Τί ἔχεις λοιπόν, ὑπερήφανε ἄνθρωπε, ὅπερ οὐκ ἔλαβες; Εἰ δὲ καὶ ἔλαβες, τί καυχᾶσαι ὡς μὴ δῆθεν λαβὼν; Γνῶθι, ψυχὴ ταπεινή, τὸν σὸν εὐεργέτην καὶ πρόσχες μὴ σφετερισθῇς τὰ ξένα - τὰ τοῦ Θεοῦ, ὡς ἴδια κατορθώματα.
Γνῶθι, ἀθλία, τὴν ὕπαρξίν σου· ἐπίγνωθι τὴν καταγωγήν σου. Μὴ λησμονῇς πὼς εἶσαι ξένη ἐδῶ καὶ ὅλα ξένα! Καὶ ἂν σοῦ ἔδωκεν ὁ γλυκὺς εὐεργέτης Θεός, ἀπόδος ἐν καθαρᾷ συνειδήσει, ἐκ τῶν ἰδίων τὰ ἴδια «τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν».
Ἐὰν ἀνέβῃς εἰς οὐρανοὺς καὶ εἶδες τῶν Ἀγγέλων τὰς φύσεις, ἤκουσας δὲ καὶ φωνὰς θείων Δυνάμεων· ἐὰν θεολογῇς καὶ διδάσκῃς, ἐὰν ἐνίκησας τὰς μηχανὰς τῶν δαιμόνων, ἐὰν γράφῃς καὶ λέγῃς καὶ κάμῃς, ὅλα εἶναι τοῦ Θεοῦ δωρεά.
Εἶπε λοιπὸν τῷ Κυρίῳ σου·
- Λάβε, πνοή μου γλυκεῖα, Ἰησοῦ μου, «τὰ σὰ ἐκ τῶν σῶν»! Καὶ τότε, ἄχ! τότε, ψυχή μου! Τί ἔχεις νὰ ἰδῇς, ὅταν ἀνοίγουν οἱ θησαυροὶ τοῦ Θεοῦ καὶ σὲ λέγει·
- Λάβε υἱέ μου, τὰ πάντα, διότι ἐφάνης πιστὸς καὶ καλὸς κυβερνήτης!
Γέρων Ἰωσὴφ ὁ Ἡσυχαστὴς
Πηγή: Ἔκφρασις Μοναχικῆς ἐμπειρίας, Γέροντος Ἰωσήφ, Ἱερὰ Μονὴ Φιλοθέου, σελ. 211.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου