«Πρόσθες ἡμῖν πίστιν, Κύριε»

            

«Ἀληθῶς Θεοῦ Υἱὸς εἶ»

            ... Ἄχ, αὐτή ἡ ὀλιγοπιστία, αὐτή ἡ μικρή, ἡ ἀδύνατη, ἡ καχεκτική πίστις. Πόσο εὔκολα κάμπτεται, πόσο εὔκολα λυγίζει καί σβήνει καί ἐξαφανίζεται. Ὅταν μᾶς χτυποῦν οἱ τρικυμίες τῆς ζωῆς, τά βάσανα, οἱ ἀρρώστιες, οἱ θάνατοι, οἱ ἀποτυχίες, οἱ συκοφαντίες, οἱ διωγμοί, οἱ παντοειδεῖς πειρασμοί ἀπό δαίμονες καί ἀνθρώπους. Ὅταν οἱ περιστάσεις εἶναι σκληρές χάνομε τό θάρρος μας, χάνομε τό κουράγιο, χάνομε τήν ἀντοχή, χάνομε τήν προσευχή καί τήν ἐμπιστοσύνη πρός τόν Χριστό. Τό βλέμμα τῆς ψυχῆς μας στρέφεται στίς δυσκολίες, στίς φουρτοῦνες. Ὁ νοῦς μας θολώνεται, σκοτίζεται, χάνει τόν σταθερό προσανατολισμό του πρός τόν Κύριο καί Θεό μας, παραδίδεται στή σύγχυσι καί στήν ἀδυναμία καί βυθίζεται συχνά στούς δισταγμούς, στήν ἀπελπισία.

           Ὁ Κύριος ὅμως, ἀδελφοί μου, στέκεται μπροστά μας. Καί ὅ,τι εἶπε στόν Πέτρο, τό λέγει καί σ' ἐμᾶς: «Ὀλιγόπιστε εἰς τί ἐδίστασας;». Ἐπίστευσες σέ μένα; Ἐπίστευσες ὅτι ἐγώ περπατάω πάνω στά κύματα; Ὅτι ἐγώ κρατάω στά χέρια μου τήν γῆ καί τήν θάλασσα, τά κύματα καί τούς ἀνέμους; Γιατί, λοιπόν, δείχνεις ὀλιγοπιστία; 

         Ἄς δυναμώσωμε τήν πίστι μας στόν Χριστό, ἀδελφοί. Καί θά τήν δυναμώσωμε ὄχι μέ δικά μας μέσα καί μέ δικές μας μεθόδους, παρά μέ τήν προσευχή. Τήν πολλή καί ὑπομονητική καί ἐπίμονη προσευχή.

          «Πρόσθες ἡμῖν πίστιν, Κύριε». Πρόσθεσέ μας πίστι στήν δική μας ὀλιγοπιστία καί ἀσθένεια. «Πρόσθες ἡμῖν πίστιν», πού νά εἶναι ἀκλόνητη στά κύματα καί στούς ἀνέμους καί στούς πειρασμούς καί νά Σέ δοξάζη μέ τήν θαυματουργική της ἐνέργεια. Ἀμήν.

Ἀρχιμανδρίτης Ἰωαννίκιος 

Πηγή: Ἀπλό κήρυγμα γιά τόν ἀπλό ἱερέα, 

Ἀρχιμανδρίτου Ἰωαννικίου, σελ. 73-74.

(ἀπόσπασμα)