Πρὸς τιμὴν τῆς Συνάξεως τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.  
Ὡς βρέφος βαστάζουσα, ἐν ταῖς ἀγκάλαις Ἁγνή, 

τὸν πάντων δεσπόζοντα, σάρκα λαβόντα ἐκ σοῦ,

 χαρᾶς ὤφθης πρόξενος· 

ὅθεν πᾶσα ἡ κτίσις, ἀνυμνεῖ χαρμοσύνως, 

σήμερον Θεοτόκε, τὴν φρικτήν σου λοχείαν· 

πηγὴν γὰρ ἀθανασίας, κόσμῳ ἐκύησας.

Κοντάκιον  Ἦχος πλ. β’.  
Ὁ πρὸ Ἑωσφόρου ἐκ Πατρὸς ἀμήτωρ γεννηθεῖς,

 ἐπὶ γῆς ἀπάτωρ ἐσαρκώθη, σήμερον ἐκ σοῦ· 

ὅθεν ἀστὴρ εὐαγγελίζεται Μάγοις, 

Ἄγγελοι δὲ μετὰ Ποιμένων ὑμνοῦσι, 

τὸν ἄσπορον τόκον σου, ὦ Κεχαριτωμένη.

Μεγαλυνάριον.
Θρόνος ἐπηρμένος πέλεις Ἁγνή, 

φέρουσα ὡς βρέφος, τὸν τὰ πάντα ἐν τῇ δρακί,

 φέροντα ὡς Κτίστην· ὑμνοῦμέν σου Παρθένε, 

τὴν ὄντως ὑπὲρ λόγον μεγαλειότητα.

 Πηγή: synaxarion.gr