* «Τό μεγαλύτερον καί σπουδαιότερον καθῆκον τοῦ ἀνθρώπου εἶναι νά ἀγαπᾶ μέ ὅλες του τίς δυνάμεις τόν Θεόν καί κατόπιν τόν συνάνθρωπό του, κάθε συνάνθρωπό του, καί περισσότερον τόν ἐχθρόν του. Αὐτές εἶναι οἱ σπουδαιότερες ἐντολές.
Ἐάν ἀγαπήσουμε τόν Θεόν, ὅσον πρέπει, θά τηρήσουμε καί ὅλες τίς ἄλλες ἐντολές του. Ἀλλά ἐμεῖς δέν ἀγαποῦμε ὅσον πρέπει τόν Θεόν, οὔτε τούς συνανθρώπους μας. Ποιός ἐνδιαφέρεται σήμερα γιά τόν ἄλλον; Κανείς! Ὅλα γιά τόν ἑαυτόν μας, γιά τόν ἄλλον τίποτα. Καί γι᾿ αὐτό θά δώσουμε λόγον. Γιατί ὁ Θεός, πού εἶναι ὅλος ἀγάπη δέν θά μᾶς συγχωρήση αὐτήν τήν ἀδιαφορίαν γιά τόν πλησίον».
* «Νά ἀγωνιζόμαστε μέ ὅλες μας τίς δυνάμεις γιά νά κερδίσουμε τόν Παράδεισον. Γιατί χωρίς ἀγῶνα, κανείς δέν μπορεῖ νά εἰσέλθη σ᾿ αὐτόν.
Εἶναι πολύ στενή ἡ πυλη καί μήν ἀκοῦτε αὐτούς πού σᾶς λένε ὅτι ὅλοι θά σωθοῦμε. Αὐτό εἶναι παγίδα τοῦ σατανᾶ γιά νά μήν ἀγωνιζόμαστε. Αὐτό τόν συμφέρει.
Ἐκεῖνος πού ἀγωνίζεται πολύν καιρόν καί δέν βλέπει πνευματική πρόοδο, ἔχει ὑπερηφάνεια και ἐγωισμό.
Εἶναι πολύ στενή ἡ πυλη καί μήν ἀκοῦτε αὐτούς πού σᾶς λένε ὅτι ὅλοι θά σωθοῦμε. Αὐτό εἶναι παγίδα τοῦ σατανᾶ γιά νά μήν ἀγωνιζόμαστε. Αὐτό τόν συμφέρει.
Ἐκεῖνος πού ἀγωνίζεται πολύν καιρόν καί δέν βλέπει πνευματική πρόοδο, ἔχει ὑπερηφάνεια και ἐγωισμό.
Πνευματική πρόοδος ὑπάρχει ἐκεῖ, πού ὑπάρχει καί πολλή ταπείνωση. Αὐτή τά ἀναπληρώνει ὅλα. Πνευματική πρόοδος ὑπάρχει ἐκεῖ, ὅπου ὑπάρχει αἴσθηση ὅτι μέσα του εἶναι ὅλα σέ ἄθλια κατάσταση, ὅλα εἶναι χάλια. Διότι αὐτό σημαίνει πώς ὑπάρχει στόν ἄνθρωπον αὐτόν τηλεσκόπιο.
Ἀγῶνας μέ προσπάθεια καί φιλότιμο αἴσθηση ἐλεεινότητος καί ἐλπίδα, εἶναι ὀξυγόνο πνευματικό. Αὐτά μᾶς δίνουν τήν ἀσφαλῆ πορεία».
Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης
Πηγή: Γέρων Παΐσιος, Π.Μ. Σωτῆρχος, «Παπαδημητρίου», σελ. 23-25.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου