Νά ἀγωνιζόμαστε συνεχῶς, σωστά και μέ φιλότιμο καί προθυμία, γιά νά μή στενοχωροῦμε καί πικραίνουμε τόν φύλακα Ἄγγελό μας, πού μέρα-νύχτα ἀγωνίζεται σκληρά γιά νά μπορέση νά παραδώση στά χέρια τοῦ Κυρίου τήν ψυχή μας καθαρή. Μήν τόν ἀφήσουμε νά πάη στόν Θεόν μέ ἄδεια χέρια.
Μή δίνετε τήν καρδιά σας στά μάταια καί πρόσκαιρα τοῦ κόσμου τούτου καί μή σπαταλᾶτε ἄδικα τόν καιρό σας σ᾿ αὐτά, γιατί θά δώσουμε λόγο τήν ἡμέρα ἐκείνη.
Ὁ χρόνος μᾶς ἐδόθη ἀπό τόν Θεόν γιά νά κάνουμε καλήν χρήση αὐτοῦ, ἀγωνιζόμενοι συνεχῶς γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας.
Δῶστε ἐξ ὁλοκλήρου τήν καρδιά σας στόν Θεόν, ὄχι στόν κόσμον. Ὁ Θεός δέν ζητάει ἀπό μᾶς τίποτε ἄλλο, παρά τήν καρδιά μας καθαρή. Ἐκεῖνος πού ἔχει δώσει τήν καρδιά του στόν κόσμον, εἶναι ἐχθρός τοῦ Θεοῦ.
Ὅσιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης
Πηγή: Γέρων Παΐσιος, Π.Μ. Σωτῆρχος, «Παπαδημητρίου», σελ. 26-27.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου