Θαυμάζω Κύριε - Ὅσιος Κάλλιστος Ἀγγελικούδης

Θαυμάζω Κύριε, 

Φῶς ἱλαρὸ θαυμαστῆς εἰρήνης, 

πρόξενο ἀπόλυτης ἀναπαύσεως,

 ἀγαπητό, ἐκ φύσεως ἐξαίσιο, 

γεμάτο χάριτες συνήθως 

καὶ μοναδικὰ χαροποιό, 

τὸ μόνο ποὺ εἶναι ὅλο ζωή τοῦ νοῦ.

Θαυμάζω καὶ ἀπορῶ, 

παντοδύναμε ἅγιε Κύριε, 

ἂν ὑπάρχει ἄνθρωπος 

ποὺ ὅταν Ἐσὺ 

ἀπὸ ἄπειρη ἀγαθότητα τὸν ἄγγιξες 

μὲ τὸ ἄφατο ἄγιγμά Σου, 

αὐτὸς ἐξακολουθεῖ νὰ ζεῖ 

καθόλου γιὰ τὸν ἑαυτό του

καὶ ὄχι γιὰ Σένα τὸν Ὑπερούσιο, 

τὴ ζωοποιὸ ζωὴ καὶ πηγὴ ὅλων ἀνεξαιρέτως 

τῶν ἀγαθοτήτων καὶ καλλονῶν.

Ὅσιος Κάλλιστος Ἀγγελικούδης 

Πηγή: Φιλοκαλία, Νεοελληνικὴ ἀπόδοση: Ἀντώνιος Γ. Γαλίτης,  «Τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας», Τόμος Ε΄, σελ. 139.