* Πατὴρ εἶναι ὁ πόνος, μήτηρ ἡ ἀγάπη, τέκνον ἡ χαρά. Ὁ πόνος εἶναι ψυχή τῆς ἀγάπης καί πατήρ τῆς χαρᾶς. Ὁ πόνος εἶναι τό καλλίτερον μέσον συνδέσεως ἀνθρώπου καί Θεοῦ... Ὁ πόνος εἶναι σάλπισμα αἰωνιότητος... Ὁ πόνος ξέρει πιό πολλά ἀπό τήν γνῶσιν, εἶναι σάλπισμα καί ἀντίλαλος τῆς αἰωνιότητος.
* Οἱ θλίψεις μᾶς βοηθοῦν νά βροῦμε τόν Θεό καί τόν ἑαυτό μας.
* Νά ὑπομένουμε τήν θλῖψι, ὥστε ἐάν εἴμαστε κακοί νά γίνουμε καλοί, ἐάν δέ εἴμαστε καλοί καί δοκιμαζόμαστε νά γίνουμε καλλίτεροι.
* Τό ἀνώτερον ὅλων δέν εἶναι ἡ ὑγεία τοῦ σώματος, ἀλλά πρῶτον ὁ Θεός, ἔπειτα ἡ ψυχή μας καί τρίτον τό σῶμα.
* Μέ τήν χάριν τοῦ Κυρίου πρέπει νά ὑποτάξωμεν τό σῶμα εἰς τήν ψυχήν, τήν ψυχήν εἰς τόν Θεόν, τήν γλῶσσαν εἰς τόν νοῦν, τόν νοῦν εἰς τόν Θεόν...
* Ἀρκετοί ἀπό τούς σημερινούς Ἕλληνες ἀγνοοῦν τρία πράγματα: τόν πραγματικόν Θεόν, τόν πραγματικόν ἑαυτόν τους καί τήν Μέλλουσαν Κρίσιν.
* Ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος δέν κατάλαβε τήν ἐνοχήν του καί δέν μετανόησε, δέν ἐννόησε τόν ἑαυτό του καί τόν Θεόν του, τήν εὐτυχίαν του.
* «Ἑνός ἐστι χρεία» σημαίνει ἑνός, δηλαδή τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς ἔχομεν ἀνάγκην.
Ἀρχιμανδρίτης Ἰωήλ Γιαννακόπουλος
Ἐπιμέλεια Στυλιανὸς Κεμεντζετζίδης
Πηγή: Λυτρωτικὰ ἐφόδια γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν θλίψεων, Ὀρθόδοξος Κυψέλη, σελ. 41-42.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου