Ὑπῆρξε στὰ χρόνια τῆς βασίλισσας Θεοδώρας, ποὺ ἀναστήλωσε τὶς ἅγιες εἰκόνες.
Ἡ
Εἰρήνη καταγόταν ἀπὸ τὴν Καππαδοκία καὶ διακρινόταν ὄχι μόνο γιὰ τὴν
εὐσέβειά της, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν σωματικὴ ὡραιότητά της καὶ γιὰ τὴν εὐγενῆ
ἀνατροφή της. Εἶχε ζητηθεῖ λοιπὸν σὲ γάμο, ἀπὸ διακεκριμένο ἄνδρα τοῦ
παλατιοῦ καὶ ξεκίνησε γιὰ τὸ Βυζάντιο. Στὴ διαδρομὴ ὅμως, πέρασε ἀπὸ τὴ
Μονὴ τοῦ Χρυσοβαλάντου καὶ τόσο ἑλκύστηκε ἀπὸ τὴ συναναστροφὴ τῶν
καλογριῶν, ὥστε πῆρε τὴ μεγάλη ἀπόφαση νὰ παραμείνει μαζί τους. Ἔτσι
ἀπέρριψε τὶς κοσμικὲς δόξες, γύρισε στὴν πατρίδα της, πούλησε τὰ
ὑπάρχοντά της, βοηθώντας πολλοὺς φτωχοὺς καὶ τὰ ὑπόλοιπα χρήματα τὰ
ἐναπόθεσε στὴ Μονή.
Ἔγινε
μοναχὴ καὶ ἡ ζωὴ τῆς μέσα στὸ μοναστήρι ὑπῆρξε πολὺ ἀσκητικὴ καὶ ἁγία.
Ὅταν πέθανε ἡ ἡγουμένη, ἡ Εἰρήνη, παρὰ τὴν ἄρνησή της, ὁρίστηκε διάδοχός
της. Ἀπὸ τὴ νέα της θέση, ἐπετέλεσε τὰ καθήκοντά της ἄριστα. Ὁ Θεὸς
μάλιστα, τὴν προίκισε μὲ τὸ προφητικὸ καὶ θαυματουργικὸ χάρισμα. Ἔτσι
διὰ τῆς προσευχῆς της, ἀπάλλαξε πολλοὺς ἀπὸ τὰ δαιμόνια.
Προαισθάνθηκε τὸν θάνατό της καὶ ἀπεβίωσε εἰρηνικά, γεμάτη χαρὰ γιὰ τὸ εὐχάριστο οὐράνιο ταξίδι της.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Δόξαν
ῥέουσαν, ὑπεριδοῦσα,
νύμφη ἄμωμος, ὤφθης Κυρίου,
δι’ ἀσκήσεως Ὀσία
ἐκλάμψασα·
ὡς οὖν Εἰρήνη τυχοῦσα τοῦ πόθου σου,
ἐν ὁμονοίᾳ ἡμᾶς
διαφύλαττε,
ἀξιάγαστε, Χριστῷ τῷ Θεῷ πρεσβεύουσα,
δωρήσασθε ἡμῖν τὸ μέγα
ἔλεος.
Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τὴν
τοῦ κόσμου εὔκλειαν, καταλιποῦσα Ὁσία,
τῷ Χριστῷ νενύμφευσαι, τῷ
Βασιλεῖ τῷ ἀφθάρτῳ,
κάλλεσι, τῆς παρθενίας λελαμπρυσμένη,
σκάμμασι, τῆς
ἐγκρατείας πεποικιλμένη·
διὰ τοῦτό σε Εἰρήνη, ὁ σὸς Νυμφίος λαμπρῶς
ἐδόξασε.
Μεγαλυνάριον.
Τῆς
Καππαδοκίας τὴν καλλονήν,
καὶ Χρυσοβαλάντου, ὀδηγίαν τὴν ἀσφαλῆ,
τὴν
πηγὴν θαυμάτων, πηγάζουσαν τῷ κόσμῳ,
Εἰρήνην τὴν Ὁσίαν, ὕμνοις
τιμήσωμεν.
Πηγή: synaxarion.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου