρο οὐρανό.
Σ' εὐχαριστῶ, Θεέ μου,
ἄπειρε Πλαστουργέ μου.
π. Τιμόθεος Κ. Κιλίφης
Πηγή: Πίστη καί Πάλη (Ποιητικά), π. Τιμοθέου Κ. Κιλίφη, σελ. 58.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου