Οἱ Ἅγιοι καὶ δίκαιοι Θεοπάτορες Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα

Ἡ σύναξη τῶν δικαίων γονέων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, σύμφωνα μὲ τὴν ἀρχαία ἐκκλησιαστικὴ παράδοση ὁρίστηκε τὴν ἑπομένη τοῦ γεννεσίου τῆς Θεοτόκου, γιὰ τὸν λόγο ὅτι αὐτοὶ ἔγιναν πρόξενοι τῆς παγκόσμιας σωτηρίας μὲ τὴν γέννηση τῆς ἁγίας θυγατέρας της. «Τελεῖται δὲ ἡ σύναξις αὐτῶν ἐν τῷ ἐξαέρῳ οἴκῳ τῆς Θεοτόκου, πλησίον τῆς μεγάλης ἐκκλησίας ἐν τοὶς Χαλκοπρατείοις».

Νὰ ἀναφέρουμε λοιπόν, ὅτι ὁ Ἰωακεὶμ ἦταν γιὸς τοῦ Ἐλιακεὶμ ἀπὸ τὴν φυλὴ τοῦ Ἰούδα καὶ ἀπόγονός του Δαβίδ. Ἔκπτωτος τοῦ θρόνου, ἰδιώτευε στὴν Ἰουδαία καὶ τὸ περισσότερο χρονικὸ διάστημα στὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου εἶχε μέγαρο μὲ βασιλικὸ κῆπο. 

Νυμφεύτηκε τὴν Ἄννα, θυγατέρα τοῦ Ματθᾶν, ἱερέως, ἀπὸ τὴν φυλὴ τοῦ Λευΐ καὶ τῆς Μαρίας, γυναικὸς αὐτοῦ, ἀπὸ τὴν φυλὴ τοῦ Ἰούδα. Ἐπειδὴ οἱ φυλές, Βασιλικὴ καὶ Ἱερατική, συγγένευαν μεταξύ τους, διότι ἡ Βασιλεία ἐθεωρεῖτο ἴση μὲ τὴν Ἱεροσύνη, δὲν ἔδιναν οὔτε ἔπαιρναν θυγατέρες ἀπὸ τῆς φυλὲς ποὺ θεωροῦνταν κοινές.
 

Ἔτσι λοιπόν, ἀφοῦ θεάρεστα πέρασε τὴ ζωὴ του τὸ ἅγιο αὐτὸ ζευγάρι, ὅπως πληροφοροῦν τὰ βιογραφικὰ σημειώματα τῶν ἑορτῶν τῆς 25^ης Ἰουλίου, 8^ης Σεπτεμβρίου καὶ 9^ης Δεκεμβρίου, ὁ μὲν Ἰωακεὶμ πέθανε ὀκτὼ χρόνια ἀπὸ τὰ Εἰσόδια τῆς κόρης του Θεοτόκου σὲ ἡλικία 92 ἐτῶν, ἡ δὲ Ἄννα 11 μῆνες μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Ἰωακείμ, σὲ ἡλικία 83 ἐτῶν.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἡ δυὰς ἡ ἁγία καὶ θεοτίμητος, 

Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα ὡς τοῦ Θεοῦ ἀγχιστεῖς,

 ἀνυμνείσθωσαν φαιδρῶς ᾀσμάτων κάλλεσιν· 

οὗτοι γὰρ ἔτεκον ἡμῖν, τὴν τεκοῦσαν ὑπὲρ νοῦν, 

τὸν ἄσαρκον βροτωθέντα, 

εἰς σωτηρίαν τοῦ κόσμου, 

μεθ’ ἧς πρεσβεύουσι σωθῆναι ἡμᾶς.

Κοντάκιον. Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός.
Τὸ ζεῦγος τὸ σεπτόν, Ἰωακείμ τε καὶ Ἄννα, 

χορεύουσι φαιδρῶς, παρ’ ἐλπίδα τεκόντες, 

τὸ ὄρος τὸ ἅγιον, τὴν νεφέλην τὴν ἔμψυχον, 

τὴν περίοπτον, τοῦ Βασιλέως καθέδραν· 

ὧν τῆς χάριτος, πνευματικῶς κοινωνοῦντες, 

Χριστὸν μεγαλύνωμεν.

Ἕτερον Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.

Εὐφραίνεται νῦν, ἡ Ἄννα τῆς στειρώσεως, 

λυθεῖσα δεσμῶν, καὶ τρέφει τὴν πανάχραντον,

 συγκαλοῦσα ἅπαντας ἀνυμνῆσαι τὸν δωρησάμενον,

 ἐκ νηδύος αὐτῆς τοὶς βροτοίς, 

τὴν μόνην Μητέρα καὶ ἀπείρανδρον.

Μεγαλυνάριον.
Τέρπεται ἡ Ἄννα θεοπρεπῶς, 

κρατοῦσα ὡς βρέφος, τὴν τεκοῦσαν τὸν Ποιητήν·

 σὺν αὐτῇ δὲ χαίρει, Ἰωακεὶμ ὁ θεῖος· 

ὧν τῇ χαρᾷ ὡς δῶρον, τὸν ὕμνον ᾄσωμεν.

 Πηγή: synaxarion.gr