 |
| Ἡ Ἁγία Μεγαλομάρτυς Μαρίνα |
... Τὸ αἶμα τῆς Μάρτυρος ἀνέβλυζε κατὰ κύματα καὶ ἔβαφε τὸ χῶμα, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ στόμα τῆς Ἁγίας ἄχνα δὲν ἔβγαινε· παρέμεινε ἀταραχη, ὡσὰν κάποιος ἄλλος νὰ ὑπέφερε στὴν δική της θέση. Ἀφοῦ τὴν βασάνισαν μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἐπὶ ὧρες, τὴν ὁδήγησαν πίσω στὴν φυλακή. Ἐκεῖ προσευχόταν στὸν Θεό ἱκετεύοντας Τον νὰ μὴν τὴν ἐγκαταλείψει στὴν δοκιμασία της καὶ τὴν ὁμολογία τῆς Πίστεως, ὅταν αἴφνης σεισμὸς συγκλόνισε τὴν φυλακὴ κι ἕνας τερατώδης δράκος ξεπήδησε ἀπὸ τὸ ἄντρο του: ἀπὸ τὰ μάτια του ἀνέβλυζε φωτιὰ καὶ καπνός, ἀπὸ τὰ ρουθούνια του ἔβγαινε φλόγα πύρινη καὶ καπνός, ἡ γλώσσα του ἦταν κόκκινη σὰν τὸ αἷμα καὶ ἔβγαζε ἕνα τρομακτικὸ σφύριγμα καθὼς βάδιζε πρὸς τὴν Ἁγία. Κυριευμένη ἀπὸ μέγα φόβο, ἡ Μαρίνα ἀνέπεμψε τὴν προσευχή της στὸν Σωτήρα Θεό, ποὺ κατέλυσε τὸ κράτος τοῦ Σατανᾶ ἐλευθερώνοντας διὰ τοῦ Σταυροῦ του τοὺς νεκροὺς ἀπὸ τὸν Ἅδη.Ὁ δράκος τότε μεταμορφώθηκε σὲ ἕναν μεγάλο σκύλο, μαῦρο καὶ ἀποκρουστικό. Ἡ Ἁγία, ἐνδυναμωμένη πιὰ ἀπὸ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, ἄδραξε τὸν σκύλο ἀπὸ τὸ τρίχωμά του καὶ ἀρπάζοντας ἕνα σφυρὶ ποὺ ἦταν ἐκεῖ πεταμένο ἀναχαίτισε τὸ ζῶο βάζοντας τὸ πόδι της πάνω στὸν αὐχένα του καί, κτυπώντας το στὸ κεφάλι καὶ στὴν ραχοκοκκαλιά, τὸ σκότωσε. Ἕνα φῶς λαμπρό, ποὺ χυνόταν ἀπὸ ἕναν πελώριο σταυρό, πάνω στὸν ὁποῖο ἔστεκε ἕνα λευκὸ περιστέρι, καταύγασε τὸ κελλί της. Ἦλθε τότε τὸ περιστέρι καὶ κάθησε στὸ πλευρὸ τῆς Μαρίνας καὶ τῆς εἶπε: «Χαῖρε, Μαρίνα, πνευματικὴ Περιστέρα τοῦ Θεοῦ, γιατὶ νίκησες τὸν Πονηρὸ καὶ τὸν κατέσχυνες. Χαῖρε, πιστὴ δούλη τοῦ Κυρίου, ποὺ Τὸν ἀγαπᾶς μὲ ὅλη τὴν ψυχή σου καὶ ποὺ γιὰ χάρη Του ἐγκατέλειψες ὅλες τὶς ἐφήμερες χαρὲς τῆς γῆς. Χαῖρε καὶ ἀγάλλου, γιατὶ ἔφθασε γιὰ σένα ἡ μέρα νὰ λάβεις τὸν καλλίνικο στέφανο καὶ νὰ εισέλθεις ἐνδεδυμένη ἐπαξίως, μαζὶ μὲ τὶς φρόνιμες παρθένες, στὸν νυμφώνα τοῦ Νυμφίου καὶ Βασιλέα σου!»....
Πηγή: Νέος Συναξαριστής τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας,
Τόμος 11ος, σελ. 182 (ἀπόσπασμα)
Ἱερομονάχου Μακαρίου Σιμωνοπετρίτου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου