Ἐγκώμιον εἰς τήν ἔρημον - Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής

Ἐγκώμιον εἰς τὴν ἔρημον

Ὤ, ἐρημία μου γλυκεῖα, Μήτηρ τῆς ἡσυχίας, 

τῆς δυσκολίας σύντροφε, τῶν θλίψεων ξαδέλφη, 

τῆς ἐγκρατείας ὁδηγέ καί σιωπῆς ὁμοίως, 

τοῦ πένθους ἡ συγγένισσα, ἀδελφή τῶν δακρύων, 

δασκάλισσα τῆς προσευχῆς, ἐράστρια τῆς εἰρήνης, 

γεννήτωρ τῆς πραότητος καί τῆς ἀκακοσύνης, 

ὅπου πρός ζῆλον μᾶς ξυπνᾶς θερμότατον καί βίαν

καί εἰς τάς θλίψεις διδασκόμεθα ταπείνωσιν τελείαν,

τήν ποδηγέτην πρός Χριστόν καί παθῶν καθαιρέτην, 

τήν σύνοικον τῆς Χάριτος καί τῆς εὐχῆς εὑρέτην, 

τήν τοῦ νοός γλυκεῖαν τροφήν καί κάθαρσιν ὁμοίως, 

τῆς θεωρίας πρόξενε καί γνώσεως ταμεῖον, 

τήν σύντροφον τοῦ φωτισμοῦ, τῆς Χάριτος ἀκτίνα 

καί τῆς ψυχῆς τήν αἴσθησιν καθαίρων τήν καρδία, 

ὅπου τόν Θεόν ὄψονται ἐδῶ καθώς ὁρίζει

ὁ Ἰησοῦς τούς καθαρούς, ὅταν τούς μακαρίζει

καί ἀνάβει ὁ ἔρως ὁ γλυκύς πρός τόν Θεόν καί Πατέρα, 

ὁμοίως καί πρός τόν Υἱόν καί Πανάγιον Πνεῦμα, 

Ἀγάπη ἡ πολυθαύμαστος κι' ἔκπληξις τοῦ νοός μου, 

τῆς αὔρας ἡ γλυκεῖα πνοή πιστός χειραγωγός μου.

Βάσταξε, θρέψε, δίδασκε μέχρις νά καταλύσω

τό ρυπαρόν σαρκίον μου καί πρός σέ ν' ἀναλύσω

κι' ἀχόρταγα νά θεωρῶ τήν γλυκεῖάν σου θέα,

ὦ Ἰησοῦ, Σωτήρα μου, ἄμα Πάτερ καί Πνεῦμα, 

ν' ἀκούω καί τά ἄρρητα λόγια σου, Ἰησοῦ μου, 

ὄπ' ἄνθρωπος δέν δύναται ζωντανός νά ἀκούῃ

καί νά χορτάσω ἀπό χαρά μή διακοπτομένην

καί ἄπειρον ἀγάπησιν τήν μή ἀλλοιουμένην

καί νά προσφέρω διαρκῶς ὕμνους εὐχαριστίας,

δόξαν, τιμήν, προσκύνησιν ἀληθινῆς λατρείας·

εὐχαῖς τῆς Παναγίας μας Θεοτόκου Μαρίας, 

τῆς γλυκυτάτης σου Μητρός, τῆς πάντων σωτηρίας. 

Ἀμήν.

Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής

Πηγή: Θείας Χάριτος ἐμπειρίες, Γέρων Ίωσήφ ὁ Ἡσυχαστής, Γέροντος Ἰωσήφ Βατοπαιδινοῦ, σελ.: 235-236.