Ὅταν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα πλησιάζει τὸν νοῦ μας, τὸν συμμαζεύει, τὸν καθιστᾶ προσεκτικό, σοφό, ταπεινό, μετριόφρονα.
Τοῦ ἐμπνέει τὴν σκέψη τοῦ θανάτου καὶ τῆς κρίσεως καὶ τὸν κάνει νὰ χύνει δάκρυα συλλογιζόμενος τὴν εὐσπλαχνία τοῦ Κυρίου.
Ὑψώνει τὸν νοῦ σὲ ὑψηλές θεωρίες καὶ τὸν φωτίζει ἐμβαπτίζοντάς τον στὸ θεῖο φῶς. Φέρνει εἰρήνη στὴν καρδία καὶ χαρίζει χαρά, εἰρήνη, συμπάθεια καὶ ἀγάπη.
Ὅπως διδάσκει ὁ Ἀπόστολος, ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια (Γαλ. 5,22).
Ὅσιος Μάξιμος ὁ Καυσοκαλυβίτης
Πηγή: Νέος Συναξαριστής τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ι.Μ. Σιμωνόπετρας, Ἱερομ. Μακάριος Σιμωνοπετρίτης, «Ἴνδικτος», Τόμος 5ος, σελ. 147-148.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου