Πολύ συχνά μιά συμβουλή
κλωθογυρνάει στό νοῦ μου
κι᾿ ἀκούω τό λόγο τό σοφό
τοῦ γέροντα παπποῦ μου,
ποῦλεγε: Ξένο ἤ φτωχό
μικρό παιδί, διαβάτη,
μή βγάλης ἀπ᾿ τήν πόρτα σου
πρίν τόν φιλέψεις κάτι.
Ἕνα κλωνί βασιλικό, ἕνα χλωρό τσαμπάκι
μιά φέτα ζυμωτό ψωμί καί δροσερό νεράκι.
Τό κέρδος σου θἆναι τρανό -στό λόγο τοῦτο μεῖνε-
ὅταν μ᾿ ἀγάπη δίνεται, ὅσο φτωχό κι ἄν εἶναι.
Ἁνθή Λιβάνη
Πηγή: Τ᾿ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, Ἀνθή Λιβάνη, «Ο.Χ.Α. Λυδία», σελ. 168.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου