 |
| Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ θαυματουργὸς |
... Ὁ Θεὸς ἀντάμοιψε τὴν ἀρετή του μὲ τὸ χάρισμα τῶν θαυμάτων καὶ οἱ δωρεὲς τῆς χάριτος τὸν ἔκαναν νὰ λάμπει ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων. Κατὰ τὴν διάρκεια προσκυνήματος στοὺς Ἁγίους Τόπους, δύο φορὲς ἔκανε μὲ τὴν προσευχή του νὰ γαληνέψει ἡ θάλασσα καὶ νὰ σταματήσει ἡ τρικυμία ποὺ ἀπειλοῦσε τὸ πλοῖο στὸ ὁποῖο ἐπέμβαινε.
Ὅταν ἐπέστρεψε στὴν γενέτειρά του ἐν μέσῳ παλλαϊκῆς ἀγαλλίασης, ἐξελέγη ἐπίσκοπος τῆς γειτονικῆς πόλεως τῶν Μύρων, μετὰ ἀπὸ μεσολάβηση ἀγγέλου Κυρίου στὴν Σύνοδο τῶν ἐπισκόπων ποὺ εἶχαν συγκεντρωθεῖ γιὰ τὴν ἐκλογή. Φυλακισμένος κατὰ τὸν μεγάλο καὶ ὕστατο διωγμὸ ποὺ ἐξαπέλυσαν οἱ Διοκλητιανὸς καὶ Μαξιμιανός (305), ὁ ἅγιος ποιμενάρχης δὲν σταμάτησε οὔτε στιγμὴ νὰ διατρανώνει τὸ φρόνημα καὶ τὴν πίστη τοῦ ποιμνίου του.
Ὅταν ἐπικράτησε εἰρήνη ἐπὶ Μεγάλου Κωνσταντίνου, διάπυρος ἦταν ὁ ζῆλος του γιὰ τὴν κατακρήμνιση τῶν ναῶν τῶν εἰδώλων καὶ τὴν ἐκδίωξη τῶν δαιμόνων. Δὲν πέρασε πολὺς καιρὸς καὶ ἡ δυσσεβὴς αἵρεση τοῦ Ἀρείου ἦλθε νὰ ταράξει καὶ νὰ διαιρέσει τὸ ἅγιο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, βρῆκε ὅμως τὸν ἅγιο Νικόλαο στὴν πρώτη γραμμὴ τῶν ὑπερμάχων τῆς Ὀρθοδοξίας, μεταξὺ τῶν Πατέρων ποὺ συγκεντρώθηκαν στὴν Α' Οἱκουμενικὴ Σύνοδο τῆς Νικαίας, τὸ 325.
Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Συνόδου, ράπισε δυνατὰ τὸν Ἄρειο ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορα καὶ γι' αὐτὸ φυλακίσθηκε σιδηροδέσμιος. Τὸ ἴδιο βράδυ παρουσιάσθηκε ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος καὶ τοῦ ἔδωσαν Εὐαγγέλιο καὶ ὠμοφόριο. Τὸ πρωὶ κάποιοι γνωστοί του τοῦ πῆγαν τροφὴ καὶ τὸν βρῆκαν λυμένο ἀπὸ τὰ δεσμά, νὰ φορᾶ τὸ ὠμοφόριο καὶ νὰ διαβάζει τὸ Εὐαγγέλιο. Τὸ πληροφορήθηκε ὁ αὐτοκράτορας καὶ ἀμέσως τοῦ ζήτησε συγγνώμη καὶ τὸν ἀποφυλάκισε.
Ἀφοῦ ἔσωσε τὴν πόλη τῶν Μύρων ἀπὸ λιμό, ἐμφανιζόμενος στὸν καπετάνιο ἑνὸς πλοίου φορτωμένου στάρι, ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἔσωσε ἀπὸ θάνατο τρεῖς ρωμαίους ἀξιωματικοὺς ποὺ εἶχαν κατηγορηθεῖ ἀδίκως γιὰ συνωμοσία, παρουσιαζόμενος σὲ ἐνύπνιο τοῦ αὐτοκράτορα Κωνσταντίνου καὶ τοῦ ἄτιμου ἐπιτρόπου Ἀβλαβίου. Ὅταν σώθηκαν, οἱ τρεῖς στρατιωτικοί, γεμάτοι εὐγνωμοσύνη πρὸς τὸν ἅγιο, ἔγιναν μοναχοί.
Ἀλλεπάλληλες φορές, καὶ ὅσο ζοῦσε καὶ μετὰ τὸν θάνατό του, ὁ ἅγιος Νικόλαος παρενέβη θαυματουργικῶς γιὰ νὰ προστατεύσει πλοῖα καὶ ταξιδιῶτες ποὺ κινδύνευαν στὴν θάλασσα καὶ γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ τιμᾶται ὡς προστάτης τῶν ναυτικῶν.
Ἐμφανίσθηκε στὸ τιμόνι ἑνὸς πλοίου ποὺ παράδερνε στὴν τρικυμία καὶ τὸ ὁδήγησε σὲ ἀσφαλὲς λιμάνι· μιὰ ἄλλη φορὰ ἔτρεξε νὰ βοηθήσει ἕναν ταξιδιώτη ποὺ ἔπεσε στὴν θάλασσα, ὁ ὁποῖος μόλις φώναξε: «Ἅγιε Νικόλαε, βοήθει μοι!» βρέθηκε ξάφνου στὸ σπίτι του ἀνάμεσα στοὺς ἐμβρόντητους συγγενεῖς του...
Ἱερομόναχος Μακάριος Σιμωνοπετρίτης
Πηγή: Νέος Συναξαριστὴς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ἱερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου,
Τόμος 4ος, σελ. 63 & 64. (ἀπόσπασμα).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου