Θὰ σᾶς μιλήσω ἀπόψε γιὰ μιὰ ἄλλη μοναξιά
ἀγαπητή, ἀλήθεια, κι ὡραία
στὴν ἀρχὴ τὴ φοβᾶσαι ἀρκετά
μετὰ κάπως.
Ὅταν ἀρχίζεις ν' ἀνακαλύπτεις ὅμως
περιοχὲς ἄγνωστες
χώρους τόσο κοντινούς
ἀπορεῖς καὶ συλλογιέσαι
τὴν ἐκπληκτικὴ ἀνασφάλεια
τὴ μηδαμινότητα καὶ μοναδικότητα
τὴν ἐξαίσια ἀλήθεια
τὴν κάθοδο τοῦ νοῦ
τὸ εὖρος τῆς καρδιᾶς
τὴν ὑπερουράνια εἰρήνη
τὰ θερμά δάκρυα
εὐχαριστίας καὶ δοξολογίας
γιὰ τὴ μόνωση κι ἀνεύρεση
τοῦ ἄγνωστου ἑαυτοῦ σου.
Μόνος μὲ μόνο τὸν Θεό
τὰ γλυκὰ μεσάνυχτα
δίχως λόγια
δίχως φιλίες
δίχως στηρίγματα
αἰωρούμενος
δορυφορούμενος ἀπὸ δάκρυα.
Μοναχὸς Μωυσῆς Ἁγιορείτης
Νοέμβριος 2005
Πηγή: Ἀθωνικὸ Ψαλτήρι, Μοναχοῦ Μωυσέως Ἁγιορείτου, «Ἁρμός», σελ. 46.
_______________________________________________________________________________________
Παρακαλοῦμε ὅσους ἐν Χριστῷ ἀδελφοὺς μποροῦν, νὰ εὔχονται γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ π. Μωυσέως πού βρίσκεται, ἐπί πολύ καιρό, σέ κρίσιμη κατάσταση.
_______________________________________________________________________________________
Παρακαλοῦμε ὅσους ἐν Χριστῷ ἀδελφοὺς μποροῦν, νὰ εὔχονται γιὰ τὴν ὑγεία τοῦ π. Μωυσέως πού βρίσκεται, ἐπί πολύ καιρό, σέ κρίσιμη κατάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου