Ἱερὰ Μονὴ Ὁσίου Γρηγορίου Ἅγιον Ὄρος |
Νά ἐλευθερωθοῦν ἀκόμη καί ἀπό αὐτή τήν ἀναγκαιότητα, πού ἐπιβάλλει τό γενετήσιο ἔνστικτο. Εἶναι χάρις τοῦ Θεοῦ αὐτό. Εἶναι ὅμως καί ἐλευθερία γιά τόν ἄνθρωπο.
Ἐνῶ, βλέπετε, σήμερα στήν ἐποχή μας, πόσο τό ἔνστικτο αὐτό ἔχει θεοποιηθῆ ἀπό τούς ἀνθρώπους καί πόσο ὑποδουλωμένοι εἶναι οἱ ἄνθρωποι σ' αὐτό, χωρίς νά μποροῦν τελικά καί νά τό χαροῦν, διότι τό ζοῦν μέσα στόν ἐγωισμό, καί φυσικά μέσα στόν ἐγωισμό ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά χαρῇ τίποτε.
Ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία ἔχει τό μυστήριο τοῦ Γάμου -καί εἴδατε τί ὡραῖες εὐχές ἔχει ἡ ἀκολουθία τοῦ Γάμου-, ὅπου ἡ ἀγάπη καί ἡ προσφορά τοῦ ἐνός ἀνθρώπου στόν ἄλλο, καταξιώνει καί ἀναπαύει τούς συζύγους.
Ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία ἔχει τό μυστήριο τοῦ Γάμου -καί εἴδατε τί ὡραῖες εὐχές ἔχει ἡ ἀκολουθία τοῦ Γάμου-, ὅπου ἡ ἀγάπη καί ἡ προσφορά τοῦ ἐνός ἀνθρώπου στόν ἄλλο, καταξιώνει καί ἀναπαύει τούς συζύγους.
Ἀρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης
Καθηγούμενος Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἅγιον Ὄρος
Πηγή: Ὁ Ὅσιος Γρηγόριος, περίοδος Β', ἔτος 2010, ἀριθμ. 35, σελ. 110.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου