π. Εὐμένιος Σαριδάκης |
Ἡ Γερόντισσα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου
Γεωργίου Βρανᾶ, Θεοτίμη μοναχή, μᾶς διηγήθηκε ὅτι, ὅταν πήγαινε ὁ πατήρ
Εὐμένιος καὶ τοὺς λειτουργοῦσε, ὅλο γελοῦσε μέσα στὸ Ἱερό.
Ἡ ἴδια λέει: «Κάποια φορά, ποὺ θὰ εἴχαμε
Λειτουργία, μὲ ρώτησαν ποιός παπᾶς θὰ ἔλθη νὰ λειτουργήση καὶ λέω:
“Αὐτὸς ὁ Παππούλης, ποὺ ὅλο γελάει μέσα στὸ Ἱερὸ καὶ γελάω κι ἐγώ”. Ἀπὸ
ἐκείνη τὴν φορὰ καὶ μετά, ὅσες φορὲς ἦλθε νὰ μᾶς λειτουργήση ὁ πατὴρ
Εὐμένιος, δὲν ξαναγέλασε ποτέ».
«Κάποια φορὰ ἦλθε καὶ μᾶς λειτούργησε
πάλι ὁ πατὴρ Εὐμένιος. Μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας καθήσαμε στὸ
μικρό μας Ἀρχονταρίκι καὶ μᾶς ἔλεγε διάφορα πράγματα.
Σὲ κάποια στιγμή
τὸν ρωτάω: “Γέροντα, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας, μέσα στὸν
ναό, ἕνας Ἄγγελος μόνο ὑπάρχει;”.
Δὲν μοῦ ἀπήντησε, ἀλλὰ μόνον
χαμογέλασε. Ἐγὼ τὸν ρωτάω καὶ δεύτερη καὶ τρίτη φορά. Τίποτε. Μόνο
χαμόγελο.
Ὀπότε, τὴν τέταρτη φορά, μοῦ λέει: “Φροῦ-φροῦ oἱ Ἄγγελοι,
φροῦ-φροῦ οἱ Ἄγγελοι. Πολλοὶ Ἄγγελοι, πολλοὶ Ἄγγελοι”. Καὶ γελοῦσε.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου