 |
| Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὸ Μέγας, Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας |
... Ἔχοντας λοιπὸν ὁ Θεὸς Πατέρας ἀπὸ τὸν ἑαυτό του τέτοιο ἀγαθὸ καὶ δημιουργὸ Υἱό, δὲν τὸν ἀπέκρυψε ἀπὸ τὰ δημιουργήματα. Ἀλλά, κάθε
μέρα τὸν φανερώνει σὲ ὅλους, διότι μ' αὐτὸν δίνει ζωὴ καὶ ὕπαρξη σὲ ὅλους.
Μ' αὐτὸν καὶ μέσω αὐτοῦ ἀποκαλύπτει τὸν ἑαυτό του ὁ Πατέρας, ὅπως τὸ λέει καὶ ὁ Σωτήρας Χριστός: «Ἐγὼ εἶμαι μὲ τὸν Πατέρα καὶ ὁ Πατέρας μὲ μένα». Ὤστε ὑποχρεωτικὰ ὁ Υἱὸς Λόγος εἶναι μὲ τὸν Πατέρα ποὺ τὸν γέννησε (αΐδια) καὶ ὁ γεννημένος Υἱὸς ζεῖ αἰώνια μὲ τὸν Πατέρα.
Ἐνῶ αὐτὰ ἔτσι ἔχουν καὶ τίποτε δὲν ὑπάρχει ἔξω ἀπ' Αὐτόν, ἀλλὰ καὶ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ καὶ ὅλα τὰ ὅσα κατοικοῦν σ' αὐτοὺς ἐξαρτῶνται ἀπ' Αὐτόν· δυστυχῶς, ἄνθρωποι παράφρονες ἀρνήθηκαν τὴ γνώση καὶ τὴ λατρεῖα τοῦ Θεοῦ καὶ λάτρεψαν τὰ ἀνύπαρκτα ἀντὶ τὸν ὅντως ὑπάρχοντα.
Ἀντὶ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ θεοποίησαν ψεύτικα ὅντα· «λάτρεψαν τὰ κτίσματα καὶ ὄχι τὸ δημιουργό τους»· ἔφτασαν σὲ ἀνόητη κατάσταση καὶ ἀσέβεια.
Διότι αὐτὸ μοιάζει μὲ τὸ νὰ θαυμάζει κανεὶς τὰ καλλιτεχνήματα καὶ ὄχι τὸν
καλλιτέχνη τους· νὰ ἐκπλήσσεται ἀπὸ τὰ κτίσματα μιᾶς πόλης, ἀλλὰ νὰ περιφρονεῖ τὸ δημιουργό τους. Ἤ, ὅπως ὅταν κάποιος ἐπαινεῖ ἕνα μουσικὸ ὄργανο ἀλλ' ἀπορρίπτει αὐτὸν ποὺ τὰ ἔφτιαξε καὶ συνάρμοσε.
Ἀνόητοι καὶ τυφλωμένοι! Διότι, πῶς θὰ γνώριζαν ἕνα κτίσμα ἢ πλοῖο ἢ λύρα, ἂν δὲν τὸ ἔφτιαχνε ὁ ναυπηγὸς ἢ δὲν τὸ οἰκοδομοῦσε ὁ ἀρχιτέκτονας ἢ δὲν συνέθετε ὁ μουσικός;
Ὅπως, λοιπόν, αὐτὸς ποὺ σκέφτεται αὐτὰ εἶναι ἀνόητος καὶ ξεπερνᾶ κάθε παρανοϊκότητα, ἔτσι μοῦ φαίνεται ὅτι δὲν εἶναι καλὰ στὸ μυαλὸ ὅσοι ἀρνοῦνται τὸν Θεὸ Πατέρα καὶ δὲν λατρεύουν τὸν Υἱὸ καὶ Λόγο του, τὸν Σωτῆρα ὅλων Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Θεὸς Πατέρας διαρρυθμίζει, συγκρατεῖ καὶ προνοεῖ γιὰ ὅλα.
Σ' αὐτὸν νὰ ἔχεις πίστη καὶ εὐσέβεια, φιλόχριστε ἀναγνώστη. Νὰ χαίρεσαι καὶ νὰ ἐλπίζεις ὅτι καρπὸς τῆς πίστης καὶ λατρεῖας τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἀθανασία καὶ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ἀρκεῖ ἡ ψυχὴ νὰ εἶναι στολισμένη μὲ τὴν τήρηση τῶν δικῶν του ἐντολῶν.
Καὶ ὅπως τὸ βραβεῖο γι' αὐτοὺς ποὺ
ζοῦν σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολές του εἶναι ἡ αἰώνια ζωή, ἔτσι καὶ ὅσους βαδίζουν τὸν ἀντίθετο καὶ ὄχι τὸν ἐνάρετο δρόμο, τοὺς περιμένει μεγάλη
ντροπὴ καὶ ἀσυγχώρητος κίνδυνος καταδίκης τὴν ἡμέρα τῆς κρίσεως· διότι, παρόλο ποὺ γνώρισαν τὸν ἀληθινὸ τρόπο ζωῆς, ἔπραξαν ἀντίθετα τῶν ὅσων γνώρισαν.
Μέγας Ἀθανάσιος
Πηγή: Λόγος κατὰ εἰδώλων, Μεγάλου Ἀθανασίου, (ἀπόσπασμα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου