Σάββατο τοῦ Ἁγίου καί δικαίου Λαζάρου

«Λάζαρε, δεῦρο ἔξω.» (Ἰω. ια' 43).

      Ὁ Λάζαρος εἶχε πατρίδα τή Βηθανία τῆς Ἰουδαίας καί ἦταν φίλος τοῦ Ἰησοῦ. Καί μαζί μέ τίς ἀδελφές του, πολλές φορές φιλοξένησαν καί ὑπηρέτησαν τόν Κύριο. Ὁ Λάζαρος λοιπόν, λίγες ἡμέρες πρίν ἀπό τό Πάθος τοῦ Κυρίου, ἀρρώστησε καί οἱ ἀδελφές του Μάρθα καί Μαρία, ἔστειλαν νά εἰδοποιήσουν τόν Ἰησοῦ, πού ἔμεινε τότε στή Γαλιλαία. 

Ὁ 1ος τάφος τοῦ Ἁγίου Λαζάρου στή Βηθανία - Ἰουδαία.

Ἀλλ' ὅταν ἔφθασε ὁ Ἰησοῦς στήν Ἰουδαία, ὁ Λάζαρος ἤδη εἶχε πεθάνει καί ἦταν θαμμένος τέσσερις ἡμέρες. Τότε ὁ Κύριος διέταξε νά σηκώσουν τήν πέτρινη πλάκα πού ἔφραζε τόν τάφο καί μετά ἀπό προσευχή φώναξε δυνατά: «Λάζαρε δεῦρο ἔξω». Ὁ τεσσάρων ἡμερῶν νεκρός Λάζαρος, ἀμέσως ἀναστήθηκε καί σηκώθηκε τυλιγμένος στά σάβανα. Αὐτό τό ὑπερφυές θαῦμα λοιπόν, γιορτάζουμε τήν ἡμέρα αὐτή. 

Ὁ 2ος τάφος τοῦ Ἁγίου Λαζάρου στὴ Λάρνακα - Κύπρος

Λέγεται, ὅτι ὁ Λάζαρος ἦταν τότε 30 χρονῶν καί ἀφοῦ ἔζησε ἄλλα 30 χρόνια, τελείωσε τήν ἐπίγεια ζωή του στήν Κύπρο τό ἔτος 63. Τό 890, ὁ αὐτοκράτορας Λέων ὁ Σοφός, μετακόμισε τό ἱερό λείψανο τοῦ Λαζάρου στήν Κωνσταντινούπολη.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α'.

 Τήν κοινήν Ἀνάστασιν πρό τοῦ σοῦ πάθους πιστούμενος, 

ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τόν Λάζαρον Χριστέ ὁ Θεός· 

ὅθεν καί ἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες, τά τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, 

σοὶ τῷ νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· 

Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, 

εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.  

Χρήστος Δ. Τσολακίδης 

Πηγή: Ἁγιολόγιο τῆς Ὀρθοδοξίας, Χρήστου Δ. Τσολακίδη, σελ. 1195.

________________________________________________________________________________________________________

Τό ἀπολυτίκιο τοῦ Ἁγίου Λαζάρου ψάλλει ὁ π. Νικόδημος Καβαρνός.
 
http://www.youtube.com/watch?v=2d2lQaUk3lk