Ἡ νήψη ἂς λέγεται εὔλογα ὁδὸς ποὺ ὁδηγεῖ στὴ βασιλεία, καὶ στὴν μέσα μας καὶ στὴ μελλοντική· ἐπίσης καὶ νοητὴ ἐργασία, γιατὶ ἐπεξεργάζεται καὶ λευκαίνει τὰ ἤθη τοῦ νοῦ καὶ τὸν μεταβάλλει ἀπὸ τὴν ἐμπάθεια στὴν ἀπάθεια. Μοιάζει μὲ μιὰ φωτεινή θυρίδα, ἀπὸ τὴν ὁποία σκύβει ὁ Θεός καὶ φανερώνεται στὸ νοῦ.
Ὅπου ὑπάρχει ταπείνωση, μνήμη Θεοῦ ποὺ ἀποτελεῖται ἀπὸ νήψη καὶ προσοχή, καὶ συνεχὴς προσευχὴ ποὺ στρέφεται ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν δαιμόνων, ἐκεῖ ἀσφαλῶς εἶναι ὁ τόπος τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ καρδιακὸς οὐρανός, ὅπου ἡ δαιμονικὴ φάλλαγγα φοβᾶται νὰ παραμείνει, ἐπειδὴ στὸν τόπο αὐτὸ κατοικεῖ ὁ Θεός.
Ὅσιος Φιλόθεος ὁ Σιναΐτης
Πηγή: Φιλοκαλία, Τόμος Γ΄, Νεοελληνικὴ ἀπόδοση Ἀντώνιος Γ. Γαλίτης, «Τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας», σελ. 15.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου