Ἔπρεπε νά γεράσω, ἀγόρι μου, γιά νά μάθω τί εἶναι εὐτυχία.
Τελικά εὐτυχία εἶναι ἕνα ζευγάρι χέρια, δυό χέρια...
Αὐτά πού θά σέ ἀγκαλιάσουν, θά σέ κρατήσουν, θά σέ κοιμήσουν, θά σέ περιποιηθοῦν, θά σοῦ μαγειρέψουν, θά σέ χαϊδέψουν καί στό τέλος θά σοῦ κλείσουν τά μάτια.
Τά πολλά χέρια ἁπλά σέ κατσιάζουν... Χάσιμο χρόνου.
Θά τό δεῖς κι ἐσύ ὅσο μεγαλώνεις...
Θανάσης Βέγγος
Πηγή: Ἔκφραση, Διμηνιαία ἔκδοση Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Ἁγίας Τριάδος», Τεῦχος 142, σελ. 11.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου