«Ἐγὼ δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ εἶμαι ἱερέας, ἀλλὰ γνωρίζω ἀκριβῶς πῶς πρέπει νὰ εἶναι ἐκεῖνος ποὺ μέλλει νὰ ἱερουργεῖ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
Πρέπει λοιπὸν ἐν πρώτοις νὰ εἶναι ἁγνὸς ὄχι μόνο στὸ σῶμα, ἀλλὰ καὶ στὴν ψυχή, καὶ ἀκόμη νὰ εἶναι ἀμέτοχος ἀπὸ κάθε ἁμαρτία.
Δεύτερον, νὰ εἶναι ταπεινὸς καὶ στὴν ἐξωτερικὴ διαγωγὴ καὶ στὴν ἐσωτερικὴ στάση τῆς ψυχῆς.
Κατόπιν, ὅταν στέκεται μπροστὰ στὴν ἱερὴ καὶ ἁγία Τράπεζα, ὀφεὶλει, βλέποντας αἰσθητὰ τὰ ἅγια Δῶρα ποὺ εἶναι μπροστά του, νὰ βλέπει νοερὰ τὴ Θεότητα, χωρὶς νὰ ἔχει καμιὰ ἀμφιβολία.
Ὄχι δὲ μόνον αὐτό, ἀλλὰ καὶ Αὐτὸν τὸν Κύριον ποὺ εἶναι παρὼν στὰ Τίμια Δῶρα ἀοράτως, ὀφείλει νὰ Τὸν ἔχει ἔνοικο μέσα στὴν καρδιά του ἐνσυνείδητα, γιὰ νὰ μπορεῖ μὲ παρρησία νὰ προσφέρει τὶς ἱκετευτικὲς εὐχές, καὶ μιλώντας σὰν φίλος πρὸς φίλο, νὰ λέει: «Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά Σου», σὲ τρόπο ὥστε ἡ προσευχὴ αὐτὴ νὰ φανερώνει ὅτι τὸν φύσει Υἱὸ τοῦ Θεοῦ, τὸν ἔχει ἔνοικο μέσα του μαζὶ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Τέτοιοι λοιπόν, καθὼς γνωρίζω, πρέπει νὰ εἶναι οἱ πρεσβύτεροι. Σύγχωρῆστε με, πατέρες καὶ ἀδελφοί».
Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος
Πηγή: Φιλοκαλία, Τόμος Γ' , σελ. 47
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου