Ἔτσι, πρέπει νὰ βγαίνουμε ἀπὸ ἐδῶ (ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία), ὅπως ἀκριβῶς ἀπὸ ἱερὰ ἄδυτα, σὰν νὰ κατεβαίνουμε ἀπὸ τοὺς ἴδιους τοὺς οὐρανούς, ἀφοῦ γίναμε συνεσταλμένοι, φιλόσοφοι στὴ σκέψη, κάνοντας καὶ λέγοντας τὰ πάντα μὲ τάξη.
Καὶ ἡ γυναίκα, ὅταν βλέπει τὸν ἄνδρα της νὰ ἀποχωρεῖ ἀπὸ τὴ σύναξη τῶν πιστῶν καὶ ὁ πατέρας τὸ γιὸ καὶ ὁ γιὸς τὸν πατέρα του καὶ ὁ δοῦλος τὸν κύριο του καὶ ὁ φίλος τὸν φίλο καὶ ὁ ἐχθρὸς τὸν ἐχθρό του, ἂς λαβαίνουν γνώση τῆς ὠφελείας ποὺ πέρνουμε ἀπὸ ἐδῶ.
Καὶ θὰ τὴν διαπιστώσουν ἂν βλέπουν ὅτι ἔχετε γίνει πιὸ πράοι, πιὸ στοχαστικοί, πιὸ εὐλαβεῖς. Σκέψου, ποιὰ μυσταγωγία ἀπολαμβάνεις σὺ ποὺ ἔχεις μυηθεῖ στὰ μυστήρια τῆς πίστεως, μὲ ποιοὺς συμψάλλεις τὸν τρισάγιο ὕμνο.
Δίδαξε αὐτοὺς ποὺ εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὅτι ἐχόρεψες μαζὶ μὲ τὰ Σεραφείμ, ὅτι ἀνήκεις στὴν οὐράνια πολιτεία, ὅτι γράφτηκες στὸν χορό τῶν ἀγγέλων, ὅτι συνομίλησες μὲ τὸν Κύριο, ὅτι βρέθηκες μαζὶ μὲ τὸν Χριστό.
Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος
Πηγή: Παιδαγωγική Ἀνθρωπολογία Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Νεοελληνική ἀπόδοση: Βασίλειος Δ. Χαρώνης,
Τόμος Γ΄,σελ. 418.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου